DEVAM: 5. Sâime
(Merada Otlatılan Hayvanlar)Nin Zekatı
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
الصَّبَّاحِ
الْبَزَّازُ
حَدَّثَنَا
شَرِيكٌ عَنْ
عُثْمَانَ
بْنِ أَبِي
زُرْعَةَ
عَنْ أَبِي
لَيْلَى
الْكِنْدِيِّ
عَنْ
سُوَيْدِ
بْنِ غَفَلَةَ
قَالَ أَتَانَا
مُصَدِّقُ
النَّبِيِّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَأَخَذْتُ
بِيَدِهِ
وَقَرَأْتُ
فِي عَهْدِهِ
لَا يُجْمَعُ
بَيْنَ
مُفْتَرِقٍ
وَلَا
يُفَرَّقُ
بَيْنَ
مُجْتَمِعٍ
خَشْيَةَ
الصَّدَقَةِ
وَلَمْ
يَذْكُرْ
رَاضِعَ
لَبَنٍ
Süveyd b. Gafele'den;
demiştir ki: Peygamber (s.a.v.)'in zekât memuru bize geldi, onun elini tuttum
(onunla tokalaştım) ve onun (zekât) mektubunda şunu okudum:
"Zekât (artar veya
eksilir) korkusuyla ayrı olan (mallar) biraraya toplatılmaz, toplu olan (mal)
da ayırılmaz" (Ama Râvi Ebû Leylâ el-Kindî) "Süt emen (veya sütlü)
hayvan" sözünü zikretmedi.
İzah:
İbn Mâce, zekât, Dârimî
zekât
……..kelimesi, bir
önceki hadiste olduğu gibi mektup
mânâsında kullanılmıştır.Nitekim bu kelime Dârekutnî rivayetinde açıkça
"kitap: Mektup" diye zikredilmiştir.
"Zekât (artar veya
eksilir) korkusuyla -ayrı olan (mallar) bir araya toplatılmaz, toplu olan (mal)
da ayrılmaz" fıkrasıyle ilgili malumat 1567 no'lu hadisin açıklamasında
verilmiştir.
Bu hadisi Süveyd b.
öafele'den rivayet eden Ebû Leylâ el-Kindî, bir önceki hadiste geçen "süt
emen (veya sütlü) hayvan alma" sözünü zikretmemiştir.