بَاب
كَرَاهِيَةِ
الْمَسْأَلَةِ
بِوَجْهِ
اللَّهِ
تَعَالَى
37. Allah'ın Zatı İçin
Dilenmenin Çirkinliği
حَدَّثَنَا
أَبُو
الْعَبَّاسِ
الْقِلَّوْرِيُّ
حَدَّثَنَا
يَعْقُوبُ
بْنُ إِسْحَقَ
الْحَضْرَمِيُّ
عَنْ
سُلَيْمَانَ
بْنِ مُعَاذٍ
التَّمِيمِيِّ
حَدَّثَنَا
ابْنُ
الْمُنْكَدِرِ
عَنْ جَابِرٍ
قَالَ قَالَ
رَسُولُ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
لَا يُسْأَلُ
بِوَجْهِ اللَّهِ
إِلَّا
الْجَنَّةُ
Cabir' (r.a.)'den;
demiştir ki: Resûlullah (s.a.v.): "Allah'ın zâtı için ancak cennet
istenir." buyurdu.
İzah:
Sadece Ebû Dâvûd
rivayet etmiştir.
Hadiste geçen
“vech" kelimesinden maksat, halef âlimlere göre Allah'ın zâtıdır. Selef
ise, bu kelimeyi te'vil etmeden hakiki anlamı olan "yüz" şeklinde
anlamışlar. Ancak keyfiyyetini yalnız Cenab-ı Allah'ın bildiğini, dolayısıyle
onun, mahlukatın yüzlerine benzetilmesinden münezzeh olduğunu söylemişlerdir.
Bu hadis Allah'ın zâtı
için dünya metâım istemenin uygun olmadığına delâlet etmektedir. Ancak bu
hüküm, kendisinden sadaka istenilen kişinin bu sözden canı sıkılması ve
dilenciyi boş çevirmesi hâline hamledilmiştir. Şayet Allah'ın anılmasından
hoşlanıp etkilenen ve dilenciyi boş çevirmeyen biri ise, Allah için istemek
caizdir. Bu hadisle bundan sonraki hadisin arası böyle cem'edilmiştir.