DEVAM: 38. HAYBER GAZVESİ
حدثني محمد
بن العلاء:
حدثنا أبو
أسامة: حدثنا
يزيد بن عبد
الله، عن أبي
بردة، عن أبي
موسى رضي الله
عنه قال:
بلغنا
مخرج النبي
مخرج النبي
صلى الله عليه
وسلم ونحن
باليمن،
فخرجنا إليه
أنا وأخوان لي
أنا أصغرهم،
أحدهما أبو
بردة والآخر
أبو رهم، إما
قال: في بضع،
وإما قال: في
ثلاثة وخمسين،
أو: اثنين
وخمسين رجلا
في قومي،
فركبنا سفينة،
فألقتنا
سفينتنا إلى
النجاشي
بالحبشة، فوافقنا
جعفر بن أبي
طالب، فأقمنا
معه حتى قدمنا
جميعا،
فوافقنا
النبي صلى
الله عليه وسلم
حين افتتح
خيبر، وكان
أناس من الناس
يقولون لنا،
يعني لأهل
السفينة:
سبقناكم
بالهجرة. ودخلت
أسماء بنت
عميس، وهي ممن
قدم معنا، على
حفصة زوج
النبي صلى
الله عليه
وسلم زائرة، وقد
كانت هاجرت
إلى النجاشي
فيمن هاجر،
فدخل عمر على
حفصة، وأسماء
عندها، فقال
عمر حين رأى
أسماء: من
هذه؟ قالت:
أسماء بنت
عميس، قال عمر:
آلحبشية هذه،
آلبحرية هذه؟
قالت أسماء:
نعم، قال:
سبقانكم
بالهجرة،
فنحن أحق
برسول الله
منكم، فغضبت
وقالت: كلا
والله، كنتم
مع رسول الله
صلى الله عليه
وسلم يطعم
جائعكم، ويعظ
جاهلكم، وكنا
في دار - أو في
أرض - البعداء
البغضاء
بالحبشة،
وذلك في الله
ورسوله صلى
الله عليه
وسلم، وايم
الله لا أطعم
طعاما ولا
أشرب شرابا،
حتى أذكر ما
قلت لرسول
الله صلى الله
عليه وسلم،
ونحن كنا نؤذى
ونخاف، وسأذكر
ذلك لنبي صلى
الله عليه
وسلم وأسأله،
والله ولا
أكذب ولا أزيغ
ولا أزيد
عليه. فلما
جاء النبي صلى
الله عليه
وسلم قالت: يا
نبي الله إن
عمر قال كذا
وكذا؟ قال:
(فما قلت له).
قالت: قلت له
كذا وكذا،
قال: (ليس بأحق بي
منكم، وله
ولأصحابه
هجرة واحدة،
ولكم أنتم -
أهل السفينة -
هجرتان). قالت:
فلقد رأيت أبا
موسى وأصحاب
السفينة
يأتونني
أرسالا،
يسألونني عن
هذا الحديث،
ما من الدنيا
شيء هم به أفرح
ولا أعظم في
أنفسهم مما
قال لهم النبي
صلى الله عليه
وسلم. قال أبو
بردة: قالت
أسماء: رأيت
أبا موسى وإنه
ليستعيد هذا
الحديث مني.
[-4230-] Ebu Musa r.a.'dan rivayete göre (dedi ki): "Bizler Yemen'de
iken Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in (Mekke'den Medine'ye) çıktığı haberini
alınca ben -ki en küçükleri de ben idim- ve iki kardeşim muhacir olarak onun
yanına gitmek üzere çıktık. İki kardeşimin birisi Ebu Burde, diğeri de Ebu Ruhm
idi -ya kavmimden birkaç kişiyle ya elli üç kişi ile ya da ellibeş kişi ile
birlikte (çıktık) demiştir.- Bir gemiye bindik. Bindiğimiz gemimiz bizi
Habeşistan'da Necaşi'ye götürdü. Orada Cafer b. Ebi Talib'e rastladık. Hepimiz
geri dönünceye kadar onunla birlikte kaldık. Nebi Sallallahu Aleyhi ve
Sellem'in Hayber'i fethettiği sırada yanına ulaştık.
Bazı insanlar bizlere -yani biz gemi ile gidenlere-: Biz sizden
önce hicret ettik, diyorlardı. Bizimle birlikte gelenlerden birisi olan Umeys
kızı Esma, Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in zevcesi Hafsa'nın yanına onu
ziyaret etmek üzere girdi. Esma da Necaşi'ye (Habeşistan'a) hicret edenler
arasında idi. Esma, Hafsa'nın yanında bulunuyor iken Ömer de Hafsa'nın yanına
geldi. Ömer, Esma'yı görünce: Bu kadın kim, diye sordu. Hafsa: Bu Umeys kızı Esma'dır
dedi. Ömer: Şu Habeşli mi, şu deniz yoluyla (hicret eden) mi dedi.
Esma: Evet diye cevap verdi. Ömer: Biz sizden önce hicret ettik.
Dolayısıyla size göre biz Resulullaha daha yakınız, dedi.
Esma kızarak: Hayır, Allah'a yemin ederim böyle bir şeyolmaz. Siz
ResuluIlah s.a.v. ile birlikte kaldınız. Aranızdan aç olanlara yemek yediriyor,
cahil olanlarınıza öğüt veriyordu. Bizler ise Habeşistan'da uzak bir diyarda
-ya da bir yerde- ve buğz edilenler olduğumuz halde bulunuyorduk ve bu da Allah
için ve Resulü için idi. Allah'a yemin ederim ki söylediklerini Resulullah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e söylemedikçe hiçbir şey yemeyeceğim, hiçbir şey
içmeyeceğim. Bizlere eziyet ediliyordu, biz korkutuluyorduk. Ben bunu Nebi
Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e söyleyecek ve ona soracağım. Allah'a yemin ederim
ne yalan söyleyeceğim, ne haktan uzaklaşınm, ne de ona bir şeyeklerim,
dedi."
[-4231-] "Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem gelince dedi ki: Ey
Allah'ın Nebisi!
Ömer şöyle şöyle dedi.
Allah Resulü: Peki sen ona ne cevap verdin, diye sordu. Esma: Ben
de ona şunları şunları söyledim, dedi.
Şöyle buyurdu: O bana sizden daha yakın değildir. Onun ve
(benzeri) arkadaşlarının bir tek hicreti vardır. Sizin ise ey gemi halkı, iki
hicretiniz vardır.
Esma dedi ki: Andolsun Ebu Musa'nın ve gemidekilerin yanıma peyder
pey gelip bana bu hadisi sorduklarını gördüm. Nebi Sallallahu Aleyhi ve
Sellem'in onlar için söylediklerinden daha çok kendilerini sevindirecek ve
gözlerinde daha büyük dünyada hiçbir şey yoktu."
Ebu Burde dedi ki: "Esma: Andalsun Ebu Musa'nın bu hadisi
benden tekrarlamamı defalarca istediğini gördüm, dedi."