DEVAM: 15. Mescide
Çakıl Koymak Ve Mescidden Çakıl Çıkarmak
حَدَّثَنَا
عُثْمَانُ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ
حَدَّثَنَا
أَبُو
مُعَاوِيَةَ
وَوَكِيعٌ
قَالَا
حَدَّثَنَا
الْأَعْمَشُ
عَنْ أَبِي
صَالِحٍ
قَالَ كَانَ
يُقَالُ
إِنَّ
الرَّجُلَ
إِذَا أَخْرَجَ
الْحَصَى
مِنْ
الْمَسْجِدِ
يُنَاشِدُهُ
Ebu Salih demiştir ki;
(Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) devrinde, sahabiler arasında) bir
kimse mescid'den bir çakıl taşı çıkaracak olsa, o çakıl taşının ("Allah aşkına
çıkarma") diye yakardığı söylenirdi.
Sadece Ebu Davud
rivayet etmiştir.
AÇIKLAMA: Görüldüğü gibi hadis,
mevkuftur ve söyleyen sahabi de belli değildir. Ancak verilen haberin ashab-ı
kiram arasında konuşulduğu ravi tarafından bildirilmektedir. Bu gibi şeyler,
aklen bilinemeyeceği için, hadis-i şerif hükmen merfu' sayılmıştır.
Çakılların
Cenab-ı Allah'tan mescidden çıkarılmamalarını istemesi ya cemadat ve
hayvanların Cenab-ı Allah'ı teşbih ettikleri gibi kendi lisanları ile, ya da
lisan-ı halleri iledir. Mecazen böyle denilmiştir. Selef uleması birinci
takdiri daha çok benimsemiştir.
Çakılların
isteklerindeki hikmet, üzerlerinde namaz kılınmasını istemeleri ve
pisliklerden uzak kalma arzularıdır. Hadisten, mescidlerin eşyasını zaruret
olmadan dışarı çıkarmanın doğru olmadığı anlaşılmaktadır.