DEVAM: 10. (Farz)
Namazlarda Kunut Yapmak
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
بِشْرُ بْنُ
مُفَضَّلٍ
حَدَّثَنَا
يُونُسُ بْنُ
عُبَيْدٍ
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ
سِيرِينَ قَالَ
حَدَّثَنِي
مَنْ صَلَّى
مَعَ
النَّبِيِّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
صَلَاةَ
الْغَدَاةِ
فَلَمَّا
رَفَعَ
رَأْسَهُ
مِنْ الرَّكْعَةِ
الثَّانِيَةِ
قَامَ
هُنَيَّةً
Muhammed b. Sîrîn'in
şöyle dediği rivayet edilmiştir: "Sabah namazını Resulullah (s.a.v.) ile
beraber kılan birisi bana, (Resülullah s.a.v.)’in ikinci rekatten başını
kaldırınca birazcık durduğunu haber verdi."
İzah:
Nesâî, iftitah
Burada adına işaret
edilmeyen sahâbinin Enes b. Mâlik (r.a.) olduğu diğer rivayetlerin yardımıyla
anlaşılmaktadır.Bu ilk bakışta kunutun rüku'dan sonra olduğuna işaret
sayılabilir.
Ravinin Resulüllah'ın
okuduğu bir şeyden bahsetmemesi bu esnada yapılan dua veya okunan hamdü
senanın gizli olduğuna işaret sayılabileceği gibi, duyduğu halde râvinin bunu
mevzuu bahs etmemiş olmasıyla da yorumlanabilir.