SÜNEN EBU DAVUD

Bablar    Konular    Numaralar  

FERAİZ BAHSİ

<< 2898 >>

بَاب فِي مِيرَاثِ الْعَصَبَةِ

7. Asabenin Mirastaki Hakkı Nedir?

 

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ وَمخْلَدُ بْنُ خَالِدٍ وَهَذَا حَدِيثُ مَخْلَدٍ وَهُوَ الْأَشْبَعُ قَالَا حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ عَنْ ابْنِ طَاوُسٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اقْسِمْ الْمَالَ بَيْنَ أَهْلِ الْفَرَائِضِ عَلَى كِتَابِ اللَّهِ فَمَا تَرَكَتْ الْفَرَائِضُ فَلِأَوْلَى ذَكَرٍ

 

İbn Abbâs'dan demiştir ki: Rasûlullah (s.a.v.) (şöyle) buyurdu. (Ölü'nün geride bıraktığı) "mal'ı belirli pay sahipleri arasında Allah'ın kitabına göre bölüştürünüz., Belirli hisselerden arta kalanı da (ölüye) en yakın olan erkeğe veriniz."

 

 

İzah:

Buhârî, feraiz; Müslim feraiz; Tirmizî, feraiz; İbn Mâce feraiz; Ahmed b. Hanbel 1-325.

 

Asabe: Bir kişinin erkek vasıtasıyla kendine bağlanan erkek hısımlar ile böyle telakki edilenlerdir. Âshab-i fcraiz hisselerini aldıktan sonra kalanı asabe alır. Ashab-i feraizden bir kimse yoksa terikenin tümü asabenindir.

 

Asabe Önce sebebi ve nesebi diye ikiye ayrılır:

 

Sebebi asabe; bir köleyi âzad eden kimse onun asabesidir. Eğer kölenin kendi hısımları ile içinde ashab-ı feraiz veya asabesi yoksa azad eden veya azâdedenin asabesi vâris olur.

 

Nesebi asabe; bir kimsenin kan hısımları arasında bazı yakınlarıdır. Bun­lar da "binefsihi, bigayrihi ve mealgayr" diye üçe ayrılır:

 

Binefsihi Asabe:

 

Tarifi: Ölen ile aralarına kadın giremeyen erkek hısımlardır. Yani mutlak erkek yoluyla bağlanan hısım demektir. Mesela; ba­ba ve babanın babası ölüye erkek yoluyla bağlanan erkek hısım­dır. Ve bunlar asabedir. Ana kadın olduğu için ananın babası araya kadın girdiği için asabe değildir.

 

Nevileri: Binefsihi asabe dört kısımdır:

 

a. Oğullar (fürû'): Oğul, oğlun oğlu, oğlun oğlunun... oğlu.

 

b. Usul; Baba, babanın babası, babanın babasının... babası

 

c. Aslın füru'u: Yani baba tarafından erkek kardeşler ve bunların er­kek çocukları.

 

d. Dedenin furu'u: Yani amcalar ve erkek çocukları. Bigayrihi: (Başkası sebebiyle) Asabe:

 

Yalnız başına bulununca ashab-i feraizden olup erkek kardeşleriyle bir­likte bulunanca asabe olan ve terekenin ya tamamını yahut da kalanmı er­kek kardeşleriyle ikili birli bölüşen kızlardır. Bunlar dört kısımdır:

 

1. Mirasta oğul ile beraber bulunan kızlar.

 

2. Mirasta oğlun oğlunun... oğlu ile beraber bulunan oğul kızları.

 

3. Ana-baba bir erkek kardeşlerle beraber bulunan ana-baba kız kardeşler,

 

4. Baba -bir erkek kardeşlerle baba bir kızkardeşler. Mealgayr (başkasıyla) Asabe

 

Bu vasıf yalnız kızkardeşe aittir. Kızkardeşleri, kızlarla asabe kılınız me­alindeki hadise istinad eder. Ana-baba bir veya baba bir kızkardeşler, kızlar veya oğulkızları ile beraber bulunduklarında asabe mealgayr olurlar. Yani kızlar ve varsa diğer mirasçılar, hisselerini aldıktan sonra geri kalanı bu kız ka-rdeşler alır. Eğer birden fazla iseler, kalanı aralarında eşit olarak bölüşürler.

 

Ashab-i feraiz: Mirasdan hisseleri nassla (kitap veya sünnetle) tayin edilen varislerdir.

 

Feraiz aslında farz kökünden türemiştir. Farizanın çoğuludur. Farz ke­limesi ıstılahta pay anlamına geldiği gibi Fariza kelimesi de takdir ve tayin edilmiş hisse anlamına gelir. Kitap ve sünnet tarafından tayin edilmiş olan bu hisse sahiplerine de ashab-ı feraiz denir. Miras ilk önce bunlar arasında bölüştürülür. Kalanı da asabe arasında taksim edilir. Hisseleri Kur'an-ı Ke-rim'de belirlenmiş olan ashab-ı feraiz Şu kişilerden ibarettir:

 

1. Koca (zevç) 2. Karı (zevce) 3. Baba (eb) 4. dede (cedd-i sahih) 5. Anabir kardeşler (evlâdü'l üm, benü'l ahyaf) 6. Kız (bintj sulbiyye) 7. Oğlun kızı (sulbiye) 8. Ana-baba bir kızkardeşler (ahvatlehüma, şakikat) 9. Baba bir kız kardeş (uht li-eb) 10. Ana (ümm) 11. Nine (cedde) şurasını iyibilrtıek ge­rekir ki, bu sayılar ölen şahsa göre ele alınmıştır. Yani baba deyince, ölen şahsın babasını, ana deyince ölen şahsın anasını anlamak icabeder. Bu me­selelerin teferruatı fıkıh kitaplarındadır.