METALİBU’L-ALİYE İBN HACER el-Askalani

MENKIBELER

4- Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'İn Duasının Bereketi

3830. Harice b. Zeyd, Usame b. Zeyd b. Harise'nin şöyle dediğini rivayet ediyor: Resulullah'la (Sallallahu aleyhi ve Sellem) birlikte hac yolculuğuna çıktık. Batn-ı Ravha'da konakladık. Bu arada bir kadın çocuğuyla birlikte Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına gelerek ona selam verdi ve şöyle dedi: "Ya Resulallah! Bu, oğlum filandır. Seni hak ile gönderen Allah'a yemin olsun ki bu çocuk doğduğundan şimdiye kadar -veya buna benzer bir ifade kullandı-hep bir varlığın etkisindedir!" Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) çocuğa eğildi, eliyle onu okşadı, sonra ağzını açıp çocuğun ağzına tükürdü. Sonra da: "Ey Allah'ın düşmanı çık! Ben Allah'ın Resulüyüm!" buyurdu. Sonra çocuğu annesine verdi ve: "Bu çocuğu al! İnşallah bugünden sonra o çocukta seni endişelendirecek hiçbir şey görmeyeceksin!" dedi.

Usame anlatmaya devam ediyor: Biz hacdan döndükten sonra tekrar Ravha'da konakladık. Aynı kadın çocuğuyla birlikte ateşte pişirilmiş bir koçla gelerek: "Ya Resulallah! Ben sana çocuğunu getiren kadınım. Seni hak ile gönderen Allah'a yemin olsun ki senden sonra bu ana kadar bu çocuğun başına beni endişelendiren hiçbir şey gelmedi!" dedi.

Usame der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bana dedi ki: "Ey Üseym! (Zühri der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Usame'ye bu şekilde tahmis ederek seslenirdi) Bana bir budunu ver!" Ben bir budunu çıkarıp Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) verdim, onu yedi. Sonra tekrar: "Ey Üseym! Bana bir but daha ver!" dedi. Ben tekrar budu kaldırdım ve Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) verdim. Sonra: "Ey Üseym! Bana bir tane daha ver!" dedi. Ben: "Ya Resulallah! Sana bir budunu verdim, onu yedin. Tekrar <bana bir budunu ver> dedin, onu da verdim, yedin. Sonra tekrar bir but daha istedin. Halbuki koyunun iki budu olur" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Eğer but vermek için eğilseydin, sana söylediğim sürece hep bir but bulacaktın!" buyurdu. Sonra: "Ey Üseym! Kalk ve Resulullah'ı (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gizleyecek bir yer araştır!" buyurdu. Ben çıktım ve insanlar arasından uzaklaştım. Fakat birini gizleyecek bir yer bulamadım. Çünkü insanlar iki dağın arasını doldurmuştu. Gelip durumu Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bildirdim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Sen hiç ağaç veya taş gördün mü?" dedi. Ben: "Evet, bazı küçük hurma ağaçları ve yanlarında taşlar buldum" dedim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ey Üseym! Git o hurma ağaçlarına de ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yan yana gelmenizi emrediyor, ta ki Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) abdest bozması için bir sütre olasınız. Sonra aynı şeyi taşlara da söyle!" buyurdu. Ben hurma ağaçlarının yanına vardım ve Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın bana söylediği şekilde onlara emrettim. Hz. Peygamber'i hak üzere gönderen Allah'a yemin olsun ki, sanki ağaçlar yerlerinden kökleriyle ve topraklarıyla çıkıp birbirinin yanına geldiler ve birbirlerine yapıştılar. Sanki tek bir hurma ağacı oldular. Sonra aynı şeyi taşlara söyledim. Resulullah'ı (Sallallahu aleyhi ve Sellem) hak üzere gönderen Allah'a yemin olsun ki, sanki taşlar bir araya geldi, üst üste konuldu ve bir duvar oluşturdular. Ben, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına gelip durumu ona bildirdim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Şu kırbayı al!" dedi. Hemen onu aldım. Sonra yürümeye başladık. Onlara yaklaştığımızda ben, Resulullah'dan (Sallallahu aleyhi ve Sellem) önce gidip kırbayı oraya koyup çıktım. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kazayı hacet için oraya girdi. Sonra kırbayı taşıyarak çıktı. Ben kırbayı elinden aldım. Daha sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) çadırına girince bana: "Ey Üseym! o hurma ağaçlarının yanına git ve onlara: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) size emrediyor: Her ağaç kendi yerine dönsün! Aynı şeyi taşlara da söyle!" buyurdu. Ben ağaçların yanına gittim ve onlara Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) sözlerini söyledim. Resulullah'ı (Sallallahu aleyhi ve Sellem) hak Üzere gönderen Allah'a yemin olsun ki taşlar ve ağaçlar birbirlerinden sökülüp tekrar eski yerlerine döndüler. Sonra ben, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına dönüp durumu ona anlattım.

