بَاب
فِي
الْأَكْفَاءِ
25-26. Evlenmede
Denklik
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
الْوَاحِدِ
بْنُ غِيَاثٍ
حَدَّثَنَا
حَمَّادٌ
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ عَمْرٍو
عَنْ أَبِي
سَلَمَةَ عَنْ
أَبِي
هُرَيْرَةَ
أَنَّ أَبَا
هِنْدٍ حَجَمَ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ فِي
الْيَافُوخِ
فَقَالَ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَا بَنِي بَيَاضَةَ
أَنْكِحُوا
أَبَا هِنْدٍ
وَأَنْكِحُوا
إِلَيْهِ
وَقَالَ
وَإِنْ كَانَ
فِي شَيْءٍ
مِمَّا
تَدَاوُونَ
بِهِ خَيْرٌ
فَالْحِجَامَةُ
Ebû Hureyre (r.a.)'dan
rivayet olunduğuna göre, Ebû Hind, Peygamber (s.a.v.)'in başının üst kısmından
kan almış. Bunun üzerine Peygamber (s.a.v.) (şöyle) buyurmuş: "Ey Beyaza
oğulları, Ebü Hind'i (kızlarınızla) evlendiriniz. Onun (kızlarıy)la da evleniniz.
Sizin kendisiyle tedavi olacağınız şeyler içerisinde hayırlı olan birşey varsa
o da kan aldırmaktır.”
İzah:
Heysemi
Mecmeu’z-Zevâid, IX, 377.
Ebû Hind'in asıl ismi
"Abdân"dır. Yesâr ve Salim olduğuna dâir de rivayetler vardır.
Ensârdan "Beyaza" denilen bir ailenin, ya da bir kavmin hürriyetine
kavuşturduğu azatlı bir köle idi ve mesleği haccâmlık (kan alıcılık)tı. Hz.
Peygamberden de zaman zaman kan alırdı. Bir defasında Peygamber Efendimiz onun
hakkında "Kim Allah'ın, kalbine imânı yerleştirdiği bir kimseyi görme
arzusundaysa, Ebû Hind'e baksın" buyurarak onu medhetmişti.[bk. Heysemi,
Mecmeu'z-Zevâid, IX, 377.]
Ebû Hind'in, bunca
meziyyetlerine rağmen geçmişte bir köle olduğu ve haccâmlıkla meşgul bulunduğu
için çevresi tarafından onunla evlenmeye ve kızlarını almaya rağbet
edilmeyeceği endişesiyle Fahr-i Kainat Efendimiz, bir münâsebet düşürüp Ebû
Hind'in mesleğini küçümseyerek kızlarını almaktan ve ona kız vermekten
kaçınmamalarını, kendisinin son derece imanlı bir kimse, mesleğinin de son
derece hayırlı bir meslek olduğunu onlara ilân etmiştir.