ANA SAYFA             SURELER    KONULAR

 

KASAS

10

/

14

وَأَصْبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَى فَارِغاً إِن كَادَتْ لَتُبْدِي بِهِ لَوْلَا أَن رَّبَطْنَا عَلَى قَلْبِهَا لِتَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ {10} وَقَالَتْ لِأُخْتِهِ قُصِّيهِ فَبَصُرَتْ بِهِ عَن جُنُبٍ وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ {11} وَحَرَّمْنَا عَلَيْهِ الْمَرَاضِعَ مِن قَبْلُ فَقَالَتْ هَلْ أَدُلُّكُمْ

عَلَى أَهْلِ بَيْتٍ يَكْفُلُونَهُ لَكُمْ وَهُمْ لَهُ نَاصِحُونَ {12} فَرَدَدْنَاهُ إِلَى أُمِّهِ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَلِتَعْلَمَ أَنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ {13} وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَاسْتَوَى آتَيْنَاهُ حُكْماً وَعِلْماً وَكَذَلِكَ نَجْزِي

الْمُحْسِنِينَ {14}

 

10. Musa'nın annesi kalbi bomboş sabahı etti. Şayet inananlardan olsun diye kalbini pekiştirmeseydik, az kalsın onu açıklayıverecekti.

11. Anası, kızkardeşine: "Git, onu izle" dedi. Onlar farkında olmaksızın, onu uzaktan gözetledi.

12. Önceden Biz onun süt analarının memesini almamasını sağlamıştık. Bunun üzerine (kızkardeşi) dedi ki: "Sizin için ona bakacak, hem de ona iyilikte bulunacak bir aile göstereyim mi?"

13. Biz onu böylece anasına geri çevirdik ki gözü aydın olup üzülmesin ve gerçekten Allah'ın vaadinin hak olduğunu da bilsin diye. Fakat onların çoğu bilmezler.

14. Kıvamına erip olgunlaşınca Biz ona hüküm ve ilim verdik. Biz iyi davrananları işte böyle mükafatlandırırız.

 

"Musa'nın annesi kalbi bomboş sabahı etti" buyruğu hakkında İbn Mes'ud, İbn Abbas, el-Hasen, Mücahid, İkrime, Katade, ed-Dahhak, Ebu İmran el-Cevni ve Ebu Ubeyde dünyada Musa dışında hiçbir şey hatırından geçirmeyerek sabahı etti, diye açıklamışlardır. Yine el-Hasen, İbn İshak ve İbn Zeyd dediler ki; Yüce Allah'ın kendisine vahyedip de onu denize atmasını emrettiğinde kendisine "korkma ve üzülme" denildiğini, Müsa'yı kendisine tekrar geri döndürüp onu peygamberlerden kılacağını taahhüd ettiğini belirtmiş olduğu vahiyden yana "kalbi bomboş" sabahı etmişti. Şeytan kendisine: Ey Müsa'nın annesi, sen Firavun'un Müsa'yı öldürmesinden hoşlanmadın, bizzat kendin onu suda boğdun. Sonra ona Müsa'nın, Firavun'un eline düşmüş olduğu haberi ulaştı ve böylelikle bu belanın büyüklüğü daha önce Yüce Allah'ın kendisine yaptığı taahhüdü unutturdu.

 

Ebu Ubeyde dedi ki: O Müsa'nın suda boğulmadığını bildiğinden dolayı gam ve kederden yana kalbi bomboş sabahı etti, demektir. el-Ahfeş de böyle demiştir.

 

el-Ala b. Zeyd dedi ki: "Bomboş" yani nefret edici olarak anlamındadır. el-Kisai ise herşeyi unutmuş ve hiçbir şeyi hatırına getirmeyen, diye açıklamıştır. Kalbi ona bağlanmış olduğu halde ... diye de açıklanmıştır ki; bunu da Said b. Cübeyr rivayet etmiştir.

