DEVAM: 112. Düşmanı
Ateşle Yakmanın Keraheti
حَدَّثَنَا
يَزِيدُ بْنُ
خَالِدٍ
وَقُتَيْبَةُ
أَنَّ
اللَّيْثَ
بْنَ سَعْدٍ
حَدَّثَهُمْ
عَنْ
بُكَيْرٍ
عَنْ
سُلَيْمَانَ
بْنِ يَسَارٍ
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ
قَالَ بَعَثَنَا
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
فِي بَعْثٍ
فَقَالَ إِنْ
وَجَدْتُمْ
فُلَانًا
وَفُلَانًا
فَذَكَرَ
مَعْنَاهُ
Ebû Hureyre (r.a.)'den
demiştir ki: Rasûluliah (s.a.v.) bizi (bir miktar askerle birlikte savaş'a)
gönderdi ve gönderirken (şöyle) buyurdu: "Eğer, falan kimse ile falan
kimseyi bulursanız...” (Hz. Ebû Hureyre rivayetinin bundan sonraki kısmında bir
önceki 2673. hadîs'in) mânâsını nakletti.
İzah:
Bir önceki hadisin
şerhinde bu hadisle ilgili açıklama bulunduğundan burada tekrara lüzum
görülmemiştir.