DEVAM: 4. Sünnete
Uygun Olan Boşama Şekli
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ صَالِحٍ
حَدَّثَنَا
عَنْبَسَةُ
حَدَّثَنَا
يُونُسُ عَنْ ابْنِ
شِهَابٍ
أَخْبَرَنِي
سَالِمُ بْنُ
عَبْدِ
اللَّهِ عَنْ
أَبِيهِ
أَنَّهُ
طَلَّقَ
امْرَأَتَهُ
وَهِيَ
حَائِضٌ
فَذَكَرَ
ذَلِكَ عُمَرُ
لِرَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَتَغَيَّظَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
ثُمَّ قَالَ
مُرْهُ
فَلْيُرَاجِعْهَا
ثُمَّ لِيُمْسِكْهَا
حَتَّى
تَطْهُرَ
ثُمَّ تَحِيضَ
فَتَطْهُرَ
ثُمَّ إِنْ
شَاءَ
طَلَّقَهَا
طَاهِرًا
قَبْلَ أَنْ
يَمَسَّ
فَذَلِكَ
الطَّلَاقُ
لِلْعِدَّةِ
كَمَا أَمَرَ
اللَّهُ
عَزَّ
وَجَلَّ
Abdullah b. Ömer
(r.a.)'den rivayet olunduğuna göre, Kendisi hanımını hayızlı iken boşamış
(babası) Ömer de bunu Rasulullah (s.a.v.)'e haber verince, Rasûlullah (s.a.v.)
kızmış sonra (şöyle) buyurmuştur: "O'na emret hanımına dönsün onu
temizlenip de sonra (tekrar) hayizlamncaya ve (bu hayızdan) sonra (tekrar)
temizleninceye kadar (nikâhı altında) tutsun. Sonra isterse temizken (kendisiyle)
münâsebette bulunmadan boşasın. işte zikri yüce olan Allah'ın emrettiği şekilde
iddete uygun olan talak budur."
İzah:
Buharî, talak; ahkâm;
Müslim, talak; Nesâî, talak; ibn Mâce, talak; Darimî, talak; Muvatta', talak;
Ahmed b. Hanbel I, 4; II, 26, 43, 51, 54, 58, 61, 63, 64, 74, 78, 80, 128, 130, 146; III, 386.
Bu hadisi râviler
içerisinde Sâlim'den başka hiçbir râvi "Rasûl-i Ekrem'in İbn Ömer'in
karısını hayızh iken boşadığına kızdığını" nakletmem iştir. Şafiî
ulemasından İbn Hacer el-Askalanî bu mevzuda şunları söylüyor: "Ben
Salim'in rivayetinde gördüğüm bu ilâveyi Salimden başka hiçbir râvinin
rivayetinde görmedim. Salim ise, bu hadisin râvilerinin en büyüğüdür. Bu
ilâveden anlaşılıyor ki kadını hayızh iken boşama hâdisesi, İbn Ömer'in karısını
bu şekilde boşamasından önce de vuku bulmuştur. Çünkü Rasûl-i Ekrem'in bir
kimseye daha önce yasaklamadığı bir işi yaptığından dolayı kızdığı
görülmemiştir. Rasûl-i Ekrem, Hz. îbn Ömer'in karısını hayızh iken boşamasına
kızdığına göre, böyle bir hâdisenin daha önce de vukû'a gelmiş olduğunu ve o
zaman Rasûl-i Ekrem'in bu şekilde verilen bir talakı yasakladığını gösterir.
Hz. Ömer'in bu boşama hadisesini duyar duymaz hemen Hz. Peygambere koşmuş
olması, bir kadını hayızh iken boşamanın ilk defa vuku bulduğunu ve Hz. Ömer'in
de bu ilk defa karşılaşılan hadise karşımda telaşlandığından dolayı Rasûl-i
Ekrem'e koştuğunu ifade etmez. Çünkü Hz. Ömer'in bu telaşı hayızh bir kadını
boşamanın yasaklandığını bilmesinden, fakat nasıl hareket edileceğini kestirememesinden
ileri gelmiştir. Nitekim îbn Dakiku'1-îyd de aynı görüşü ileri sürdükten sonra
Rasûl-i Ekrem'in kızmasının kendisine talaktan evvel müracaat edilmeyip de talaktan
sonra müracaat edilmiş olmasından doğmuş olabileceğine de ihtimal
vermektedir.[İbn Hacer, Fethu'l-Bâri, XI, 262.]