 

İbnu'l-Kasım, Malik'ten: "Bomboş" demek aklın gitmesi demektir. Yani Müsa'nın Firavun'un eline düştüğünü işitince aşırı korku ve dehşetinden dolayı aklı başından gitti. Yüce Allah'ın: "Kalpleri ise bomboş olacaktır.'' (İbrahim, 43) buyruğu da bu anlama yakındır. Yani İbrahim Süresi'nde (belirtilen ayetin tefsirinde) belirtildiği gibi akılları kendilerinde bulunmayarak, bomboş halde ... demektir. Çünkü kalpler akılların merkezidir. Nitekim Tüce Allah "Kendileri ile akledecek kalpleri....'' (el-Hac, 46) diye buyurmaktadır: "bomboş" anlamındaki kelimeyi-: "Korku ve dehşete kapılmış olarak" diye okuyanların kıraati bu açıklamanın lehine delil teşkil etmektedir.

 

en-Nehhas der ki: Bu görüşlerin en sahihi birincisidir. Bu görüşte olanlar Yüce Allah'ın kitabını en iyi bilenlerdir. Eğer kalbi Musa'yı anmanın dışında herşeyden yana bomboş ise vahyi de hatırlamıyordu demektir. Ebu Ubeyde'nin kederden yana bomboş şeklindeki açıklaması ise çirkin bir hatadır, çünkü ondan hemen sonra: "Şayet inananlardan olsun diye kalbini pekiştirmeseydik, az kalsın onu açıklayıverecekti" diye buyurmaktadır.

Said b. Cübeyr de İbn Abbas'tan şöyle dediğini rivayet etmektedir: O neredeyse: Vah oğlumun başına gelenler! diyecekti.

 

Fadale b. Ubeyd el-Ensarı (r.a), Muhammed b. es-Sümeyka, Ebu'l-Aliye ve İbn Muhaysın; "Korku ve dehşete kapılmış olarak" şeklinde "fe" ve "ayn" ile; (...): Korku ve dehşete kapılmak"dan gelmiş gibi okumaktadır. Öldürüleceğinden yana korkuya kapılmıştı, demektir. İbn Abbas ise "kaf", "ra" ve "ayn" ile; "(...) şeklinde okumuştur ki bu da cemaatin okuyuşu olan: "Bomboş" kıraatine racidir. Bundan dolayı üzerinde saç bulunmayan başa (...) denilmiştir, çünkü saçtan yana bomboştur.

 

Kutrub, Peygamber (s.a.v.)'ın ashabından kimisinin elifsiz olarak; (...) diye okuduğunu rivayet etmiştir. Bu da "heder ve batıl olarak" demeye benzer. "Kanları kendi aralarında hederdir" demektir. Buna göre de buyruğun anlamı şöyle olur: Kalbi hiçbir iş görmez olmuş, aklı gitmiş ve başına gelen musibetin ağırlığından dolayı kalpsiz kalmış gibi oldu.

 

Yüce Allah'ın; "Sabahı etti" buyruğu ile ilgili iki türlü açıklama yapılmıştır. Birincisine göre o Musa'yı geceleyin suya bırakmıştı, gündüzün kalbi bomboş sabahı etti. İkinci açıklamaya göre; o Musa'yı gündüzün suya bırakmıştı. Burada "sabahı etti" ise oldu, anlamındadır. Şairin şu beyitinde olduğu gibi:

 

"Halifeler o çok doğru işleri yapıp gittiler, Artık Medine de Velid'in oldu."

"Az kalsın"; "Az kalsın o ... " takdirindedir. Burada zamir hazfedildiğinden ötürü "nün" da sakin gelmiştir. O halde bu (muhakkak demek olan) muhaffef (...) dir. Bundan dolayı "Onu açıklayıverecekti" buyruğunun başına "lam" harfi gelmiş bulunmaktadır. Az kalsın durumunu açığa çıkaracaktı, demek olup; "Açığa çıktı, çıkar, göründü, görünür" kökünden gelmektedir.

 

İbn Abbas dedi ki: Yani onu suya bıraktığında az kalsın vay benim yavrum, diye feryad edecekti.

 

es-Süddi dedi ki: Yavrusu emzirmek ve onu yetiştirmek üzere götürüldüğünde az kalsın o benim oğlumdur diyecekti.