Tahric bilgisi: (Ebu Ya'la) Hadisin isnadı Hasendir, zira senedindeki Muaviye b. Yahya es-Sadefi zayıf bir ravidir. Ancak İmam Ahmed'in Ya'la tarikinden olan rivayeti bunun şahididir.

3831. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in ashabından Ziyad b. el-Haris es Sudai anlatıyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına vardım ve ona Müslüman olduğumu bildirip biat ettim. Sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in benim kavmimin üzerine bir ordu gönderdiğini haber aldım. Ona-"Ya Resulallah! Orduyu geri çevir. Ben, sana kavmimin Müslüman olacağına ve sana itaat edeceğine dair teminat veriyorum!" dedim. Resulullah bana: "o halde git ve onları geri çevir!" dedi. Ben: "Ya Resulallah! Devem yoruldu!" dedim. Resulullah: "Ey Suda'nın kardeşi! Belli ki sen kavmin arasında itaat edilen bir kişisin!'' dedi. Ben: "Hayır, ya Resulullah. Allah onlara hidayet verdi" dedim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Seni onların başına emir (komutan) tayin edeyim mi?" dedi. Ben: "Olur ya Resulullah!" dedim. Bana bir mektup yazdırıp verdi ve beni onların başına emir tayin etti. Ben: "Ya Resulallah! Onların zekatlarından bana bir şey ayır!" dedim. Sonra Allah'ın Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ayrı bir mektup yazdırdı ve bana verdi. Bir sefer esnasında bir yerde konakladığımızda oranın halkı gelip emirlerini şikayet etti ve: "Ya Resulallah! Cahiliyede bizimle kendi kavmi arasında olan bir şeyi bizden aldı!" dediler. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Bunu gerçekten yaptı mı?" diye sordu. Onlar: "Evet!" dediler. Resulullah ashabına döndü -ki ben de aralarındaydım- ve: "Mü'min kişi için emirlikte hayır yoktur'' dedi. Sudai der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in bu sözü bana tesir etti. Sonra bir başka adam geldi ve Resulullah'dan kendisine sadaka vermesini İstedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Kim ihtiyacı olmadığı halde insanlardan isterse bu, başta ağrıya, karında da hastalığa sebeptir!" dedi. Adam tekrar: "Bana zekat ver!" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Allah Teala, bir peygamberin ve başkasının, kendilerine zekat verilenlerin dışında bir kimseye zekat vermesine razı olmaz! Bu konuda Allah, hükmünü verip zekatı taksim etmiştir. Eğer sen de bu kimselerden isen, sana hakkını veririm, -yahut- sana hakkını veririz" dedi.

