بَاب
فِي
الشَّهِيدِ
يُشَفَّعُ
26. Şehid (Yetmiş
Kişiye) Şefaat Edebilecektir
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ صَالِحٍ
حَدَّثَنَا
يَحْيَى بْنُ
حَسَّانَ
حَدَّثَنَا
الْوَلِيدُ
بْنُ رَبَاحٍ
الذِّمَارِيُّ
حَدَّثَنِي
عَمِّي
نِمْرَانُ
بْنُ
عُتْبَةَ
الذِّمَارِيُّ
قَالَ
دَخَلْنَا عَلَى
أُمِّ
الدَّرْدَاءِ
وَنَحْنُ
أَيْتَامٌ
فَقَالَتْ
أَبْشِرُوا
فَإِنِّي
سَمِعْتُ
أَبَا
الدَّرْدَاءَ
يَقُولُ
قَالَ رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
يُشَفَّعُ
الشَّهِيدُ
فِي سَبْعِينَ
مِنْ أَهْلِ
بَيْتِهِ
قَالَ
أَبُو دَاوُد
صَوَابُهُ
رَبَاحُ بْنُ
الْوَلِيدِ
Nimran b. Utbe ez-Zimârî
dedi ki: Biz Ümmü'd-Derdâ'nın yanına girdik ve hepimiz yetim idik. Ümmü'd-Derdâ
(bizi görünce şöyle) dedi: "Size müjdeler olsun. Çünkü ben Ebu'd-Derdâ'yı;
"Rasûlullah (s.a.v.); "Şehid ailesinden yetmiş kişiye şefaat
edecektir'* buyurdu, derken işittim.
Ebû Dâvud dediki; Nimrân
b. Utbe'nin yeğeninin isminin doğrusu, Rebâh b. Selîd'dir.
İzah:
Kıyamet gününde şehide,
ailesinden yetmiş kişiye şefaat etme
hakkı verilecektir. Şehidin ataları ile kendi nesJin-den gelen kimseler bu
yetmiş kişinin içine girebileceği gibi şehidin eşleri ve diğer akrabaları da
girebilir. Hafız Abdurrauf el-Münavi'nin açıklamasına göre buradaki,
"yetmiş" kelimesiyle, "yetmiş" sayısı değil çokluk
kasdedilmiştir. Binaenaleyh şehidin şefaat edebileceği kimselerin sadece yetmiş
kişi olduğunu kabul etmek doğru değildir. Hadisi "şehid kıyamet gününde
ailesinden pek çok kimselere şefaat edecektir." şeklinde anlamak
lazımdır.[bk. el-Münavi, Feyzu'l-kadir, VI, 462.]
Bu hadisin senedinde
geçen el-Velid b. Rebah isminin aslı Rebah b. el-Velid'dir. Ravilerden birisi
bu ismi naklederken yanlış nakletmiştir. Bilindiği gibi bir hadisin
ravilerinin isimlerinin veya metnindeki lafızların bu şekilde altüst edilerek
rivayet edilmesine "kalb" ismi verilir. Bu şekilde rivayet edilen
hadislerde de maklûb hadis denir.
Sâdece Ebû Dâvud
rivayet etmiştir.