 

Şöyle de denilmiştir: Musa gençlik çağına erişince, herkesin: Firavun oğlu Musa demekte olduğunu işitti. Bu ona ağır geldi ve bundan dolayı kalbi daraldı. Az kalsın: O benim oğlumdur deyiverecekti.

 

Bir başka açıklamaya göre "onu"daki zamir vahye ait olup ifade: Az kalsın bizim kendisine Musa'yı ona geri döndüreceğimize dair yaptığımız vahyi açıklayacaktı, takdirindedir. Ancak birinci açıklama daha kuvvetlidir.

 

İbn Mes'ud dedi ki: Az kalsın: Onun anası benim, diyecekti. el-Ferra dedi ki: Bu konuda kalbi daralmış olduğundan dolayı, az kalsın onun ismini açıklayıverecekti.

"Kalbini pekiştirmeseydik" buyruğunu, Katade; iman ile, es-Süddi onu korumak suretiyle ... diye açıklamışlardır. Sabır ile diye de açıklanmıştır. Kalbi pekiştirmek (rabt) sabır ilham etmek demektir.

 

"Şayet inananlardan olsun diye ... " Yüce Allah kendisine: "Biz onu sana döndüreceğiz" buyruğundaki vaadini tasdik edip, doğrulayanlardan olsun diye ... demektir.

 

Yüce Allah burada; "Onu açıklayıverecekti" diye buyurup da (...) diye buyurmamış olması, bu gibi sıfat (teaddi, geçiş) harflerinin ifadelerde bazen fazladan ilave edilmesinden dolayıdır. Mesela; "Halatı aldım" denildiği gibi (be harfi ziyadesiyle:), (...) de denilebilir. Bunun; "Onun hakkında söz söyleyip açıklayıverecekti" anlamında olduğu da söylenmiştir.

 

"Anası, kızkardeşine: Git onu izle, dedi." Yani Musa'nın annesi, Musa'nın kızkardeşine: Onun haberini öğrenmek üzere, onun izini takip et, dedi.

 

Kızkardeşinin adı İmran kızı Meryem idi. Bu şekilde adı İsa (a.s)'ın annesi Meryem'in adı gibidir. Bunu es-Süheyli ve es-Sa'lebi zikretmişlerdir. el-Maverdi ise ed-Dahhak'tan adının Kelseme olduğunu nakletmektedir. es-Süheyli de Külsum demiştir. Bu da ez-Zübeyr b. Bekkar'ın rivayet ettiği bir hadiste varid olmuştur. Buna göre Rasulullah (s.a.v.) Hatice (r.anha)'ya şöyle demiştir: "Yüce Allah'ın cennette bana seninle birlikte İmran kızı Meryem'i, Musa'nın kızkardeşi Külsum'u ve Firavun'un hanımı Asiye'yi de eş vereceğini biliyor musun?" O: Bunu Allah mı sana bildirdi diye sorunca, Peygamber: "Evet" diye buyurdu. Bunun üzerine Hatice: Hayırlı, uğurlu ve bol nesilli olsun, diye dua etti.

 

"Onlar farkında olmaksızın" Müsa'yı aldıklarını görünceye kadar nehrin kıyısında yürüdüğünden dolayı onun kızkardeşi olduğunu farketmeksizin "onu uzaktan gözetledi." Buradaki; (...)'ın "uzaktan" anlamına geldiğini Mücahid söylemiştir. "el-ecnebi: yabancı" kelimesi de buradan gelmektedir. Şair de şöyle demektedir: "Beni Nail'den uzakta tutarak mahrum etme, Çünkü ben çadırların ortasında bir yabancıyım."

 

Bunun aslı: "Uzak yerden ... " şeklindedir. İbn Abbas dedi ki burada "Uzaktan" yan taraftan anlamındadır. Nitekim en-Numan b. Salim de; "Bir yandan" diye okumuştur.

