DEVAM: 1. YÜCE ALLAH'IN: "HAMR, KUMAR, PUTLAR VE FAL OKLARI
ANCAK ŞEYTANIN pİs İŞLERİNDENDİR. ARTIK BUNLARDAN KAÇININ Kİ KURTULUŞA
ERESİNİZ."(Maide, 90) BUYRUĞU
حدثنا أحمد
بن صالح:
حدثنا ابن وهب
قال: أخبرني
يونس، عن ابن
شهاب قال:
سمعت أبا سلمة
بن عبد الرحمن
وابن
المسيَّب
يقولان: قال
أبو هريرة رضي
الله عنه:
إن
النبي صلى
الله عليه
وسلم قال: (لا
يزني الزاني
حين يزني وهو
مؤمن، ولا
يشرب الخمر
حين يشربها
وهو مؤمن، ولا
يسرق السارق
حين يسرق وهو مؤمن).
قال ابن شهاب:
وأخبرني عبد
الملك بن أبي
بكر بن عبد
الرحمن بن
الحارث بن
هشام: أن أبا
بكر كان
يحدثه، عن أبي
هريرة، ثم
يقول: كان أبو
بكر يلحق
معهن: (ولا
ينتهب نُهبة
ذات شرف، يرفع
الناس إليه
أبصارهم
فيها، حين
ينتهبها وهو
مؤمن).
[-5578-] Ebu Hureyre r.a.'dan rivayete göre "Nebi
Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu:
Zina eden, zina ettiği vakit mu'min olarak zina etmez. İçki içen
bir kimse mu'min olarak onu içmez. Hırsızlık yapan bir kimse mu'min olarak
hırsızlık yapmaz."
İbn Şihab dedi ki: Ayrıca Abdulmelik b. Ebi Bekr b. Abdurrahman b.
el-Haris b. el-Hişam'ın bana haber verdiğine göre Ebu Bekr bunu ona Ebu
Hureyre'den diye tahdis eder, sonra da şöyle derdi: "Ebu Bekr bunlarla
beraber şunu da ekliyordu:
Değerli, insanların önemsediklerinden ötürü gözlerini kaldırıp
bakacaklan bir şeyi zorla çekip alan bir kimse de, mu'min olarak böyle bir şeyi
gasp edip almaz."
Fethu'l-Bari Açıklaması:
"Kim dünyada şarap içer de sonra ondan tevbe etmezse,
ahirette ondan mahrum edilir." el-Hattabi ve Şerhu's-Sünne adlı eserinde
el-Beğavi şöyle demektedir:
Hadis, "böylesi cennete girmez" anlamındadır. Çünkü
şarap cennetliklerin içeceğidir. Onu içmekten mahrum edilmesi, onun cennete
girmeyeceğinin delilidir.
İbn Abdilberr de şöyle demektedir: Bu çok ağır bir tehdit olup,
cennete girmekten mahrum oluşa delildir. Çünkü yüce Allah cennette içenlere
lezzet veren şaraptan nehirler bulunduğunu, bu şaraptan içtikleri için
başlarının ağrımayacağını, saçmalamayacaklarını haber vermiştir. Eğer içki içen
bir kimse cennette içki olduğunu yahut ona ceza olmak üzere mahrum edildiğini
bildiği halde girecek olursa, cennette üzüntü ve kederin de söz konusu olması
gerekir. Oysa orada üzüntü ve keder olmayacaktır. Eğer cennette içkinin
bulunduğunu bilmiyor ve ona ceza olmak üzere ondan mahrum kılındığını da bilmiyor
ise, ondan mahrum edilmekten ötürü onun için bir acı söz konusu olmaz. Bu
sebeple kimi ilim adamları şöyle demişlerdir:
İçki içen asla cennete girmeyecektir. (İbn Abdilberr) dedi ki:
Ancak bu pek benimsenen bir görüş değildir. Hadis ehl-i sünnete göre
böyle bir kimsenin diğer büyük günah sahipleri hakkında olduğu gibi, Allah'ın
kendisini affetmesi hali müstesna, cennete girmeyeceği ve orada hamrı (şarabı)
içmeyeceği şeklinde yorumlanır. O, bu haliyle Allah'ın meşietine kalmıştır.
