|
ASR 2 |
إِنَّ
الْإِنسَانَ
لَفِي
خُسْرٍ |
2. Gerçekten insan
ziyandadır.
Bu, yeminin cevabıdır.
"İnsan" ile kastedilen kafirdir. Bu açıklamayı Ebu Salih'in
rivayetine göre İbn Abbas yapmıştır. Ebu'd-Dahhak de ondan şöyle dediğini rivayet
etmiştir: Bununla müşriklerden bir grubu kastetmektedir: el-Velid b. el-Muğire,
el-As b. Vail, el-Esved b. Abdu'l-Muttalib b. Esed b. Abdi'l-Uzza ve el-Esved
b. Abd-i Yeğus.
"İnsan" ile
insan türünün kastedildiği de söylenmiştir.
"Gerçekten ...
ziyandadır." Aldanış içerisindedir. el-Ahfeş helak oluş, el-Ferra ukubet
ve ceza, diye açıklamışlardır. Şanı Yüce Allah'ın: "İşlerinin sonu da
hüsran oldu" (et-Talak, 9) buyruğunda da bu anlamdadır.
İbn Zeyd, şüphesiz bir
kötülük içerisindedir, diye açıkladığı gibi, muhakkak bir eksiliş içindedir,
diye de açıklanmıştır. Anlamlar birbirine yakındır.
Sellam'dan
("asr" kelimesini) "sad" harfi kesreli olarak; (...) diye
okuduğu rivayet edilmiştir. el-A'rec, Talha ve İsa es-Sakafi "sin"
harfini ötreli olarak; "(...): Ziyan" diye okumuşlardır. Bu ayrıca
Harun'un, Ebu Bekir'den, onun Asım'dan rivayet ettiği okuyuştur. Her iki
kelimedeki bu okuyuş itba (kendisinden önceki harfe ya da harfin harekesine
göre okumak) ile açıklanır. Nitekim; "(...) ile (...): Ziyan"
denildiği gibi; "(...) ile (...): Zorluk" da denilir. Ali (r.a) bu
süreyi şöyle okurmuş:
"Asra ve zamanın
musibetlerine andolsun ki! Muhakkak insan ziyandadır ve şüphesiz ki o dehrin
sonuna kadar onun (o ziyanın) içindedir."
İbrahim dedi ki:
Şüphesiz ki insana dünyada uzunca bir ömür verilip, kocayıp yaşlanacak olursa
elbetteki o eksiklik, zayıflık ve gerileyiş ile içiçe olur. Müminler müstesna.
Çünkü onlara gençlik hallerindeyken işledikleri amellerin ecirleri yazılır.
Bunun bir benzeri de Yüce Allah'ın şu buyruğudur: "Andolsun. Biz insanı
gerçekten ahsen-i takvimde yarattık. Sonra onu aşağıların aşağısına
döndürdük." (et-Tin, 4-5) (İbrahim devamla) dedi ki: Bizim okuyuşumuz da
şöyledir: "Andolsun asra ki gerçekten insan ziyandadır ve şüphesiz o dehrin
sonundadır."
Ancak sahih olan ümmetin
okuduğu ve mushaflarda yazılı olan şekildir.
Kitabın (bu
tefsirimizin) mukaddimesinde (Osman (r.a)ın topladığı Mushaf'a muhalif
kıraatlerin reddine dair bahiste) Osman'ın mushafına muhalefet edenlerin kanaatleri
reddedilmiş, bunun tilavet maksadıyla okunacak bir Kur'an olmadığı
belirtilmiştir, oradan tetkik edilebilir.
SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E
TIKLAYIN