 

Özlemle, şevkle ... diye de açıklanmıştır. Ebu Amr b. el-A'la'nın naklettiğine göre ise bu Cüzamlıların bir söyleyişidir. Onlar; "Seni özledim" derler. Bunun, kendisi ondan uzak kalarak, böylelikle hiçbir şekilde onun annesi olduğunu bilemedikleri anlamında olduğu da söylenmiştir. Katade dedi ki: Sanki onu istemiyormuşcasına bir tarafta oturup ona bakmaya koyuldu. O bu buyruğu; "Bir taraftan kıyıdan, kenardan" diye "cim" harfini üstün, "nun" harfini de sakin olarak okurdu.

 

"Önceden Biz onun süt analarının memesini almamasını sağlamıştık." Annesi ve kızkardeşinin gelişinden önce onun süt emmesini engellemiştik, demektir.

"Süt emzirenler" kelimesi (...)'in çoğuludur. çoğul olarak; (...) diye kullanılırsa, bunun tekili (...)' dan gelir. Bu kelimenin vezni olan (mif'al) ve zni çokluk anlatmak içindir. Müennes ile müzekkeri birbirinden ayırmak için de bunun sonuna ayrıca "te" (müenneslik "te"si) girmez. Çünkü bu iş fiil üzerinde cereyan etmemektedir. Bununla birlikte (...): Çok süt emziren" denilecek olursa, buradaki "he" (yuvarlak te) mübalağa içindir. "Çokça çalgı çalan" anlamında; (...) denilmesi gibi.

 

İbn Abbas dedi ki: Ne kadar süt anne getirildiyse hiçbirisini kabul etmedi. Buradaki "haram kılma" (mealde; "almamasını sağlamak") men (engelleme, alıkoyma) anlamında bir tahrimdir, şer'ı anlamıyla bir tahrim değildir. Şair İmruu'l-Kays da şöyle demiştir:

 

"(Deven) beni yere yıkmak için dönüp durdu, ona vazgeç bu işten, dedim, Çünkü senin beni yıkman, senin için haramdır (olmayacak bir şeydir.)"

 

Kızkardeşi durumu görünce: "Sizin için ona bakacak, hem de ona iyilikte bulunacak bir aile göstereyim mi?" dedi. Onlar: Nerden biliyorsun, sen onun ailesini biliyor olabilirsin, dediler. Kızkardeşi: Hayır fakat onlar hükümdarın sevinmesini çok arzu ederler ve ona süt annelik yapmayı isterler, diye cevap verdi.

 

es-Süddi ve İbn Cüreyc dediler ki: O: "Hem de ona iyilikte bulunacak bir aile göstereyim mi" deyince, ona: Sen bu çocuğun ailesini biliyor olmalısın, haydi onları bize göster, dediler. O: Ben: Onlar hükümdara iyilikte bulunacaklar demek istemiştim dedi ve onlara Müsa'nın annesini gösterdi. Onların emriyle Müsa'nın annesine gidip onu yanlarına getirdi. Firavun ise şefkatinden dolayı bebeği eline almış, ağlamamasını sağlamaya çalışıyordu. Ancak Müsa ağlayıp süt emmek istiyordu. Annesi gelince, bebeği ona verdi. Çocuk annesinin kokusunu alınca, memesini kabul etti.

 

İbn Zeyd dedi ki: Kızkardeşi bu sözleri söyleyince, ondan şüphelendiler.

Bu sefer o: Onlar hükümdara iyilik yapmak isteyen kimselerdir, dedi.

Yine denildiğine göre kızkardeşi: "Sizin için ona bakacak, hem de ... bir aile göstereyim mi?" deyince -ki bu arada memesini kabul edecek bir süt anne aramayı ısrarla sürdürüyorlardı-; Bu kim olabilir? diye sordular. Benim annem, dedi. Peki sütü var mı? diye sordular. Evet Harun'un sütü var dedi. -Ki Harun çocukların öldürülmediği yıl dünyaya gelmişti- Bu sefer Allah'a yemin olsun ki bu doğru söylüyor, dediler.

 

"Hem de ona iyilikte bulunacak bir aile" yani bu aile hem şefkatlidir, hem de iyilik sahibidir.

