بَاب
فِي
الرَّجُلِ
يَتَرَجَّلُ
عِنْدَ اللِّقَاءِ
103. Kişi Savaşta
Düşmanla Karşılaşınca (Orduyu Cesaretlendirmek İçin Hayvanından İnip Düşman
Üzerine) Yürüyebilir
حَدَّثَنَا
عُثْمَانُ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
وَكِيعٌ عَنْ
إِسْرَائِيلَ
عَنْ أَبِي
إِسْحَقَ
عَنْ
الْبَرَاءِ
قَالَ لَمَّا
لَقِيَ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
الْمُشْرِكِينَ
يَوْمَ
حُنَيْنٍ
فَانْكَشَفُوا
نَزَلَ عَنْ
بَغْلَتِهِ
فَتَرَجَّلَ
el-Bera (r.a.)'dan;
demiştir ki: Nebi (s.a.v.) Huneyn gününde müşriklerle karşılaşınca müşrikler
bozguna uğradılar. (Sonra Hz. Peygamber) katırından inip (düşman üzerine)
yürüdü.
İzah:
Buhârî, cihâd; Müslim,
cihâd
Bu hadise Huneyn
savaşında olmuştur. Buhari'nin rivayetinde hadise şöyle anlatılıyor. el-Bera'
b. Azîb (r.a.) den rivayet olduğuna göre kendisine, (Kays kabilesinden) bir
kişi: "Huneyn günü Rasûlullah (s.a.v.)'ın yanından kaçtınız mı?" diye
sormuştu. O da şöyle cevap verdi:
"Huneyn günü
Rasûlullah (s.a.v.) kaçmadı (düşmanımız) Hevazin (halkı) iyi ok atan bir
kabileden idiler. Biz (harp meydanında) bunlarla yüzyü-ze gelince bunların
üzerine atıldık. Bunlar hemen perişan oldular. Bunun üzerine, müslüman askerler
ganimete yöneldiler. Hevazin ise (bundan istifade ederek) bizi oklarla
karşıladılar. (Biz kaçtık) Fakat Rasûlullah (s.a.v.) kaçmadı. Onu pek iyi
gördüm ki, o beyaz katırın üstünde fütursuzca duruyordu. Ebu Süfyan da katırın
gemini tutuyordu. Bu sırada peygamber (s.a.v.);
"Ben peygamberim
yalan yok. Ben Abdulmuttalib oğluyum." diyordu.[Ayrıntılı bilgi için bk.
1213 no'lu hadis.] Bu savaşta Hz. Peygamberin yanında Ebû Süfyân oğlu Cafer,
Ali b. Ebî Tâlib, Rebîa b. Haris, Fadl b. Abbâs, Üsâme b. Zeyd, Eymen b. Ümmü
Eymen, Ebû Bekr ve Ömer (r.a.) dan başka kimse kalmamıştı.
Fakat Hz. Peygamberin
bu metin azim ve iradesi ordunun sağ kanadını bozguna uğramaktan
kurtaramamıştı. Bu sırada gür sesli olan Abbas vasıtasıyla:
"Ey Akâbede bey'at
eden Ensâr! Ey şecere-i rıdvân altında söz veren Aslı ab!" diye davet
etti. (Lebbeyk) diyerek döndüler ve Rasûlullah'ın yanına gelip
toplandılar.Bozulan asker bu sûr&le toplandı ve zafer kazanıldı.
Hadis sarihlerinin
açıklamasına göre bu hadis-î şerif ordu kumandanının veya askerlerden birinin
orduyu cesaretlendirmek maksadıyla hayvanından inip düşmana piyade olarak
saldırmasının caiz olduğuna delildir.