DEVAM: 41. İhramlı'nın
Çekirge Avlaması
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
عَبْدُ الْوَارِثِ
عَنْ حَبِيبٍ
الْمُعَلِّمِ
عَنْ أَبِي
الْمُهَزِّمِ
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ
قَالَ
أَصَبْنَا
صِرْمًا مِنْ
جَرَادٍ فَكَانَ
رَجُلٌ
مِنَّا
يَضْرِبُ
بِسَوْطِهِ
وَهُوَ مُحْرِمٌ
فَقِيلَ لَهُ
إِنَّ هَذَا
لَا يَصْلُحُ
فَذُكِرَ
ذَلِكَ
لِلنَّبِيِّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقَالَ
إِنَّمَا
هُوَ مِنْ
صَيْدِ
الْبَحْرِ
سَمِعْت أَبَا
دَاوُد
يَقُولُ
أَبُو
الْمُهَزِّمِ
ضَعِيفٌ
وَالْحَدِيثَانِ
جَمِيعًا
وَهْمٌ
Ebû Hureyre (r.a.)'den;
demiştir ki: Biz bir çekirge sürüsüne rastlamıştık. İçimizden birisi ihramlı
olduğu halde kamçıyla (çekirgelere) vuruyordu. Kendisine bunun uygun (bir
hareket) olmadığı söylendi. Bu olay Nebi (S.A.V.)'e haber verildi de Peygamber
(s.a.v.): "O ancak deniz av(lar)ındandir" buyurdu.
Tirmizî hac
Ebu Davud dediki:
Ebu'l-Mühezzim zayıftır, (bu ve önceki) her iki hadis de hatalıdır.
İzah:
"Çekirge deniz
av(Iar)ındandır" sözüyle onun deniz avı
hükmünde olduğu, yani ihramlının
çekirge avlayıp yemesinde hiçbir sakınca
olmadığı kast edilmiştir. Bilindiği gibi Allah Teâlâ Kur'an-ı Kerîm'inde;
"Deniz avı ve onu yemek size de yolculara da geçimlik olarak helâl
kılınmıştır."[Mâide 96.] buyurarak
ihramlı veya ihramsız herkesin deniz hayvanlarını avlamasında bir sakınca
olmadığını beyan buyurmuştur.
Fakat çekirgenin deniz
hayvanları hükmünde olduğunu ifâde eden bu hadis zayıftır, delil olma
niteliğinden uzaktır. Nitekim Ebû Dâvûd da hadisin sonuna ilâve ettiği talikte
bu hadisle birlikte bir önceki hadisin de zayıf olduğunu ifâde etmiştir. Çünkü
yine musannifin açıkladığı gibi bu hadisin senedinde "Ebu'l-Mühezzim"
vardır. Bir önceki hadisin senedinde ise, "Meymûn b. Câbân" vardır.
Nevevî'nin beyânına göre konumuzu teşkil eden hadisin zayıf olduğunda bütün
ilim adamları ittifak etmişlerdir.
Bu hadis hakkında
Tirmizî de şunları söylüyor: "Bu hadis garibdir. Bunu yalnız
Ebu'l-Mühezzim'in Ebû Hüreyre'den rivayetinden bilmekteyiz. Ebu'l-Mühezzim'in
adı Yezid b. Süfyân'dır. Şu'be onun aleyhinde konuşmuştur. İlim adamlarından
bazıları, ihramlının çekirgeyi avlayıp yemesine ruhsat vermişler. Kimi de
çekirgeyi avlar veya yerse sadaka vermesi lâzım geldiği
görüşündedirler."[Mübârek-fûrî, Tuhfetü'l-ahvezî, 111, 586.]