DEVAM: 22-23.
Avlanma(Nın Hükmü)
حَدَّثَنَا
الْحُسَيْنُ
بْنُ مُعَاذِ
بْنِ
خُلَيْفٍ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الْأَعْلَى حَدَّثَنَا
دَاوُدُ عَنْ
عَامِرٍ عَنْ
عَدِيِّ بْنِ
حَاتِمٍ
أَنَّهُ
قَالَ يَا
رَسُولَ
اللَّهِ
أَحَدُنَا
يَرْمِي
الصَّيْدَ
فَيَقْتَفِي
أَثَرَهُ
الْيَوْمَيْنِ
وَالثَّلَاثَةَ
ثُمَّ
يَجِدُهُ
مَيِّتًا
وَفِيهِ
سَهْمُهُ
أَيَأْكُلُ
قَالَ نَعَمْ
إِنْ شَاءَ
أَوْ قَالَ
يَأْكُلُ
إِنْ شَاءَ
Adiyy b. Hâtim'den
(rivayet olunduğuna göre) Kendisi (Nebi s.a.v.'e): Ey Allah'ın Resulü, birimiz av'a (bir ok)
atıyor ve o'nun izini iki ya da üç gün takib ediyor, sonra onu üzerinde okuyla
birlikte ölü olarak buluyor. (O kimse bu av'ın etini) yiyebilir mi?" diye
sormuş, (Resul-i Ekrem Efendimiz) "İsterse evet" cevabını vermiş,
Yahutta "isterse yiyebilir" buyurmuştur.
İzah:
Buhâri, zebâih
2849 numaralı hadiste,
vurulduktan sonra gözden kaybolupda bir sure sonra bulunan bir avı yemenin caiz
olduğu mutlak bir surette ifade edildiği halde, burada bu cevaz kişinin isteğine
bağlanmış olması, bu avın etini yemenin helal olup olmadığı hususunda bir
şübhenin bulunduğuna dikkati çekmek içindir. Çünkü vurulduktan sonra gözden
kaybolup, daha sonra ölü olarak bulunan bir avın, ava ehil olmayan dinsiz veya
mecnun bir kimse tarafından vurularak ya da bir yere çarparak ölmüş olması
ihtimali vardır. Bilindiği gibi bu şekilde ölen bir avın eti helâl değildir.
Biz bu meseleyi sözü geçen hadisin şerhinde açıklamıştık.