بَاب
فِي بَعْثِ
الْعُيُونِ
84. Casus Göndermek
حَدَّثَنَا
هَارُونُ
بْنُ عَبْدِ
اللَّهِ حَدَّثَنَا
هَاشِمُ بْنُ
الْقَاسِمِ
حَدَّثَنَا
سُلَيْمَانُ
يَعْنِي
ابْنَ الْمُغِيرَةِ
عَنْ ثَابِتٍ
عَنْ أَنَسٍ
قَالَ بَعَثَ
يَعْنِي النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
بُسْبَسَةَ
عَيْنًا
يَنْظُرُ مَا
صَنَعَتْ
عِيرُ أَبِي
سُفْيَانَ
Enes (r.a.) den;
demiştir ki: "Nebi (s.a.v.) Büseyse'yi Ebû Süfyân'ın kafilesinin ne
yapmakta olduğunu gözetlemek üzere casus olarak gönderdi.”
İzah:
Burada söz konusu
edilen casusluk, Kureyş'in kadın-erkek herkesten büyük sermayeler toplayarak
Şam'a gönderdikleri büyük ticâret kervanı ile ilgilidir. Hz. Nebi,
Kureyşlilerin harp hazırlıkları için işlerine yarayacağı bu kervanla ilgilenmiş
dönüşünde onu gözetleyip, hakkında bilgi toplamak üzere Hz. Büseyse'yi casus
olarak görevlendirmişti. Bu durum düşmanın harp planlarını öğrenmek için casus
kullanmanın meşruiyyetine delâlet etmektedir.
Harpte düşman hakkında
iyice malumat toplama ve tam bir haber alma, bunun yanında kendi maksat ve
niyetlerini ondan saklama veya karşı casusluk, Hz. Nebiin takibettiği önemli
bir umdedir. Benû Mustalik kabilesi müslümanlar arasına bir casus göndermişler
ve bu müslümanlar tarafından yakalanmıştı. Bir müslüman olan Hatib, İslam
düşmanlarına hitaben Hz. Nebiin onlar hakkında hazırladığı plan ve niyetlerden
bahseden bir mektup yazdı. Fakat bu hıyanet yazısını götüren kadın, yolda Hz.
Nebiin adamları tarafından yakalandı. Muhammed (s.a.v.) Mekke'de, Evtas'da ve
diğer havalilerde buraların fethinden evvel casuslar bulunduruyordu. Bunlar
kendi bulundukları havalide cereyan eden olaylar hakkında Hz. Nebii gizlice ve
muntazam süratte haberdar ediyorlardı.[M.Hamidullah, İslam Nebii, II, 275,
276.]
Hz. Nebi iki türlü
casus kullanırdı:
1. Gören casus (ayn)
2. Dinleyen ve haber
alan casus[bk. M. Hamiduliah, İslamda Devlet İdaresi, s.51.]
Eski devirlerde
casuslar modern zamanlarda olduğu gibi mukabil tarafa bu kadar çok zarar
veremezlerdi. Zamanımızda casusluk bir sanat olmaktan çıkmış hakiki bir ilim
halinde inkişaf etmiştir. Bununla beraber eski zamanlarda da düşmandan
haberleri saklamak için, inceden inceye düşünülmüş tedbirler alınırdı. Bazı
defalar Nebi (s.a.v.) bütün yolları, askeri ehemmiyeti haiz haberlerin
sızmasını önlemek maksadıyla, hususi şahıslara karşı kapatırdı.
Ebu Yûsuf, İslâm
devletinin tebası olsun veya olmasın gayri müslim casuslara ölüm cezası ve
islam dininde olanlara da hapis ve bedenî işkence cezaları verilmesi
fikrindedir. Muasırı eş-Şeybâni, casusluğu hırsızlıktan daha hafif görür ve
İslam devletinin tebaasının casusluktan dolayı boyunlarının vurulmaması
mütalaasında bulunur. Yabancılara gelince onlara karşı hiç merhameti yoktur.
Ceza bahis konusu
olunca erkek ile kadın arasında hiç bir fark gözetilmez. Bununla beraber İslam
hukukşinasları rüşde varmamış bir kimsenin hiç bir şekilde ölüm cezasına
çarptırılanı ayacağı m söylerler.