باب: الأذان
قبل الفجر.
13. FECİR'DEN ÖNCE EZAN OKUMAK
حدثنا
أحمد بن يونس
قال: حدثنا
زهير قال:
حدثنا سليمان
التيمي، عن
أبي عثمان
النهدي، عن عبد
الله بن
مسعود، عن
النبي صلى
الله عليه
وسلم قال: (لا يمنعن
أحدكم، أو
أحدا منكم،
أذان بلال من
سحوره، فإنه
يؤذن، أو
ينادي، بليل،
ليرجع قائمكم،
ولينبه
نائمكم، وليس
أن يقول
الفجر، أو الصبح).
وقال
بأصابعه،
ورفعها إلى
فوق، وطأطأ إلى
أسفل: (حتى
يقول هكذا).
وقال زهير
بسبابتيه، إحداهما
فوق الأخرى،
ثم مدها عن
يمينه وشماله.
[-621-] Abdullah İbn Mes'ud (r.a.) Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in
şöyle buyurduğunu nakletmiştir: "Birinizi (veya sizden birinizi) Bilal'in
okuduğu ezan sahur yapmaktan alı koymasın. Çünkü o, gece vakti ezan okur. Bu ezanla,
geceyi ihya edenleri sahur yemeği için uyarır, uyuyanları da sahura
kaldırır."
Bunları ifade ederken bu ezan'ın, fec'rin veya sabah'ın ezan'ı
olduğunu söylemedi. Bu arada parmakları ile bir şeylere işaret etti. Parmağını
yukarı kaldırıp sonra aşağı indirdi.
Hadisin ravilerinden Züheyr ise: "İki şehadet parmağı
(şehadet parmağı ile yanındaki orta parmak) ile işaret ederken İkisini üst üste
getirip sağına ve soluna doğru uzattı. demiştir.
Tekrar: 1919
حدثنا
إسحق قال:
أخبرنا أبو
أسامة قال:
عبيد الله
حدثنا: عن
القاسم بن
محمد، عن
عائشة. وعن نافع،
عن ابن عمر: أن
رسول الله صلى
الله عليه وسلم
أنه قال: (إن
بلالا يؤذن
بليل، فكلوا
واشربوا حتى
يؤذن ابن أم
مكتوم).
[-622 - 623-] Aişe (r.anha), Nâfi' ve İbn Ömer'den Nebi demiştir.'in bu şekilde
buyurduğu nakledilmiştir. Diğer bir senedle Abdullah İbn Ömer Kasım İbn
Muhammed'den o da Hz. Âişe'den Allah Resûlü Sallallahu Aleyhi ve Sellem'in
şöyle buyurduğunu nakletmiştir: "Bilal, geceleyin ezan okur. O vakit,
yiyip için. ibn Ummi Mektûm ezan okuyunce İse yeme içmeye son verin.
Tekrar: 1919.
AÇIKLAMA: (Fecirden Önce Ezan
Okunması) Bu başlık fecirden önce ezan okumanın dinî bir temeli olup olmadığını
tespit için konulmuştur. Eğer fecirden önce ezan okumak dinî bir temele
dayanıyorsa fecirden sonra ezan okumaya gerek var mıdır yok mudur, bu mesele
tartışmalıdır. Cumhura göre her halükârda fecirden sonra ezan okumak dinin
öngördüğü bir uygulamadır. Bu konuda Sevrî, Ebu Hanîfe ve Muhammed farklı
düşünmüştür. İmam Mâlik, Şafiî, Ahmed ve onlara tabî olan âlimlere göre ise,
mutlak olarak fecirden önce okunan ezanla iktifa edilir.