DEVAM: 23. Dua'nın
Fazileti Ve Âdabı
حَدَّثَنَا
عُقْبَةُ
بْنُ
مُكْرَمٍ
حَدَّثَنَا
سَلْمُ بْنُ
قُتَيْبَةَ
عَنْ عُمَرَ بْنِ
نَبْهَانَ
عَنْ
قَتَادَةَ
عَنْ أَنَسِ
بْنِ مَالِكٍ
قَالَ
رَأَيْتُ
رَسُولَ اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَدْعُو هَكَذَا
بِبَاطِنِ
كَفَّيْهِ
وَظَاهِرِهِمَا
Enes b. Mâlik
(r.a.)'den; demiştir ki: Resulullah (s.a.v.)'i şöylece avuçlarının içi ve
dışıyla dua ederken gördüm.
İzah:
Sadece Ebû Dâvud
rivayet etmiştir.
Hadis-i şerif Peygamber
(a.s.)'in dua ederken avuçlarını bazan göğe bazan da yere doğru çevirdiğini
gösterir. Ancak avuçlarının içini yere, dışını göğe doğru tutması yağmur
duasında olmuştur. Istiskâ (yağmur duası) babında yine Enes'ten rivayet edilen
haber buna delâlet eder. Avuçlarını yukarıya tutarak yaptığı dualar ise,
yağmur duası dışındakilerdir.
Hz. Enes Resulüllah'ın
duasını tarif ederken, "böylece" dedikten sonra avuçlarını aşağı
yukarı çevirerek işaret etmiştir. Ancak hadisin metninde böyle bir açıklık olmadığı
için "avuçlarının içi ve dışıyla" cümlesi, Enes'in sözü imiş gibi
terceme edilmiştir.
Münzirî hadisin
senedindeki Ömer b. Nebha'nın, hadisi hüccet olmayacak derecede zayıf biri
olduğunu söyler.