Sudai der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in bu sözü de bana tesir etti. Çünkü ben, zengin olduğum halde Resulullah'dan (Sallallahu aleyhi ve Sellem) istekte bulunmuştum. Sonra Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) sabah vakti bizimle birlikte yürüdü. Ben, onun yanından ayrılmadım, güçlü biriydim. Arkadaşlarım ise geri kalıyorlardı. Öyle ki Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanında benden başka kimse kalmadı. Sabah ezanı vakti olunca Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ezan okumamı emretti, ezanı okudum ve Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Kamet getireyim mi?" diye sordum. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) doğu tarafına bakıp: "Hayır!" dedi. Nihayet şafak söktü ve Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ihtiyacını gidermek için dışarı çıktı. Sonra yanıma geldi ve: "Ey Sudai kardeş! Su var mı?" diye sordu. Ben: "Hayır, çok az su var. O da sana yetmez!" dedim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "O az suyu bir kaba koy ve yanıma getir!" dedi. Ben de o suyu bir kaba koyup Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına getirdim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) avucunu suyun içine daldırdı, sonra çıkardı; bütün parmaklarından sular akıyordu. ''Ey Sudai kardeş! Eğer Allah'tan utanmasaydım hem kendimizin su ihtiyacını, hem de başkalarının ihtiyacını giderirdim!" buyurdu. Sonra: "Ashabıma seslen: Kimin suya ihtiyacı varsa gelsin!>" buyurdu. Ben de seslendim; dileyen gelip su aldı. Sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) namaza kalktı. Bilal kamet getirmek isteyince Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Sudaikardeş ezan okudu; kameti de o getirsin!" dedi. Ben, namaz için kamet getirdim. Namaz bittikten sonra bana verdiği mektuplarla birlikte Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına gittim ve ona: "Ya Resulallah! Beni bu iki mektuptan muaf tut!" dedim. Resulullah: "Sana ne oldu ki?!" diye sordu. Ben: "Senden işittiklerimden dolayı beni muaf tutmanı istiyorum! Çünkü sen: Mü'min kişi için emirlikte hayır yoktur! dedin. Halbuki ben, Allah'a ve Resulüne iman eden biriyim. Sonra sen: Kim ihtiyacı olmadığı halde insanlardan mal isterse bu, başta ağrıya, karında da hastalığa sebeptir! dedin. Ben ise ihtiyacım olmadığı halde senden istekte bulundum" dedim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Gerçekten öyledir. Dilersen kabul et; dilersen bırak!" dedi. Ben de: "Bırakıyorum!" dedim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bana: "O halde başınıza emir tayin edebileceğim birini bana göster!" buyurdu. Ben de kendisini ziyarete gelen heyetin içinden bir adamı gösterdim; onu başımıza emir tayin etti. Sonra ben: "Ya Resulallah! Bizim bir kuyumuz var, kış olduğu zaman suyu bize kafi geliyor; ancak yaz olduğu zaman suyu azalıyor. O zaman da çevredeki kuyulara gidiyoruz. Halbuki biz müslüman olduk, etrafımızdakilerin hepsi de düşmanımızdır. Kuyumuzun bereketlenmesi için Allah'a dua et ki suyu bize yetsin, başkasına muhtaç olmayalım!" dedim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yedi küçük taş istedi, onları eliyle ovdu ve taşların üzerine okudu. Sonra da: "Bu taşları götürün, kuyuya vardığınız zaman Bismillah diyerek teker teker onları kuyuya atın!" buyurdu. Sudai der ki: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in dediği şekilde yaptık; (suyun bolluğundan) artık kuyunun dibini göremez olduk."

Tahric bilgisi: (el-Haris)

3832. Enes der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bana şöyle hayırduada bulundu: "Ey Allahım! Ona mal ve evlat ver!" Ben, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in bu duasından sonra benden daha kolay ve güzel yaşantısı olan birine rastlamadım. Ben şu kendi ellerimle yüzden fazla çocuğumu defnettim. Size torunlarımdan bahsetmiyorum; çocuklarımı söylüyorum!" dedi.

Tahric bilgisi: (Ebu Ya'la) Bu hadis, Kütüb-i Sitte sahipleri tarafından son ifadesi olmaksızın verilmiştir.

3833. Cabir anlatıyor: Biz, Resulullah'la (Sallallahu aleyhi ve Sellem) birlikte pazarda İken bir kadın Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in üzerinde olduğu merkebin yularını tuttu ve: "Ya Resülallah! Kocam bana yaklaşmıyor. Benimle onun arasını ayır!" dedi. O sırada kocası geçiyordu. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onu çağırttı ve: "Onunla aranda ne var? Gelmiş, senin uzak durduğundan şikayet ediyor! Ona yanaşmadığından şikayet ediyor}" dedi. Adam: "Ya Resülallah! Onunla bu gece ilişki kuracaktım!" dedi. Kadın ağlayarak: "Hayır, yalan söylüyor! Benimle onun arasını ayır, ya Resülallah! Çünkü Allah'ın mahlukatı arasında en çok kızdığım ve nefret ettiğim kimse budur!" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kadının bu sözü üzerine gülümsedi, sonra kadının başı ile adamın başını tutup bir araya getirdi ve şöyle dua etti: "Ey Allahım! Bu ikisini birbirine yaklaştır!"

