DEVAM: 38-40. Fatıma
Bint Kaysın Rivayetini Kabul Etmeyenler
حَدَّثَنَا
الْقَعْنَبِيُّ
عَنْ مَالِكٍ عَنْ
يَحْيَى بْنِ
سَعِيدٍ عَنْ
الْقَاسِمِ
بْنِ
مُحَمَّدٍ
وَسُلَيْمَانَ
بْنِ يَسَارٍ
أَنَّهُ
سَمِعَهُمَا
يَذْكُرَانِ
أَنَّ
يَحْيَى بْنَ
سَعِيدِ بْنِ
الْعَاصِ
طَلَّقَ
بِنْتَ عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
بْنِ
الْحَكَمِ
الْبَتَّةَ
فَانْتَقَلَهَا
عَبْدُ
الرَّحْمَنِ
فَأَرْسَلَتْ
عَائِشَةُ
رَضِيَ
اللَّهُ عَنْهَا
إِلَى
مَرْوَانَ
بْنِ
الْحَكَمِ وَهُوَ
أَمِيرُ
الْمَدِينَةِ
فَقَالَتْ لَهُ
اتَّقِ
اللَّهَ وَارْدُدْ
الْمَرْأَةَ
إِلَى
بَيْتِهَا فَقَالَ
مَرْوَانُ
فِي حَدِيثِ
سُلَيْمَانَ إِنَّ
عَبْدَ
الرَّحْمَنِ
غَلَبَنِي
وَقَالَ
مَرْوَانُ
فِي حَدِيثِ
الْقَاسِمِ
أَوَ مَا
بَلَغَكِ
شَأْنُ
فَاطِمَةَ
بِنْتِ قَيْسٍ
فَقَالَتْ
عَائِشَةُ
لَا
يَضُرُّكَ أَنْ
لَا تَذْكُرَ حَدِيثَ
فَاطِمَةَ
فَقَالَ
مَرْوَانُ
إِنْ كَانَ
بِكِ
الشَّرُّ
فَحَسْبُكِ
مَا كَانَ
بَيْنَ
هَذَيْنِ
مِنْ
الشَّرِّ
el-Kasım b. Muhammed ile
Süleyman b. Yesâr'dan rivayet edildiğine göre; Yahya b. Sâid b. el-Âs,
Abdurrahmân b. el-Hakem'in kızını üç talakla boşadı da Abdurrahman onu alıp
kendi evine götürdü. Bunun üzerine Hz. Aişe, o sırada Medine Valisi bulunan
Mervân b. el-Hakem'e haber gönderip; "Allah'dan kork ve kadını evine geri
gönder" dedi. Süleyman'ın hadîsinde Mervân'ın Hz. Aişe'ye şöyle cevâp verdiği
ifâde ediliyor; "Abdurrahmân bana üstün geldi". el-Kâsım'ın hadîsinde
ise, Mervân'ın Hz. Aişe'ye şöyle cevâp verdi(ği ifâde ediliyor): "Sana
Fâtıma bint Kays'ın durumu ulaşmadı mı?" Hz. Aişe de:
"Fâtıma hadîsinden
bahsetmemen sana bir zarar vermez" (Onu hatırlamanın sana bir faydası
yoktur) diye cevâp verdi. Mervân da şöyle karşılık verdi; "Eğer Hz.
Fâtıma'nın evinden çıkmasını gerektiren şer, sana ma'lûm olsaydı, Yahya ile
karısı Amre arasında bulunan şerr'(in, Amre'nin, Yahya'nın evini terketmesini
meşru kılacak bir sebep teşkil ettiğini) sana anlatmaya yeterdi.
İzah:
Müslim, talâk; Buhârî,
talâk
2290 numaralı hadîs-i
şerifte geçtiği üzere, Mervân aslında Hz. Fâtıma'nın başından geçen söz konusu
hâdiseyi Kabisâ'dan öğrendiği zaman Hz. Fâtıma'nın sözlerini, "Biz bu
haberi bir kadından başka hiç bir kimseden işitmedik. Binâenaleyh insanları üzerinde
bulduğumuz mu'temed ve sahîh hususla amel edeceğiz" diye reddetmişti.
Burada ise Mervân Hz. Amre'nin kocasının evinden babasının evine taşınması
mevzûsunda Hz. Aişe'nin kendisine yönelttiği soruya cevâp verirken Hz.
Fâtıma'nın iddet süresi içerisinde meşru bir sebepden dolayı kocasının evinden
Hz. İbn Ümm-i Mektûm'un evine taşınması olayını delîl getirmektedir. Bu durum,
Mervân'ın daha sonra fikir değiştirerek Hz. Kabisâ'dan duyduğu Hz. Fâtıma ile
ilgili hadîsin doğruluğuna inandığını ve bu hadîsi kocasından boşanan bir
kadının iddet süresi içerisinde geçimsizlik ve kadın için bir tehlikenin
belirmesi gibi özel sebeplerle kocasının evinden çıkabileceğine dâir bir delîl
niteliğinde gördüğünü ortaya koymaktadır.[ibn Hâcer; Fethu'I-Barî, XI, 403.]