DEVAM: 2. Yağmur
Duasında Elleri Kaldırmak
حَدَّثَنَا
الْحَسَنُ
بْنُ
مُحَمَّدٍ
الزَّعْفَرَانِيُّ
حَدَّثَنَا
عَفَّانُ حَدَّثَنَا
حَمَّادٌ
أَخْبَرَنَا
ثَابِتٌ عَنْ
أَنَسٍ أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
كَانَ يَسْتَسْقِي
هَكَذَا
يَعْنِي
وَمَدَّ
يَدَيْهِ
وَجَعَلَ
بُطُونَهُمَا
مِمَّا يَلِي
الْأَرْضَ
حَتَّى
رَأَيْتُ
بَيَاضَ
إِبِطَيْهِ
Enes (r.a.)'den rivayet
edildiğine göre (demiş ki); Resûlullah (S.A.V.) şöyle yağmur duası yapardı.
(Yani) ellerini ben koltuklarının beyazını görünceye kadar uzatır, kaldırır
avuçlarını yere doğru tutardı.
İzah:
Kütüb-i sitte sahipleri
içinde yalnız Ebû Dâvûd rivayet etmiştir.
Enes (r.a.) Hz.
Peygamberdin yağmur duası yaparken ellerini nasıl kaldırdığını önce fiilen
tatbik etmiş sonra da bunu tefsir sadedinde lisanen ifâde etmiştir.
Bu rivayette
öncekilerden farklı olarak Hz. Resûl'ün duâ esnasında ellerinin içini yere
doğru tuttuğu ifâde edilmektedir. Efendimizin böyle yapmasının sebebi uğur
getirme umududur. Sanki o bulutların yağmurla yüklü taraflarını yer yüzüne
çevirip içindekileri boşaltmasını istemedir.
Bazı âlimler kıtlık
gibi bir felâketin defi için yapılan dualarda avuçlarını aşağıya doğru; bir
hayır istenildiğinde de semâya doğru tutulmasının sünnet olduğunu söylerler.
Duâ babında gelecek olan "Allah'dan bir şey istediğiniz zaman avucunuzun
içi ile isteyeniz, sırtı ile istemeyiniz"[Bk. 1485 numaralı hadis.] mealindeki
hadis de buna işaret etmektedir. " = Korku ve rağbet hallerinde bize dua
ederler"[Enbiyâ 90] âyetini istek zamanında avuçların içi, korku esnasında
da dışı semâya doğru tutulur, diye tefsir edenler olmuştur.
Nevevî, ulemânın
çoğunun, bir belâyı def için yapılan dualarda avuçların içinin yere; hayırlı
bir şeyi taleb için yapılanlarda da semaya doğru tutulmasının sünnet olduğunu
söylediklerini bildirir. Yukarıda mealini verdiğimiz hadisten başka şu hadis de
söylenilenleri te'yid etmektedir: "Peygamber (S.A.V.) bir şey istediği
zaman avuçlarının içini, bir şeyden Allah'a sığındığı zaman da dışını gökyüzüne
çevirirdi."