Rivayete göre Müsa, annesinin memesini kabul edince, annesine: Bu nasıl oldu da senden başka hiç kimsenin memesini kabul etmezken senin memeni kabul etti? diye sordular. Şöyle dedi: Ben kokusu hoş ve sütü güzel bir kadınım. Bana ne kadar çocuk getirildiyse, hemen hemen benden süt almıştır, diye cevap verdi.

 

Ebu İmran el-Cevnı dedi ki: Firavun, Müsa'nın annesine hergün bir dinar veriyordu.

 

ez-Zemahşeri dedi ki: Çocuğuna süt emzirdiği için ücret alması onun için nasıl helal oldu, diye sorarsan, derim ki: O bunu süt emzirme ücreti olarak almıyordu. Bunu mübah kabul ederek harbi olan bir kimsenin malıdır diye alıyordu.

 

"Biz onu böylece anasına geri çevirdik." Bu sırada Yüce Allah düşmanının kalbini ona karşı merhametle doldurmuştu. Böylece ona verdiğimiz sözü de yerine getirdik. "Ki" çocuğu dolayısıyla "gözü aydın olup" yavrusundan ayrı düştüğü için "üzülmesin ve gerçekten Allah'ın vaadinin hak olduğunu bilsin diye." Bu vaadin mutlaka gerçekleşeceğini bilsin diye. Çünkü o, çocuğunun kendisine geri döndürülmesinin gerçekleşeceğini biliyordu.

"Fakat onların çoğu bilmezler." Yani Firavun hanedanının çoğu bilmezler. Bu da şu demektir: Onlar ilahi takdirden ve kazanın sırrından yana gaflet içindeydiler. Şöyle de açıklanmıştır: İnsanların çoğu Allah'ın bütün vaadlerinin hak olduğunu bilmemektedirler.

 

"Kıvamına erip olgunlaşınca, Biz ona hüküm ve ilim verdik." Kıvamına ermeye dair açıklamalar daha önceden el-En'am Süresi'nde (151-153. ayetlerin tefsiri, 11. başlıkta) geçmiş bulunmaktadır. Rabia ve Malik'in görüşüne göre bu, ergenlik yaşına ulaşmaktır. Bu hususta yapılmış en kabule şayan açıklama budur. Çünkü Yüce Allah: "Yetimleri evlilik çağına erdikleri zamana kadar deneyin. "(en-Nisa, 6) diye buyurmaktadır. İşte bu, kıvamına erişin ilk çağıdır. Bunun en ileri derecesi ise otuzdört yaşıdır. Bu da Süfyan es-Sevri'nin görüşüdür.

 

"Olgunlaşınca" buyruğu hakkında İbn Abbas kırk yaşına gelince, diye açıklamada bulunmuştur. Buyruktaki "hüküm" peygamberlikten önceki hikmet anlamındadır. Dinde fıkıh (derin ve incelikli bilgi) anlamında olduğu da söylenmiştir. Buna dair açıklamalar daha önceden el-Bakara Süresi'nde (129. ayetin tefsirinde) ve başka yerlerde geçmiş bulunmaktadır. İlimden kasıt da es-Süddi'nin görüşüne göre kavrayıştır; nübuvvet olduğu da söylenmiştir. Mücahid fıkıhtır, demiştir. Muhammed b. İshak ise kendisinin dini ve atalarının dini ile ilgili bilgi demektir. Çünkü İsrailoğullarından dokuz kişi onun sözlerini dinliyorlar, ona uyuyorlar, onun etrafında toplanıyorlardı. Bu ise peygamberliğinden önce olmuştu.

 

"Biz iyi davrananları işte böyle mükafatlandırırız." Yani Müsa'nın annesi Yüce Allah'ın emrine teslim olup yavrusunu denize bırakıp Yüce Allah'ın vaadini tasdik ederek teslimiyet gösterip Biz de annesi emniyet içerisinde olduğu halde, çocuğunu kendisine çeşitli ikram ve armağanlarla geri çevirdikten sonra, ona aklı, hikmeti ve nübuvveti vererek mükafatlandırdığımız gibi, ihsan edici, iyi davranıcı herkesi böylece mükafatlandırırız.

 

SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E TIKLAYIN

 

Kasas 15-19

 

 

 

ANA SAYFA             SURELER    KONULAR