باب:
البيعة في
الحرب أن لا
يفروا، وقال
بعضهم: على
الموت.
110. SAVAŞTA DÜŞMANDAN KAÇMAYACAĞINA DAİR VE BAZILARININ
İFADESİNE GÖRE ÖLÜMÜNE BEY'AT ETMEK
لقول الله
تعالى: {لقد
رضي الله عن
المؤمنين إذ
يبايعونك تحت
الشجرة}
/الفتح: 18/.
Allah Teala şöyle buyurmuştur: "Andolsun ki, o ağacın
altında sana bey'at ederlerken Allah, o mu'minlerden razı olmuştur.
"[Fetih 18]
حدثنا
موسى بن
إسماعيل:
حدثنا
جويرية، عن
نافع قال: قال
ابن عمر رضي
الله عنهما: رجعنا
من العام
المقبل، فما
اجتمع منا
اثنان على الشجرة
التي بايعنا
تحتها، كانت
رحمة من الله،
فسألت نافعا:
على أي شيء
بايعهم، على
الموت؟ قال:
لا، بل بايعهم
على الصبر.
[-2958-] Cüveyriye'nin Nafi'den naklettiğine göre Abdullah İbn Ömer r.a.
şöyle demiştir: "Hudeybiye barışından sonraki yıl tekrar oraya geldik.
Fakat Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem bey'at ettiğimiz ve ayette
zikredilen ağacın hangi ağaç olduğu konusunda aramızdan iki kişi bile ortak
görüş beyan edemedi. Bu bizim için bir rahmetti."
Cüveyriye diyor ki: "Ashab ölümüne mi bey'at etmişti diye
Nafi'e sorduğumuzda bize şöyle cevap verdi: "Hayır ölümüne değil,
sabretmek üzere bey'at ettiler."