DEVAM: 120. Esir(Ler)i
Karşılıksız Olarak Serbest Bırakmanın Hükmü
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ يَحْيَى
بْنِ فَارِسٍ
قَالَ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الرَّزَّاقِ
قَالَ
أَخْبَرَنَا
مَعْمَرٌ
عَنْ الزُّهْرِيِّ
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ
جُبَيْرِ
بْنِ مُطْعِمٍ
عَنْ أَبِيهِ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ
لِأُسَارَى
بَدْرٍ لَوْ
كَانَ
مُطْعِمُ
بْنُ عَدِيٍّ
حَيًّا ثُمَّ
كَلَّمَنِي
فِي
هَؤُلَاءِ النَّتْنَى
لَأَطْلَقْتُهُمْ
لَهُ
Muhammed b. Cübeyr b.
Mut'îm'in babasından rivayet olunduğuna göre; Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
Bedir esirleri hakkında; "Eğer Mut'îm b. Adiyy sağ olsaydı da şu kokmuşlar
hakkında şefaatta bulunsaydı onun hatırına bunları serbest bırakırdım."
buyurmuştur.
Diğer tahric: Buhari,
hums; meğazi
AÇIKLAMA:
Hz.Peygamber'in müşrik
Mut'îm'i, oğlunun yanında bu şekilde saygıyla anması, Mut'îm'in oğlu Cübeyr'in
gönlünü İslam'a ısındırma gayesine matuf olabileceği gibi, gerçekten mut'imin
yaptığı iyilikleri dile getirmek için onu bu şekilde yadetmiş de olabilir.
Çünkü Mut'im b. Adiy
aslında Hz. Peygamber'e kötülük eden müşriklerden biri olmakla beraber,
müşriklerin müslümanları açlığa mahkum etmek için uyguladıkları boykot
kararının metnini yırtan kimsedir.[bk. Koksal M.A., İslam Tarihi, Mekke Devri,
281.]
Ayrıca Hz.Peygamber,
taif seferinden sonra Nahle'ye gelip geceleyin namaza durmuştu. O sırada
Nusaybin cinlerinden yedisi oradan geçerken Hz.Peygamberin okuduğu Kur'an-ı
Kerim'i dinleyip müslüman oldular. Hz.Peygamber orada birkaç gün kaldıktan
sonra Mekke'ye yöneldi. Fakat yalnız başına Mekke'ye girmesi çok tehlikeliydi.
Mutlaka birisinin himayesine ihtiyacı vardı. İşte Mut'im bu görevi de
yüklenerek Hz.Peygamberin Mekke'ye sağ-salim girmesini sağladı.[bk. Koksal
M.A.. islam Tarihi, Mekke Devri, 318.]
Ulemâ, savaşçı esirlere
yapılacak muamele hususunda ihtilâfa düşmüşlerdir. İmam Şafiî'ye göre devlet
reisi esirleri isterse öldürtür, isterse karşılıksız olarak serbest bırakır,
ister fidye karşılığında serbest bırakır, isterse köle yapar. Hasan-ı Basri
(r.a)'ye göre ise, esirleri öldürmek mekruhtur. Binâenaleyh, esir ya fidye
karşılığında ya da karşılıksız olarak serbest bırakılır. Atâ (r.a) da bu
görüştedir. Rivayete göre ıstaharın ileri gelenlerinden bir esir öldürülmek
üzere Hz.İbn Ömer'e gönderilmişti .İbn Ömer (r.a), "...Ondan sonra artık
(esirleri) ya lütfen bırakır veya karşılığında fidye alırsınız.”[Muhammed 4]
ayet-i kerimesini okuyarak o esiri öldürmekten imtina etti. İbn Şîrîn ile
Mü-câhid (r.a)'in esirleri öldürmenin mekruh olduğu görüşünü taşıdıkları rivayet
edilmektedir. Hanefi ulemâsının bu mevzudaki görüşü Ed-Durru'1-muhtar isimli
eserde özetle şöyle açıklanıyor:
Hükümdar, esir aldığı
kafirler, islamiyeti kabul etmezlerse muhayyer olup dilerse onları öldürür,
dilerse köle olarak kullanır, dilerse müslüman-lara haraç ve cizye vermek üzere
kendilerini hür ve zımmî olarak bırakır. Arap olan müşrikler ile mürtedler
ehl-i zimmet olarak bırakılmaz (kılıçtan geçirilir)
Kafirleri yenip esir
ettikten sonra, islamiyeti kabul ettikten sonra olsa bile meccanen
salıverilmeleri haramdır. Çünkü gazilerin hakkı taalluk etmiştir. İmam Şafii
Allahu Teâlâ'nın:
"Ya iyilik
(karşılığında hiçbir şey almayarak azâd) edin, yahut fidye (alın)" nazm-ı
cehlinin gereğince esirlerin meccanen bırakılmasını caiz görmüştür..
Hanefîler; İmam
Şafii'ye, "bu ayet-i kerime, "Müşrikleri, nerede bulursanız
öldürün" ayet-i kerimesiyle neshedilmiştir." diye cevap verirler,
Harb ettikten sonra kafirlerden biraz mal alıp da esirlerini salıvermek şer'an haramdır.
Ama harb bitmeden önce mal karşılığında esirlerin bırakılması caizdir.
Müslüman esir karşılığında caiz değildir. Imameyn'e göre caizdir. İmam-ı
A'zam'ın iki rivayetinden kuvvetli olanı da budur.[Davudoğlu Ahmed, İbn Abidin
Tercemesi ve şerhi, VIII, 399.]
Bu mevzuda İbn Abidin
de şöyle diyor; "Hatta (esirlerin) mal veya müslüman esir karşılığında
bırakılmaları da caiz değildir, ihtiyaç zamanında mal karşılığında
bırakılmaları caizdir. İmam Muhammed'e göre çocuğu olmayacak. derecede yaşlı
olursa mal karşılığında bırakılması caizdir, tmameyn'e göre ise müslüman esir
karşılığında bırakılması caizdir. Diğer üç mezheb imamlarının kavilleri de
böyledir. Nitekim RasûM Ekrem Efendimiz, bir müşrikle iki müslümanı
değiştirmiştir. Bir müşrik kadınla Mekkelilerin esir ettiği müslümanları
değiştirmiştir."[Müslim, nezr] Ben derim ki; Kâfir esirlerin mal
karşılığında bırakılmalarının haram olması ihtiyaç olmadığına göredir. Ama
ihtiyaç olursa mal veya müslüman esir karşılığında bırakılmaları
caizdir."[Bak Davudoğlu A. İbn-i Abidin Terceme ve şerhi, VIII, 401.]