بَاب
رَبُّ
الدَّابَّةِ
أَحَقُّ
بِصَدْرِهَا
58. Hayvan Sahibi
Hayvanının Ön Tarafına Binmeye Başkalarından Daha Layıktır
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
مُحَمَّدِ
بْنِ ثَابِتٍ
الْمَرْوَزِيُّ
حَدَّثَنِي
عَلِيُّ بْنُ
حُسَيْنٍ
حَدَّثَنِي
أَبِي حَدَّثَنِي
عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
بُرَيْدَةَ
قَالَ
سَمِعْتُ
بُرَيْدَةَ
يَقُولُ
بَيْنَمَا
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَمْشِي
جَاءَ رَجُلٌ
وَمَعَهُ
حِمَارٌ
فَقَالَ يَا
رَسُولَ
اللَّهِ ارْكَبْ
وَتَأَخَّرَ
الرَّجُلُ
فَقَالَ رَسُولُ
اللَّهِ صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
لَا أَنْتَ أَحَقُّ
بِصَدْرِ
دَابَّتِكَ
مِنِّي إِلَّا
أَنْ
تَجْعَلَهُ
لِي قَالَ
فَإِنِّي قَدْ
جَعَلْتُهُ
لَكَ
فَرَكِبَ
Ebû Büreyde demiştir ki:
Rasûlullah (s.a.v.) yürüyüp giderken bir adam eşekle geldi ve; Ey Allah'ın
Rasûlü (sen de) bin dedi ve (eşeğin ön tarafından) geriye çekildi. Rasûlullah
(s.a.v.) de "Hayır! Sen hayvanının ön tarafına (binmeye) benden daha
layıksın. Ancak orasını bana ayırman (nezaketinde bulunma) başka!"
buyurdu. (Adam da).
Öyleyse orasını sana
bırakıyorum, dedi. Bunun üzerine (Hz. Nebi o hayvanın ön tarafına) bindi.
İzah:
Buhari, libâs; Tirmizi,
edeb; Ahmed b. Hanbel, III, 32.
Bir merkebin üzerinde
Hz. Nebiin yanına gelip de merkebin arka tarafına çekilen ve hayvanın ön
tarafını Hz. Nebi'e ayırarak, "Ya Rasûlallah buyur sen de bin diyen"
kimsenin bu ilk davetini Hz. Nebi reddetmiş ve hayvana binmemiştir. Çünkü sözü
geçen adam hayvanın ön tarafına binmeye faziletçe daha üstün olan kişilerin
binmeye herkesten daha layık olduklarını zannediyordu. İşte Hz. Nebi sözü geçen
kimseyi bu konuda uyarmak ve gerçeği ona anlatmak için onun ilk teklifini
reddetti ve ona hayvanın ön tarafına binme hakkının öncelikle sahibine ait
olduğunu, sahibi izin vermeden hayvanın o kısmına kimsenin binemeyeceğini
anlattı. Hayvan sahibi bu durumu öğrendikten sonra ikinci defa Hz. Nebii hayvanın
ön tarafına binmeye davet edince, Hz. Nebi bu davete uyarak hayvanın ön
tarafına bindi. Çünkü adam Hz. Nebie bile bile bağışlıyordu.