بَاب
فِي
الْعَقِيقَةِ
20-21 Akîka Kurbanı
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
سُفْيَانُ
عَنْ عَمْرِو
بْنِ
دِينَارٍ
عَنْ عَطَاءٍ
عَنْ
حَبِيبَةَ
بِنْتِ
مَيْسَرَةَ
عَنْ أُمِّ
كُرْزٍ
الْكَعْبِيَّةِ
قَالَتْ سَمِعْتُ
رَسُولَ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَقُولُ عَنْ
الْغُلَامِ
شَاتَانِ
مُكَافِئَتَانِ
وَعَنْ
الْجَارِيَةِ
شَاةٌ
قَالَ
أَبُو دَاوُد
سَمِعْت
أَحْمَدَ
قَالَ
مُكَافِئَتَانِ
أَيْ
مُسْتَوِيَتَانِ
أَوْ
مُقَارِبَتَانِ
Ümmû Kürs'el-Ka'biyye
demiştir ki: "Rasûlullah (S.A.V.)'i, (Akîka kurbanı olarak) erkek çocuğu
için yaşça birbirine denk olan iki koyun, kız çocuğu için de bir koyun
(kesilir) derken işittim."
Ebû Dâvûd der ki: Ben
Ahmed (b. Hanbel)'i (metinde geçen) "mükâfieten" (kelimesin)i
"eşittirler*', yahut da ''birbirlerine yakındırlar" diye tefsir
ederken işittim.
İzah:
bk. Nesâî, akîka; Ahmed
b. Hanbel, IV, 38.
Akîka; lügatte yeni
doğan çocuğun başındaki 'ana tüyü' demektir. Bir fıkıh terimi olarak bu kelime;
yeni doğan bir çocuğun doğumunun yedinci günü kesilen kurban anlamında
kullanılır. Kelime, yarmak ve kesmek manalarına gelen " " kökünden türetilmiştir. Dolayısıyla
yeni doğan bir çocuğun başındaki ana tüyü doğumunun yedinci günü kesildiği için
'akîka' ismini aldığı gibi, onunla birlikte kesilen kurban da bu ismi almıştır.
Hanefî âlimlerinden İbn
Âbidîn bu mevzuda şunları söylemiştir: "Çocuğu dünyaya gelen bir
kimsenin, doğumun ilk haftasında, çocuğa isim vererek başındaki ana tüyünü
kesip ağırlığınca gümüş ya da altın dağıtması müstehaptır. cl-Câmi
ü'l-nıahbûbî'de açıklandığına göre; çocuğun saçları kesilirken bir de 'akîka'
adıyla bir kurban kesmek caizdir. Ebû Cafer et-Tahâvî Şerhü Maâni'l-Âsâr'
isimli eserinde bu kurbanı kesmenin nafile bir ibâdet olduğunu söylemiştir.
Udhıye kurbanında
aranan şartların aynen bu kurbanda da bulunması gerekir. Bu kurbanın eti çiğ
olarak dağıtılabileceği gibi, pişirilerek ve kemikleri kırılarak veya
kırılmadan da dağıtılabilir. Uygun görülen kişilerin davet edilerek onlara
yedirilmesi de caizdir."