ANA SAYFA             SURELER    KONULAR

 

ENFAL

65

/

66

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ إِن يَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ

يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ يَغْلِبُواْ أَلْفاً مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لاَّ يَفْقَهُونَ {65}

 الآنَ خَفَّفَ اللّهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفاً فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّئَةٌ

صَابِرَةٌ يَغْلِبُواْ مِئَتَيْنِ وَإِن يَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُواْ أَلْفَيْنِ

بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ {66}

 

65. Ey Peygamber, mü'minleri savaşa teşvik et. Sizden sabırlı yirmi kişi bulunursa ikiyüz kişiye galip gelirler. Sizden yüz kişi olursa kafirlerden bin kişiyi mağlup eder. Çünkü onlar anlamaz bir topluluktur.

66. Şimdi Allah, zaafınız olduğunu bildiğinden sizden (yükü) hafifletti. O halde, eğer sizden sabırlı yüz kişi olursa, ikiyüz kişiyi yenerler. Eğer sizden bin kişi olursa, Allah'ın izniyle ikibine galip gelirler. Allah sabredenlerle beraberdir.

 

"Ey Peygamber, mü'minleri savaşa teşvik et" buyruğunda; "Teşvik et, arzu uyandır", anlamındadır. "İşi şevkle yaptı, devam etti" gibi aynı anlamları ifade eder. (...) ise, helak olma kertesine gelmiş kişi demektir.

 

Nitekim Yüce Allah: "Sonunda eriyip gideceksin " (Yusuf, 85) yani, kederinden eriyip gideceksin, böylelikle helak olmak noktasına gelecek ve sonunda helak olanlardan olacaksın demektir.

 

"Sizden sabırlı yirmi kişi bulunursa, ikiyüz kişiye galip gelirler." Lafız itibariyle haber cümlesi olmakla birlikte muhtevası içerisinde şarta bağlı bir vaad vardır. Çünkü buyruğun anlamı şudur: Eğer sizden sabırlı yirmi kişi sabredecek olurlarsa, ikiyüz kişiye galip gelirler. "Yirmi, otuz ve kırk" sayılarının her birisi bu sayıları anlatmak üzere çoğul şeklinde kullanılmış birer isimdirler. Bu isimlerin herbirisi (sonlarındaki çoğul takısı itibariyle), "Filistin" kelimesi gibi kullanılırlar.

 

Denilse ki: (...): Yirmi kelimesinin ilk harfi esreli olmakla birlikte ondan sonra gelen; (...): Otuz ve seksene kadar olan ondalıklı sayıların ilk harfleri; (...): Altmış müstesna niçin üstün gelmiştir?

 

Sibeveyh'e göre bunun cevabı şudur: (...): Yirmi kelimesinin (...): On kelimesine göre konumu; (...): İki kelimesinin (...): Bir kelimesine göre olan konumuna benzer. O bakımdan iki anlamına gelen kelimenin ilk harfinin esreli geldiği gibi "yirmi" anlamındaki kelimenin ilk harfi de esreli gelmiştir. Buna delil ise Arapların; (...): Altmış, doksan diyerek ilk harflerini esreli okumalarıdır. Nitekim bunların birerlileri olan (...): Altı ve dokuz isimleri de böyledir.

 

Ebu Davud, İbn Abbas'tan şöyle dediğini rivayet etmektedir: Yüce Allah'ın:

"Sizden sabırlı yirmi kişi bulunursa ikiyüz kişiye galip gelirler" ayeti nazil olup, Yüce Allah bir kişinin on kişiden kaçmamasını farz kılınca, mü'minlere bu ağır geldi. Daha sonra, hafifletici buyruk gelerek: "ŞimdiAllah ... sizden (yükü) hafifletti" buyurdu. (Hadisin ravilerinden) Ebu Tevbe, "Sizden sabırlı yüz kişi olursa, ikiyüz kişiyi yenerler" buyruğuna kadar okudu. Şanı Yüce Allah, sayı bakımından hafifletince, onlardan hafiflettiği kadarıyla da sabırdan azalttı.

 

İbnü'I-Arabı der ki: Bazıları bu husus Bedir günü olmuştu ve neshedildi, derler. Ancak bu görüşü söylemek hatalıdır. Hiç bir zaman müşriklerin bu kadar kat kat fazlasıyla müslümanlara karşı saf tuttuklarına dair bir nakil gelmiş değildir. Ancak, Yüce Allah önceleri bunu onlara farz kıldı ve bu farz kılışı da siz ne için çarpıştığınızın farkındasınız. Bu ise sevap ve mükafaattır. Onlar ise ne için çarpıştıklarını bilmiyorlar, gerekçesine bağlamıştır.

 

Derim ki: İbn Abbas'ın naklettiği hadis-i şerif de önce bunun farz olduğuna delildir. Sonra bu onlara ağır gelince, farz, bir kişinin iki kişiye karşı sebat göstermesi noktasına indirildi. Allah onların yüklerini hafifletti ve yüz kişinin ikiyüz kişiden kaçmaması hükmünü farz kıldı. Bu görüşe göre buyrukta nesh değil, hafifletme vardır; bu açıklama da güzel bir açıklamadır. Kadı İbnü't-Tayyib de, eğer hükmün bir kısmı yahut niteliklerinin bir kısmı nesh edilecek yahut da sayısı değiştirilecek olursa, onun nesh olduğunu söylemek caizdir, demektedir. Çünkü, ikinci durum birincisinin aynısı değildir, ondan başkasıdır. Bu hususta bir takım görüş ayrılıklarını da zikretmiştir.

 

SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E TIKLAYIN

 

Enfal 67

 

 

 

ANA SAYFA             SURELER    KONULAR