DEVAM: 65.
Müzdilefe'den Dağılmakta Acele Etmek
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ كَثِيرٍ
حَدَّثَنَا
سُفْيَانُ
حَدَّثَنِي
أَبُو الزُّبَيْرِ
عَنْ جَابِرٍ
قَالَ
أَفَاضَ
رَسُولُ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
وَعَلَيْهِ
السَّكِينَةُ
وَأَمَرَهُمْ
أَنْ يَرْمُوا
بِمِثْلِ
حَصَى
الْخَذْفِ
وَأَوْضَعَ فِي
وَادِي
مُحَسِّرٍ
Câbir (r.a)'den;
demiştir ki: Resûlullah (S.A.V.) (Müzdelife'den Minâ'ya) ağır ağır gitti ve
ashabına da fiske taşı gibi (küçük çakıl taşları) atmalarını ve Muhassır
vadisinden de hızlıca geçmelerini emretti.
İzah:
Nesâî, menâsik, İbn
Mâce, menâsik; Dârimî, menâsik; Ahmed b. Hanbel, III, 332, 367,.391.
Bilindiği gibi kelimesi
şehâdet parmağı ile baş-parmak arasına konularak, başparmağın ileri doğru sert
bir hareketiyle fırlatılabilen küçük taşlar için kullanılır. Buna Türkçemizde
"fiske taşı" denir. Resul-i Ekrem Efendimiz Müzdelife'den Minâ'ya
inerken yavaş yavaş sükûnet ve vekar içerisinde hareket ettiği gibi, İmâm Ahmed
ve îbn Mâce'nin rivayetlerine göre ashabına da aynı şekilde hareket etmelerini
tavsiye etmiştir. Cemrelere atılacak taşların da fiske taşı büyüklüğünde
olmasını emretmiştir ve Ebrehe'nin ordusunun hezimete uğradığı vadiden
geçerken de sür'atlice geçmiştir. İmâm Mâlik ve Beyhakî'nin ifâdesine göre,
Resûl-i Ekrem'in bu vâdîden geçerken hızla geçtiği yer bir taş atımlık
mesafedir. Zürkânî, Şerhu'l-Muvatta,
III, 183; Beyhakî es-Sünenü'1-kübrâ, V, 126.