Buna göre hadisin anlamı şöyle olur:
Böyle bir kimsenin ahiretteki cezası -yüce Allah'ın onu affetmesi
hali dışında- cennete girmekten mahrum edileceği için ahirette de içki içmekten
mahrum edilmektir. (İbn Abdilberr devamla) der ki:
İlahi affa mazhar olarak cennete girmesi, sonra da orada hiç içki
içmemesi, cennette içki olduğunu bilse dahi canının onu çekmemesi ihtimali de
düşünülebilir. Bunu Ebu Said'in merfu olarak zikrettiği hadis de
desteklemektedir:
"Her kim dünyada ipek giyerse, ahirette onu giymeyecektir. O
cennete girse dahi sair cennet ehli onu giyecek ama kendisi
giymeyecektir."
Derim ki: Bu hadisi Tayalisı rivayet etmiş, İbn Hibban da sahih
olduğunu belirtmiştir. Buna yakın bir diğer hadis de Abdullah b. Amr'ın merfu
olarak rivayet ettiği şu hadistir: "Kim ümmetimden içki içtiği halde
(tevbe etmeksizin) ölürse Allah ona cennette onu içmeyi haram kılar." Bu
hadisi Ahmed hasen bir senedIe rivayet etmiştir.
Hadislerden Çıkan Sonuçlar
1...:-_Tevbe / büyük masiyet olan günahlara keffarettir. Hadis,
küfürden tevbe edilmesi halinde günahının keffareti olacağı hususunda kat'i
olmakla birlikte, diğer günahlar hakkında ehl-i sünnet arasında kat'i mi yoksa
zanni mi olduğu konusunda görüş ayrılığı vardır. Nevevı, daha güçlü görüş zanni
olduğudur, demiştir. Kurtubi de şöyle demektedir: Şeriatın hükümlerini iyice
inceleyen bir kimse, yüce Allah'ın samimi olarak tevbe edenlerin tevbesini
kat'i olarak kabul ettiğini görür. Samimi bir tevbenin ise birtakım şartları
vardır. Bu şartlara dair gerekli açıklamalar Rikak bahsinde gelecektir. Bu
başlıktaki hadis bazı günahlara dair tevbenin sahih ve doğru olacağına,
bazıları için de söz konusu olmayacağına delil gösterilebilir.
2- İçki içmeye dair tehdit, sarhoşluk olmasa dahi içki içen
herkesi kapsar.
Çünkü hadiste tehdit herhangi bir kayıt söz konusu olmaksızın
mücerred içmek hakkında zikrediimiştir. Üzümden yapılan şarap hususunda icma'
vardır. Başka sarhoş edici şeyler hakkında da böyledir. Ancak üzümün dışındaki
maddelerden yapılıp sarhoşluk vermeyene gelince, cumhura göre onunla ilgili
hüküm de böyledir.
3- Nebi efendimizin: "Sonra ondan tevbe etmezse"
hadisinden tevbenin, gargara denilen can çekişme boğaza varmadığı sürece ömrün
tamamında meşru olduğu anlaşılmaktadır. Çünkü "sonra" lafzı, arada
bir sürenin geçmesinin söz konusu olacağına delildir. Tevbenin kabul edilmesi
için hemen günahtan sonra yapılması şart değildir.
Doğruyu en İyi bilen Allah'tır.
"İiya'da ... " Burası Beytu'l-Makdis'in bulunduğu
şehirdir. Hadiste hamd etmeyi gerektiren bir şeyin meydana gelmesi ve çekinilen
bir şeyin bertaraf edilmesi halinde hamd etmenin meşru olduğu da
anlaşılmaktadır.
"İçki içtiği zaman mu'min olarak o içkiyi içmez." İbn
Battal der ki: Bu hadis içki içmeye dair varid olmuş buyrukların en ağındır.
Hariciler buna sarılarak kasten ve haram olduğunu bilerek büyük günah işleyenin
kafir olduğuna hüküm vermişlerdir. Ehl-i sünnet ise burada sözü geçen
"iman"ı kamil iman diye yorumlamışlardır. Çünkü masiyet işleyen bir
kimse, iman bakımından masiyet işlemeyene göre imanı daha eksik bir hale düşer.
Bu işi yapan bir kimsenin hali, sonunda imanın gitmesine kadar varır,
maksadıyla. söylenmiş olma ihtimali de vardır. Nitekim baş tarafları şöyle olan
Osman'ın rivayet ettiği hadiste de böyle buyurulmaktadır: "Hamr'dan uzak
durunuz. Şüphesiz ki o, bütün kötülüklerin anasıdır. -Bu hadiste şu ifadeler de
vardır-: Şüphesiz hamr ve iman bir arada bulunmaz. Mutlaka onlardan birisinin
diğerini dışarı çıkarması da uzun sürmez." Bunu Beyhakı hem metfu, hem
mevkuf olarak rivayet etmiş, İbn Hibban da merfu rivayetin sahih olduğunu
belirtmiştir.