بَاب
فِي نُزُولِ
الْمَنَازِلِ
Yolculukta Bir Yerde
Konaklamak
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
الْمُثَنَّى
حَدَّثَنِي
مُحَمَّدُ
بْنُ
جَعْفَرٍ
حَدَّثَنَا
شُعْبَةُ
عَنْ
حَمْزَةَ
الضَّبِيِّ قَالَ
سَمِعْتُ
أَنَسَ بْنَ
مَالِكٍ
قَالَ كُنَّا
إِذَا
نَزَلْنَا
مَنْزِلًا
لَا نُسَبِّحُ
حَتَّى
تُحَلَّ
الرِّحَالُ
Enes b. Mâlik (r.a.)
dedi ki: "Biz (yolculukta) bir yere konakladığımız zaman, hayvanların yükü
indirilmedikçe nafile namaz kılmazdık."
İzah:
Sadece Ebu Dâvud
rivayet etmiştir.
Sünen-i Ebû Davud'un
bir nüshasında kelîmesi yerinde kelimesi
bulunmaktadır.O zaman bu hadis, "Biz hayvanların yükünü indirmedikçe
nafile namaz kılmazdık" manasına gelir.
Diğer bir nüshada da,
"hatta tühalle" kelimesi yerinde "hatta nünîha" kelimesi
geçmektedir. Bu nüsha nazar-ı itibare alındığı takdirde ise, sözü geçen cümle
"Biz hayvanları istirahata çekmedikçe nafile namaza durmazdık"
manasına gelir. Hadis-i şerif, nafile namaz kılmaya son derece önem veren
ashâb-ı kiramın, hayvanların hakkına riâyet etmeye, nafile namaz kılmaktan daha
fazla önem verdiklerini, yolculuk esnasında bir yerde konakladıkları zaman
kuşluk namazı gibi belli vakitlerde kılınan nafile namazların fevt olması
pahasına da olsa, hayvanların yüklerini indirip onları rahata kavuşturmadıkça
o namaza durmadıklarını ifâde etmektedir. Ashâb-ı kiramın- ibâdetle ilgili
meselelerdeki uygulamalarının kendi ictihadlanndan kaynaklandığı düşünülemez.
Çünkü ibâdetlere ait uygulamalar ictihad konusu olamazlar. Bu itibarla onların
bu uygulamasının Rasûl-i zîşân efendimizin talimatından kaynaklandığını kabul
etmek icabeder. Bu da hayvanların haklarına riâyet etmenin ve onlara acımanın
nafile namaz kılmaktan daha önemli olduğunu ifâde eder.