DEVAM: 3-4 Kesilmeleri
Daha Faziletli Olan Kurbanlıklar
حَدَّثَنَا
مُوسَى بْنُ
إِسْمَعِيلَ
حَدَّثَنَا
وَهْبٌ عَنْ
أَيُّوبَ
عَنْ أَبِي قِلَابَةَ
عَنْ أَنَسٍ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
نَحَرَ سَبْعَ
بَدَنَاتٍ
بِيَدِهِ
قِيَامًا
وَضَحَّى
بِالْمَدِينَةِ
بِكَبْشَيْنِ
أَقْرَنَيْنِ
أَمْلَحَيْنِ
Enes r.a.'den rivayet
olunduğuna göre: Nebi (s.a.v.) yedi tane deveyi, ayakta (yatırmadan) kendi
eliyle boğazlamış, boynuzlu ve alacalı iki koç'u da Medine'de kesmiştir.
İzah:
Nesai dahaya; Buhârî,
hac; Ebû Dâvûd hac; Ahmed b. Hanbel, VI-35, 78, 82.
"Bedene" çok
etli manâsına gelen el-bedâne kelimesinden
türetilmiştir.İri ve yağlı oldukları için erkek olsun, dişi olsun deve cinsinden
her hayvana bedene ismi verilmiştir. Bazan sığır cinsini ifâde etmek için de
kullanılır. Zebh- hayvanı yatırarak boğazdan kesmektir. Bilindiği gibi davar
ve sığır cinsi bu şekilde kesilir.
Nahr: Ayakta ve
göğsünün üstünden kesmek demektir. Deve cinsinin bu şekilde kurban edilmesi daha
faziletlidir.
Akran: Boynuzlu
demektir.
Emlah: Beyazı
siyahından fazla olan alaca demektir.
Hadis-i şerifte Fahr-i
Kainat Efendimizin biri kendisi için, diğeri de ümmeti için olmak üzere iki
kurban kestiği ifade edilmektedir. Fakat Resulü Zişan Efendimiz, bu ikinci
kurbanı sadece sevab kazanmak, bu sevabı ümmetine bağışlamak için kestiğinden
sözü geçen kurban ümmetin zenginlerinden Kurban kesme mesuliyetini asla
kaldırmamıştır. Onlar da yine üzerlerine düşen kurbanı kesmişlerdir. Zengin
olanlar, kıyamete kadar da kurban kesmekle mükellef olacaklardır.