بَاب
فِي دُخُولِ
الْكَعْبَةِ
Ka'be'ye Girmek
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ اللَّهِ
بْنُ دَاوُدَ
عَنْ
إِسْمَعِيلَ
بْنِ عَبْدِ
الْمَلِكِ
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
أَبِي
مُلَيْكَةَ
عَنْ
عَائِشَةَ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
خَرَجَ مِنْ عِنْدِهَا
وَهُوَ
مَسْرُورٌ
ثُمَّ رَجَعَ إِلَيَّ
وَهُوَ
كَئِيبٌ
فَقَالَ
إِنِّي دَخَلْتُ
الْكَعْبَةَ
وَلَوْ
اسْتَقْبَلْتُ
مِنْ أَمْرِي
مَا
اسْتَدْبَرْتُ
مَا دَخَلْتُهَا
إِنِّي
أَخَافُ أَنْ
أَكُونَ قَدْ شَقَقْتُ
عَلَى أُمَّتِي
Aişe (r.anhâ)'dan
rivayet olunduğuna göre, Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem) birgün onun
yanından sevinçli olarak çıkmış sonra üzüntülü olarak dönüp (şöyle)
buyurmuştur. "Ben Kâ'be'nin içine girmiş bulunuyorum. Eğer arkamda
bıraktığım şu iş sonucunda öğrendiğimi önceden bilmiş olsaydım, oraya
girmezdim. Gerçekten ben ümmetime zorluk vermiş olacağımdan korkuyorum."
İzah:
Tirmizî, hac; Ahmed b.
Hanbel, VI, 137; İbn Mâce, menâsik, Beyhakîes-Sünenü'l-kübrâ, V, 159.
Nebi s.a.v.’in Kabe'ye
girip çıktıktan sonra "Bileydim girmezdim" demesi, ümmetinin
kendisine uymak için Kabe'ye girmek isteyeceklerini ve bu yüzden de büyük
zorluklarla ve sıkıntılarla karşılaşacaklarını ve bu sebeple bazı zararlara
uğrayacaklarını tasavvur etmesindendir.
Oysa Resûl-i Ekrem
Efendimiz ümmetine çok merhametli idi. Onların hiç tfir zaman sıkıntıda
kalmalarını ve zarara uğramalarını arzu etmezdi. Bu sebeple Kabe'ye girdiğine
pişman olduğunu, "Bileydim Kabe'ye girmezdim" sözleriyle dile
getirmiştir. Bu cümle Tirmizî'nin Sünen'i ile Ahmed b. HanbePin Müsned'inde
"Kabe'ye girdim amma girmemiş olmayı temenni ettim. Artık benden sonra
ümmetimi yormuş olmamdan korkuyorum," anlamına gelen lâfızlarla rivayet
olunmuştur.