|
NAS 1 / 3 |
بِسْمِ
اللهِ
الرَّحْمنِ
الرَّحِيمِ قُلْ
أَعُوذُ
بِرَبِّ
النَّاسِ {1}
مَلِكِ النَّاسِ
{2} إِلَهِ النَّاسِ
{3} |
1. De
ki: "Sığınırım insanların Rabbine,
2.
"İnsanların melikine,
3.
"İnsanların ilahına."
"De ki: Sığınırım
insanların Rabbine." Onların maliklerine ve işlerini yoluna koyana. Her ne
kadar bütün yaratıkların Rabbi ise de burada insanların Rabbi olduğunu
sözkonusu etmesinin iki sebebi vardır:
1- Çünkü insanlar tazim
edilmişlerdir, Yüce Allah, onları sözkonusu ederek tazim olunsalar dahi,
onların bile Rabbi olduğunu bildirmektedir,
2- Çünkü O, insanların
şerrinden (kendisine) sığınılmasını emretmiştir. Onları sözkonusu etmekle
insanlardan insanları koruyacak olanın kendisi olduğunu bildirmiş olmaktadır.
"İnsanların
melikine, insanların ilahına" diye buyurmasına gelince; insanlar arasında
kendi melikleri (mutlak egemenleri) olduğunu hatırlatan kral ve hükümdarlar
bulunduğu gibi, insanlar arasında O'ndan başkasına ibadet eden kimselerin de
bulunmasıdır. Böylelikle Yüce Allah, hem onların ilahı, hem de mabudları
olduğunu, -kralların ve büyüklerin değil- gerektiğini kendisine sığınılması
(istiaze olunması) O'nun himayesine girilmesini anlatmaktadır.
SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E
TIKLAYIN