DEVAM: 221-223. Yay'a
Dayanarak Hitab Eden Kimse
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
سَلَمَةَ
الْمُرَادِيُّ
أَخْبَرَنَا
ابْنُ وَهْبٍ
عَنْ يُونُسَ
أَنَّهُ
سَأَلَ ابْنَ
شِهَابٍ عَنْ
تَشَهُّدِ
رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
يَوْمَ
الْجُمُعَةِ
فَذَكَرَ نَحْوَهُ
قَالَ وَمَنْ
يَعْصِهِمَا
فَقَدْ غَوَى
وَنَسْأَلُ
اللَّهَ
رَبَّنَا
أَنْ يَجْعَلَنَا
مِمَّنْ
يُطِيعُهُ
وَيُطِيعُ رَسُولَهُ
وَيَتَّبِعُ
رِضْوَانَهُ
وَيَجْتَنِبُ
سَخَطَهُ
فَإِنَّمَا
نَحْنُ بِهِ
وَلَهُ
Yûnus (b.Yezid), İbn
Şihâb'a Resûlullah (s.a.v.)'in hutbesini sormuş, o da önceki (1097.) rivayetin
benzerini nakletmiş, (farklı olarak) şunları (da) söylemiştir: "O ikisine
(Allah'a ve Resulüne) isyan eden muhakkak sapmıştır. Rabbimiz Allah bizi
kendisine ve Resulüne itaat eden, rızasına (razı olacağı şeylere) tâbi olan,
hışmından (azabına sebep olacak şeylerden) kaçınanlardan kılsın. Biz ancak
ondan (yardım isteyici) ve ona (itaat edici)yiz."
İzah:
Beyhakî,
es-Sünenü'l-kübrâ, III, 215.
Bu rivayet mürseldir.
Zira îbn Şihab ez-Zührî hadisi aldığı sahabiyı anmamıştır.
Müellif bu rivayeti,
diğeri ile arasındaki farka işaret etmek için kitabına almıştır.