DEVAM: 23. Dua'nın
Fazileti Ve Âdabı
حَدَّثَنَا
زُهَيْرُ
بْنُ حَرْبٍ
حَدَّثَنَا
أَبُو
مُعَاوِيَةَ
حَدَّثَنَا
الْأَعْمَشُ
عَنْ أَبِي
صَالِحٍ عَنْ
سَعْدِ بْنِ أَبِي
وَقَّاصٍ
قَالَ مَرَّ
عَلَيَّ
النَّبِيُّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
وَأَنَا أَدْعُو
بِأُصْبُعَيَّ
فَقَالَ
أَحِّدْ أَحِّدْ
وَأَشَارَ
بِالسَّبَّابَةِ
Sa'd b. Ebi Vakkas
(r.a.)'dan; demiştir ki; İki parmağımla dua ederken Resulullah (s.a.v.) bana
rastladı, işaret parmağını göstererek; "Birle, birle" buyurdu.
İzah:
Nesâî, sehv; Tirmizî,
deavât
Hadisin Nesâi'deki
rivayeti teşehhüdle ilgili konular arasındadır. Bu, Sa'd b. Ebî Vakkas
(r.a.)'ın parmaklarını teşehhüdde dua ederken kaldırdığını gösterir.
Bezlü'I-Mechûd'da
belirtildiği üzere Mevlânâ Muhammed Yahya'nın hocasından nakline göre Hz.
Sa'd'm kaldırdığı parmaklar bir elin iki parmağı değil, her iki elin de işaret
parmaklarıdır. Resûlüllah (s.a.v.) Sa'd'ın iki parmağını kaldırdığını görünce,
diliyle birisini kaldırmasını söylemiş, eliyle de kaldıracağı parmağın işaret
parmağı olduğunu göstermiştir.
Nesâî, hadisi iki defa
rivayet etmiştir. Birisi, Ebu Dâvud'da olduğu gibi Sa'd b. Ebî Vakkas'tan;
diğeri ise, Ebu Hüreyre'dendir. Ebu Hüreyre'nin rivayeti, "bir adam iki
parmağı ile dua ediyordu" şeklindedir.
Tirmizî'nin rivayeti de
Ebu Hüreyre'dendir.
Yukarıda da işaret
edildiği gibi buradaki duadan maksat, teşehhüd esnasında, yani ettehiyyatüyü
okurken edilen duadır. Yani teşehhüd esnasında işaret parmağını kaldırmaktır.
Yoksa dua ederken eller yerine parmaklan kaldırmak değildir.