DEVAM: 46. Cimrilik
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
إِسْمَعِيلُ
أَخْبَرَنَا
أَيُّوبُ
حَدَّثَنَا عَبْدُ
اللَّهِ بْنُ
أَبِي
مُلَيْكَةَ
حَدَّثَتْنِي
أَسْمَاءُ
بِنْتُ أَبِي
بَكْرٍ قَالَتْ
قُلْتُ يَا
رَسُولَ
اللَّهِ مَا
لِي شَيْءٌ
إِلَّا مَا
أَدْخَلَ
عَلَيَّ
الزُّبَيْرُ
بَيْتَهُ
أَفَأُعْطِي
مِنْهُ قَالَ
أَعْطِي وَلَا
تُوكِي
فَيُوكَى
عَلَيْكِ
Esma bint Ebî Bekr
(r.anhâ); demiştir ki, Resûlullah (s.a.v.)'e dedim ki: Ya Resûllallah! Benim,
(kocam) Zübeyr'in evine getirdiğinden başka hiç bir şeyim yok, ondan vereyim
mi? Resûlullah (s.a.v.): "Ver, saklama, yoksa senden de saklanır."
buyurdu.
İzah:
Buhari, zekât; Tirmizî,
birr; Nesâî, zekât; Ahmed b. Hanbel VI, 344, 354.
Hadiste geçen verme,
israfa varmaksızın verilmesi âdet olan şeyin verilmesidir. Belki de Peygamber
(s.a.v.) Esmâ'-ya kocasının izninden bahsetmeksizin "ver'* demesi,
Zübeyr'in cömertliğini ve Esma'nın vereceği şeye ses çıkarmayacağını
bilmesinden dolayıdır. Esmâ'ya -daha önceki hadislerde [Bak. 1685-1688 no'lu
hadisler.] geçtiği gibi- "kötülük kastetmeksizin ver" dememesi, onun
dindarlığını, yerli yerince infakta bulunacağını bildiği içindir.
Hattâbî'nin beyân
ettiği üçüncü bir yorum daha vardır. O da ev sahibi evine bir şey getirirse,
âdeten bunun tasarrufu evin hanımına bırakılmış olur. Ev hanımı vakti gelince
yeteri kadar infak eder veya ilerisi için saklar. Buna göre Resûlullah
(s.a.v.), Esmâ'ya; "tasarrufu sana bırakılan bir şey olursa, ihtiyaç
miktarını bıraktıktan sonra artanı tasadduk et. saklama" demiş olur.