Cabir anlatmaya devam ediyor: Allah'ın dilediği kadar zaman geçtikten sonra Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) tekrar pazardan geçerken baktık ki kadın, başının üzerinde tabaklanmış deri taşıyor. Kadın, Resulullah'ı (Sallallahu aleyhi ve Sellem) görünce derileri attı ve Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına gelip şöyle dedi: "Ya Resülallah! Seni hak ile gönderen Allah'a yemin olsun ki, Allah Teala'nın mahlukatı arasında senden sonra kocamdan daha çok sevdiğim kimse yoktur!" dedi.

Tahric bilgisi: (Ebü Ya'la)

3834. Ebu Talha anlatıyor. Mescid'e girdiğimde Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yüzünden aç olduğumu anladım. Hemen çıkıp Ümmü Süleym'in yanına gittim. -Ümmü Süleym, Enes b. Malik'in annesidir, Malik b. Enes'in nikahı altındaydı.- Ona dedim ki: "Ey Ümmü Süleym! Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yüzünden aç olduğunu anladım. Yanında yiyecek bir şey var mı?" dedim. Kadın eliyle işaret ederek: "Yanımda az bir şey var" dedi. Ona: "O halde onu hazırla!" dedim ve Enes'i Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gönderdim. Enes'e: "Resulullah'ın yanına git, kulağına gizlice söyleyerek onu evimize çağır!" dedim. Enes, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına gidince Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Ey oğul! Baban bizi çağırman için seni gönderdi değil mi?" dedi. Enes: "Evet!" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ashabına; "Bismillah deyip kalkın, gidelim!" dedi. Enes hızlıca koştu ve Ebu Talha'nın yanına geldi ve: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ashabıyla birlikte geliyor!" dedi. Ebu Talha der ki: Dışarı çıktım ve Resulullah'ı (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kapının yanında merdiven dibinde karşıladım. Ona: "Ya Resulallah! Bize ne yaptın? Yüzünden aç olduğunu anladım, sana yiyeceğin bir şeyler yaptık" dedim. Resulullah: "İçeri gir, müjdeler olsun sana!" dedi. Resulullah da (Sallallahu aleyhi ve Sellem) içeri girdi, kabı eline aldı, onu düzeltti ve: "(Yiyecek) bir şey var mı?" dedi. Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) içinde bir şeyler olan, belki de hiç olmayan küçük bir kap daha getirdiler. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) eliyle kabı sildi, sonra da: "Onar onar içeri girsinler!'' dedi. Her giren doyuncaya kadar yedi, nihayet herkes yiyip doydu. Sonra Hz. Peygamber (Sallallahu aleyhi ve Sellem) artan yiyecek için: "SİZ ve çocuklarınız, da yiyiniz}'' buyurdu; onlar da yedi ve doydu.

(Ebu Ya'la) Bu hadis, Sahih'te Enes'den verilmiştir. (Ebu Ya'la)

3835. Enes b. Malik, annesinden naklediyor: Benim bir koyunum vardı, onun yağını bir kaba koydum, kap doldu. Sonra da onu himayemdeki bir kıza verip: "Bunu Resulullah'a götür!" dedim. Kız onu aldı ve Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) götürdü. "Ya Resulallah! Bu yağı Ümmü Süleym (Enes'in annesi) sana gönderdi" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Kızın getirdiği yağı alın!" buyurdu. Kap boşaltıldı ve kıza geri verildi. Kız tekrar Ümmü Süleym'in yanına vardığında kabın dolu olup taştığını gördü. Ümmü Süleym: "Ey kız! Sana bu yağı Resulullah'a (Sallallahu aleyhi ve Sellem) götürmeni söylemedim mi?" dedi. Kız: "Evet, Resulullah'ın yanına götürdüm! Eğer bana inanmıyorsan git kendin sor!" dedi. Ümmü Süleym kızla birlikte Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına gitti ve: "Ya Resulallah! Bu kızı, içinde yağ olan bir kapla sana gönderdim" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Evet, kız yağı getirdi" buyurdu. Ümmü Süleym: "Seni hidayet ve hak ile gönderen Allah'a yemin olsun ki, kız geri geldiğinde kabımız yağdan dolup taşıyordu!" dedi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Buna şaşıyor musun? Allah, Nebisini doyurduğu gibi seni de doyurdu. Yiyiniz ve yediriniz!" buyurdu. Ümmü Süleym der ki: "Eve geldim ve o yağı filan filan kaplara koydum. Kabın içinde de bir veya iki ay kullanacağımız kadar ayırdım.

Tahric bilgisi: (Ebu Ya'la)

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

5- Ağacın Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in Peygamberliğini Tasdik Etmesi