DEVAM: 1. Hicret Ve
Badiye (Çöl)De Yerleşim
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْرٍ
وَعُثْمَانُ
ابْنَا أَبِي
شَيْبَةَ
قَالَا
حَدَّثَنَا
شَرِيكٌ عَنْ
الْمِقْدَامِ
بْنِ
شُرَيْحٍ عَنْ
أَبِيهِ
قَالَ
سَأَلْتُ
عَائِشَةَ
رَضِيَ
اللَّهُ عَنْهَا
عَنْ
الْبَدَاوَةِ
فَقَالَتْ
كَانَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَبْدُو
إِلَى هَذِهِ
التِّلَاعِ
وَإِنَّهُ
أَرَادَ
الْبَدَاوَةَ
مَرَّةً
فَأَرْسَلَ
إِلَيَّ
نَاقَةً
مُحَرَّمَةً
مِنْ إِبِلِ
الصَّدَقَةِ
فَقَالَ لِي يَا
عَائِشَةُ
ارْفُقِي
فَإِنَّ
الرِّفْقَ
لَمْ يَكُنْ
فِي شَيْءٍ
قَطُّ إِلَّا
زَانَهُ
وَلَا نُزِعَ
مِنْ شَيْءٍ
قَطُّ إِلَّا
شَانَهُ
Mikdam b. Şureyh'ın
babası (Şureyh)'den; demiştir ki: Ben Âişe (r.anha)'ya kırlara geziye çıkmayı
sordum. (Şöyle) Cevap verdi; Rasûlullah (s.a.v.) şu kırlardaki sel yataklarına
geziye çıkardı. Bir defasında kır gezisine çıkmak istedi de bana (binilmesi)
yasak olan bir zekat devesi verip; "Ey Âişe! (Buna) yumuşak davran.
Şüphesiz ki, yumuşak davranmak hangi işte bulunursa, mutlaka onu süsler. Bir
şeyden de alınırsa kesinlikle onu lekeler" buyurdu.
İzah:
Müslim, birr; Ahmed b.
Hahbel, VI, 58, 222.
Nebi s.a.v. bazan
şehirden uzaklaşarak kırlara, bayırlara çıkar oralarda kendini dinleme imkanı
bulur, kırların temiz havasını teneffüs eder, Cenab-ı Hakkın kudretinin
eserlerini görüp derin düşüncelere dalar, bu tabii güzelliklerin tadını
çıkarırdı.
Hz. Âişe'nin
ifadesinden anlaşıldığına göre, Hz. Peygamber bir gün yine böyle bir geziye
çıkarken, Hz. Âişe'yi de beraberinde götürmek istemiş ve bu maksatla ona zekat
develerinden bir deve verip yolculuk esnasında bu deveye iyi muamele etmesini,
sert ve katı davranmamasını tavsiye etmişti.
Peygamber (s.a.v.)'in,
Hz. Âişe'ye deveye merhametli davranmasını hatırlatmasının sebebi şudur: Zekat
develerine binmek yasak olduğu için o develer binilmeye alışkın olmazlardı.
Dolayısıyla kendilerine ilk defa binil-diği zaman bazı huysuzluklar
gösterirlerdi. Bu sebeple Hz. Âişe'ye, üzerine hiç binilmemiş olan bir deveye
yumuşak davranmasını hatırlatmak lüzumunu hüssetti.
Burada, "zekat
develerine binmek yasak olduğu halde Hz. Peygamber nasıl olur da Hz. Âişe'ye
bir zekat devesi verir?" diye akla bir soru gelebilir.
Bezlu'l-Mechûd yazarı
Şeyh Halil Ahmed bu soruya şöyle cevap veriyor:
"Aslında zekat develerine
binmek yasaktır. Fakat bu deveyi Hz. Peygamber daha önce zekat olarak Hz.
Âişe'ye vermişti ve o deve Hz. Âişe'nin Özel malı olduğu için zekat devesi
olmaktan çıkmıştı. Hz. Âişe'nin malı olduğu halde zekat develerinin içinde
bulunuyordu." Bu hadis 4808 numarada tekrar edilmiştir.