DEVAM: 8. Mikatlar
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
مُحَمَّدِ
بْنِ حَنْبَلٍ
حَدَّثَنَا
وَكِيعٌ
حَدَّثَنَا سُفْيَانُ
عَنْ يَزِيدَ
بْنِ أَبِي
زِيَادٍ عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ عَلِيِّ
بْنِ عَبْدِ اللَّهِ
بْنِ
عَبَّاسٍ
عَنْ ابْنِ
عَبَّاسٍ
قَالَ وَقَّتَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
لِأَهْلِ
الْمَشْرِقِ
الْعَقِيقَ
İbn Abbâs (r.a.)'dan;
demiştir ki: Resûlullah (s.a.v.) maşrik halkı için "Akîk"i mîkat
ta'yin etti.
İzah:
Tırmizî, hac. Ahmed
b. Hanbel, I- 343.
Bu hadis-i şerifte Nebi
(s.a.v.)in Iraklıların ihram yeri olarak Akîk'i ta'yin ettiği ifade ediliyor.
Esasen "Akîk", dereye sel sularının aktığı sel yatağına denir.
"Vadi" anlamında, da kullanılır. Firûzâbâdî'nin beyânına göre, "Akîk,
Medine'de, Yemâ-me'de, Tâif'de Tihâme'de ve Necd ülkesinde bir yerin adıdır.
Bunlardan başka aynı isimle anılan altı yer daha vardır.[Tercümatu'l-Kâmus III,
24.] Buradaki Akîk'den maksat Iraklıların ihram yeri olarak bilinen Zâtu Irk
ile Irak arasında kalan, Irak'a yaklaşık olarak bir konaklık mesafede bulunan
bir yerdir. Bir önceki hadis-i şerifte Iraklıların mîkati olarak Zâtu Irk'ın
ta'yin edildiği ifade edildiği halde burada "Iraklıların mîkat yeri
olarak Akîk ta'yin edildi denilmesi bu iki hadis arasında bir çelişki
bulunduğunu göstermez. Çünkü gerçekte bu iki ifade arasında bir fark yoktur.
Çünkü Iraklıların ihrama Zâtu Irk'tan girmeleri farzdır. Zâtu Irk'ı ihramsız
olarak geçmeleri haramdır. Zâtu Irk'dan biraz daha geride bulunan Akîk'den ihrama
girmeleri ise, müstehabdır. Çünkü "Akîk" Mekke'ye Zâtu Irk'dan daha
uzaktır. Yahutda daha önceleri Zâtu Irk bugünkü Akîk denilen yerde bulunduğu
için vaktiyle buraya Zâtu Irkda deniyordu. Daha sonra Zâtu Irk'ın bugünkü
yerine kaldırılmış olması ve Iraklıların ihrama farz olarak girecekleri
noktanın Akîk olarak belirlenmiş olduğu da düşünülebilir. Netice olarak şunu
söyleyebiliriz ki; Akîk ile Zatu Irk bir biribirlerinden farklı iki ayrı yer
değildir, aksine bir yerin Irak'a yakın tarafını "Akik" Mekke'ye
yakın tarafını da Zâtu Irk teşkil etmektedir. Nitekim Sa'îd b. Cübeyr'in, Zâtu
Irk'tan ihrama girmek isteyen bir adamı görünce o adamın elinden tutup Akîk
vadisinin öbür kıyısında bulunan mezarlığa getirerek "Burası birinci Zâtu
Irk'dır," dediği rivayet edilir. Ayrıca Zâtu Irk'ın Iraklılardan Basra
halkı için, Akîk'in de Medâyin halkı için ihram yeri olarak ta'yin edilmiş
olması da mümkündür. Nitekim Tahâvı'nin rivayet ettiği bir hadiste "Enes
b. Mâlik'in Resûl-i Ekrem (s.a.v.)'i Zülhuleyfe'yi Medineliler için, Cuhfe'yi
Şamlılar için, Zâtu Irk'ı Basralılar için, Akîk'i de, Medâyinliler için ihram
yeri olarak ta'yin ederken işittiği" ifâde edilmektedir.[bk. et-Tahâvî,
Şerhu Me'âni'I-asâr II, 119.]
Bununla beraber,
konumuzu teşkil eden ve "Akîk"in Iraklıların ihram yeri olarak
ta'yin edildiğini ifâde eden Ebû Dâvûd hadisi zayıftır. Çünkü bu hadisi
Muhammed b. Ali'den rivayet eden tek râvi, Yezîd b. Ebû Ziyâd'dır. O da
güvenilir bir kimse değildir. İmâm Nevevî, Şerhu'l-Mühezzeb isimli eserinde bu
hadisle ilgili olarak, "bu hadisi Yezid b. Ebî Ziyâd rivayet etmiştir.
Yezid'in zayıf bir râvi olduğunda, hadis âlimleri ittifak etmişlerdir.
Binâenaleyh İmâm Tirmizî'nin bu hadis hakkında "hasendir" demesi,
doğru değildir." der.[es-Sa'âtî,, el-Fethur'r-Rabbânî, XI, 111.] Hattâbî de, Iraklıların mi-kati
konusunda en sağlam haberin "Irak fethedildikten sonra Hz.Ömer'in Zâtu
Irk'ı Irak'lıların ihram yeri olarak tayin ettiğini" bildiren haber olduğunu
ve Şafiî'ye göre Irak'lıların ihrama Akîk'ten girmeleri müstehab olduğunu, eğer
Zatu Irk'tan girecek olurlarsa, bunun da kâfi geleceğini, kendi zamanına
gelinceye kadar müslümanların İmâm Şafiî'nin bu görüşüyle amel edegeldiklerini
söylemektedir.
Bundan önceki hadiste
de ifâde ettiğimiz gibi her ne kadar Zâtu Irk'ın Irak'lıların mikati olduğunu
ifâde eden hadisler zayıfsa da, birbirilerini takviye ettiklerinden zayıf
derecesinden kurtulup hasen liğayrihı mertebesine yükselmişlerdir. Ancak,
"eğer Zâtu Irk'ın Irak'lıların mikati olduğuna dâir sağlam bir hadis
bulunsaydı Hz. Ömer, ictihâd edip de Zâtu Irk'ı tekrar Iraklıların mîkati
olarak ta'yin etmeye lüzum görmezdi" diye itiraz edilirse de Tahâvî'nin
dediği gibi ona şu şekilde cevap verilebilir: "Hz. Ömer, Hz. Nebi'in, Zâtu
Irk'ı Iraklıların mikati olarak ta'yin ettiğini duymadığı için bu mevzuda
ictihâd etme lüzumunu duymuş ve içtihadında da, Hz. Nebi'in tesbitine isabet
etmiş olabilir."[el-Mubârekfûrî, Tuhfetu'l-ahve/î, III, 571; es-Subkî,
el-Menhel, XI, 275.]