METALİBU’L-ALİYE İBN HACER el-Askalani

MENKIBELER

3- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Kendine İnsafı

3829. Ebu Said el-Hudri anlatıyor: Muhacirlerden bir adam zayıf ve fakir idi. Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir ihtiyacı için gelmek arzusundaydı. Onunla yalnız kalıp ona ihtiyacını söylemek istiyordu. Ta ki Allah'ın Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onun ihtiyacını gidersin. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) o sırada Batha denilen yerde kamp kurmuştu. Geceleyin Kabe'ye gelip tavaf ediyor, seher vakti olunca da geri dönüyor ve ashabına sabah namazını kıldırıyordu. Bir gece Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) sabahlayıncaya kadar tavafta durdu. Devesine binince adam gelip Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in devesinin yularını tuttu ve: "Ya Resulallah! Sana bir ihtiyacım var!" dedi Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "İhtiyacın mutlaka giderilecek!'' buyurdu Ancak adam ısrar etti. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) adamın kendisini namaza yetişmekten alıkoyacağından korkunca, onu kamçısıyla hafif şekilde itti ve gitti. Gelip ashabına sabah namazını kıldırdı, sonra da yönünü cemaate döndü. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) namazdan sonra yönünü onlara döndüğünde sahabeler bir şeyin meydana geldiğini ve bir olayın olduğunu anlarlardı Oradakiler Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in etrafına toplandılar. Allah'ın Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Az önce kendisini ittiğim kimse nerede?" diye sordu. Kimse kalkmayınca tekrar sordu ve: "Eğer burada ise kalksın!" dedi. Adam çekinerek: "Allah'a ve Resulü'ne sığınırım!" dedi. Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Yaklaş, yaklaş!" dedi. Nihayet adam Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yaklaştı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) adamın önüne oturdu, ona kamçıyı verdi ve: "Kamçını al ve hakkını benden al!" dedi. Adam: "Peygamberini kamçılamaktan Allah'a sığınırım!" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Kamçını al. Bunda bir sakınca yoktur!" buyurdu. Adam: "Peygamberini kamçılamaktan Allah'a sığınırım!" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Hayır ya kamçılarsın, ya da beni affedersin!" dedi. Adam kamçıyı attı ve: "Hakkımı sana bağışladım ya Resulallah!" dedi. Bu arada Ebu Zer kalktı ve: "Ya Resulallah! Akabe gecesini hatırlıyor musun? Hani ben senin bineğini sürüyordum, sen ise uyuyordun. Yavaşlayıp devenin yularını çektiğim zaman sen yüz çevirince, seni hafif bir şekilde dürttüm ve "Yanına bir topluluk geldi!" dedim. Sen o zaman: "Bunda bir sakınca yoktur!" demiştin. "İşte ya Resulallah! Sen de benden hakkını al!" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Seni bağışladım'' buyurdu. Ebu Zer: "Ya Resulallah! Benden hakkını al! Bu bana daha sevimlidir" dedi. Resulullah da (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ondan hakkını aldı. Ebu Zer'in kamçının acısıyla (veya açlıktan) yerde süründüğünü gördüm. Sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Ey insanlar! Allah'tan korkunuz. Allah'a yemin olsun ki bir mümin bir mü'mine zulmederse Allah Teala kıyamet günü elbette ondan intikam alır."

Tahric bilgisi: (Abd b. Humeyd)

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

4- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'İn Duasının Bereketi