EK SAYFA – 1547-2
39. MÜŞRiKLERiN NEBİ (SALLALLAHU ALEYHİ VE SELLEM) ALEYHiNE
YEMiNLEŞMELERi
حدثنا عبد
العزيز بن عبد
الله قال:
حدثني إبراهيم
بن سعد، عن
ابن شهاب، عن
أبي سلمة بن
عبد الرحمن،
عن أبي هريرة
رضي الله عنه
قال: قال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم حين أراد
حنينا:
(منزلنا غدا إن
شاء الله،
بخيف بني
كنانة، حيث
تقاسموا على الكفر).
[-3882-] Ebu Hureyre r.a. dedi ki: "Resulullah
Sallallahu Aleyhi ve Sellem Huneyn üzerine yürümek isteyince şöyle buyurdu:
İnşallah yarın konaklayacağımız yer onların küfür üzere yeminleştikleri yer
olan Kinane oğulları Hayfi olacaktır."
AÇIKLAMA: "Müşriklerin
Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem aleyhine yeminleşmeleri." Bu olay
Nebiliğin yedinci yılı Muharrem ayının birinci günü olmuştur.
Necaşi, Cafer'i ve beraberindekileri (Medine'ye yolcu etmek
üzere) hazırlamış bulunuyordu. Geldiklerinde de Nebi Sallallahu Aleyhi ve
Sellem Hayber'de idi. Bu olay ise o yılın Safer ayında olmuştur. (1318. hadis)
Muhtemelen Necaşi onları yolculamak üzere hazırladıktan sonra vefat etmiştir.
Beyhaki'nin Delailu'n-Nübuvve adlı eserinde Mekke'nin .feth.inden önce olduğu
belirtilmektedir ki, doğru olma ihtimali daha yüksektir. İbn ıshak, Musa b.
Ukbe ve diğer Megazi bilginleri der ki: Kureyş ashab-ı kiram'ın em an
(güvenlik) altında oldukları bir yere konakladıklarını, Ömer'in İslama
girdiğini, İslamın kabileler arasında yayıldığını görünce Resulullah Sallallahu
Aleyhi ve Sellem'i öldürmek kararını aldılar. Bu karar Ebu Talib'e ulaşınca o
da Haşim oğulları ile Muttalib oğullarını topladı. Resulullah Sallallahu Aleyhi
ve Sellem'i kendi mahallelerine aldılar ve onu kendisini öldürmek isteyenlere
karşı korudular. Ebu Talib'in bu çağrısını aralarından kafir olanlar dahi kabul
etti ve cahiliye adeti üzere hamiyet duygusuyla bu işi yaptılar. Kureyş onların
bu davranışlarını görünce bu sefer kendileri ile Haşim ve Muttalib oğulları
arasında kendilerine Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'i teslim edecekleri
vakte kadar onlarla hiçbir ilişkiye girmemek ve onlara kız alıp vermemek üzere
bir belge düzenlemek hususunda ittifak ettiler. Onlar bu kararlarını uygulamaya
koydular ve bu belgeyi de Ka'be'nin içine astılar. Bunu yazan kişinin adı
Mansur b. İkrime b. Amir b. Haşim b. Abdi Menaf b. Abdu'd-Darr b. Kusay olup,
daha sonra parmakları felç oldu.
İbn İshak der ki: Bunun üzerine Haşim oğulları ile Muttalib
oğulları Ebu Talib'in yanında yer aldılar. Ancak Ebu Leheb müstesna, o
Kureyşlilerle birlikte oldu. Denildiğine göre onları boykotun başladığı tarih,
Nebiliğin yedinci yılı Muharrem ayıdır. İbn İshak der ki: İki ya da üç yıl bu
hal üzere devam ettiler.
Musa b. Ukbe ise bu sürenin üç yılolduğunu kat'i olarak ifade
etmiştir. Nihayet (Nebi ve Beraberindekiler) çok zor duruma düştü. Gizli saklı
olması hali dışında onlara yiyecek hiçbir şey gelmiyordu. Hatta bazı akrabaları
arasında akrabalık bağını gözetmek amacıyla gizli saklı bir şeyler gönderdiğini
tespit ettikleri kimselere dahi işkence ediyorlardı. Bu hal sahifede
yazılanları bozmak üzere faaliyete geçen ve bu hususta en gayretli çalışmalarda
bulunan Hişam b. Amr b. el-Haris el-Amirı'nin harekete geçtiği vakte kadar
devam etmiştir. Onun baba tarafından annesi kendi dedesi onunla evlenmeden önce
Haşim b. Abdi Menafın nikahı altında idi. Bu sebeple onlar Ebu Talib şi'binde
(mahallesinde) muhasara altında iken onları gözetirdi. Daha sonra Zuheyr b. Ebi
Umeyye'nin yanına gitti. Onun da annesi Atike Abdulmuttalib'in kızı idi. Bu
hususta onunla konuşunca ona muvafakat etti. Her ikisi kalkıp, Mut'am (Mut'im)
b. Adiy'in ve Zem'a b. el-Esved'in yanına gittiler. Hepsi bu hususta görüş
birliğine vardı. Hicr'de oturun ca bu hususta söz açtılar ve bunu reddettiler.
Ona karşı çıkmak üzere de ittifak ettiler.
EbuCehil, bu, geceleyin hazırlanmış bir plandır dedi. Sonunda
sahifeyi (Ka'be'den) dışarıya çıkarttılar, yırtıp parçaladılar, hükmünü iptal
ettiler. İbn Hişam'ın naklettiğine göre onlar bir kurdun, Yüce Allah'ın adı
dışında içindeki bütün yazıları yemiş olduğunu gördüler.
el-Vakıdi'nin naklettiğine göre onların Şi'b'den dışarı çıkması,
Nübuvvetin 10. yılında olmuştur. Bu da hicretten üç yıl önceye rastlar. Ebu
Talib de oradan dışarı çıktıktan kısa bir süre sonra vefat etti.
İbn İshak der ki: Ebu Talib ve Hatice aynı yılda vefat etmiştir.
Bunun üzerine Kureyş Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem'e Ebu Talib hayatta
iken yapmadıklarını yapmaya koyuldu.
Bu anlatılanlardan Buhari'ye göre herhangi bir şey sabit
görülmediğinden dolayı o bu hususta kıssanın aslına delalet etmesi için Ebu
Hureyre yoluyla gelen hadisi zikretmekle yetinmiştir.
İleride Yüce Allah'ın izniyle Meğazi bölümünde Mekke'nin Fethi
gazvesi ile alakalı hadisin açıklaması gelecektir. (4284. hadis)