HAKİM el-Müstedrek

MA’RİFETU’S-SAHABE

2184- Abbas (r.a)'ın Müslüman Olması ve Onun Müslüman Olduğu Zaman ile ilgili Rivayetlerin Farklı Oluşu

2185- Ebu leheb'in Ölümü ve Defnindeki ibretli Haller

5454- *Ebu Bekr Muhammed b. Ahmed b. Baleveyh asıl nüshasından tahdis etti. .. Bize İshak b. Rahuye tahdis etti.

Bana Muhammed b. Salih b. Hani de tahdis etti ... Bize İshak b. İbrahim tahdis edip dedi ki: Bize Vehb b. Cerir bildirip dedi ki: Bana babam tahdis edip dedi ki: Ben Muhammed b. İshak'ı şöyle derken dinledim:

Bana Huseyn b. Abdullah b. İkrime, İbn Abbas'tan tahdis etti. O Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'ın azatlısı Ebu Rafi’den şöyle dediğini nakletti: Ben el-Abbas b. Abdulmuttalib'in kölesi idim. Müslüman olmuştum. Um el-Fadl da Müslüman olmuş, el-Abbas da Müslüman olmuştu ama o kavminden korktuğu için Müslüman olduğunu gizliyordu. Ebu Leheb Bedir'e katılmamış, onun yerine el-As b. Hişam'ı göndermişti. el-As'ın üzerinde bir alacağı vardı. Bu sebeple ona: Bu gazaya benim yerime sen katıl, ben de senden alacağımdan vazgeçeyim demişti. el-As da dediğini yapmıştı. (Bedir'de Müslümanların zaferine dair) haber gelip de Allah Ebu Leheb'in ümitlerini boşa çıkartınca ben zayıf bir adam olduğumdan ötürü Allah'a yemin olsun ki ben hücrede oturup oklarımı yontarken yanımda da Um el-Fadl'ın bulunduğu sırada bu fasık Ebu Leheb ayaklarını sürüyerek geldi. -(İbn Abbas dedi ki): Zannederim odanın kazıkları yanında dedi.- Sırtı sırtıma dönüktü. İnsanlar da: İşte bu Ebu Süfyan b. el- Haris'dir dedi. Ebu Leheb: Kardeşimin oğlu yanıma gel dedi. Ebu Süfyan gelip onun yanında oturdu. İnsanlar da gelerek onların başlarına dikildi. (Ebu Leheb) şöyle dedi: Kardeşimin oğlu insanların durumu nasıl oldu? diye sordu. (Ebu Süfyan): Bir şey yok. Allah'a yemin olsun ki biz onlarla karşılaşınca omuzlarımızı onlara bizi istedikleri gibi öldürsünler, istedikleri gibi esir alsınlar diye teslim ettik. Allah'a yemin ederim ben insanlardan usandım dedi. (Ebu Leheb) neden (böyle oldu) deyince, (Ebu Süfyan) şu cevabı verdi: Ben siyah beyaz atlar üzerinde, beyaz adamlar gördüm. Allah'a yemin ederim hiçbir şeyi bırakmıyor, karşısında da hiçbir şey duramıyordu. (Ebu Rafi) dedi ki: Ben de odanın kazığını kaldırdım ve Allah'a yemin olsun ki onlar meleklerdir dedim. Ebu Leheb elini kaldırıp yüzü me vurdu. Ben de onun üzerine atıldım, beni kaldırıp yere vurdu ve göğsüme oturdu. Um el-Fadl da ayağa kalkarak elbisesini düğümledikten sonra odanın direklerinden birisini kaldırıp o direkle Ebu Leheb'e vurdu. Bunun sonucunda başında büyük bir yara açıldı. Um el-Fadl: Ey Allah düşmanı efendisinin burada olmadığını gördüğün için onu zayıf buldun (öyle mi) dedi. Ebu Leheb zelil bir şekilde kalktı. Allah'a yemin ederim ki ancak yedi gün daha yaşadı, Allah onu adese (denilen Asım Efendi'nin Kamus tercümesinde belirttiği üzere taşra türkçesinde kendisine karahumma adı verilen) hastalıkla öldürdü. Çocukları onu kokuncaya kadar iki ya da üç gün defnetmeden terk ettiler. Kureyş'ten bir adam oğullarına:

Utanmıyor musunuz babanız evinde koktu deyince, çocukları: Bizler bu yaralara sebep olan hastalığın bize de bulaşmasından korkuyoruz dediler. Kureyşliler taundan sakınır gibi adese denilen bu hastalıktan sakınırdı. Bir adam: Haydi, geliniz. Biz de sizinle birlikteyiz dedi. (Ebu Rafi) dedi ki: Allah'a yemin olsun ki onu uzaktan üzerine su dökme dışında yıkamadılar. Sonra onu taşıyıp, Mekke'nin üst tarafında bir duvarın üzerine attılar, üzerine de taş yığdılar.

5455- * ... Bize İbn Lehia, Ebu'l-Esved'den tahdis etti. O Urve b. ezZubeyr’den şöyle dediğini nakletti: el-Abbas b. Abdulmuttalib (r.a) Müslüman olmuş ve (Mekke'deki) sikaye görevine devam etmiş, ayrıca hicret etmemiştir.

5456- *Bize Ebu'l-Abbas Muhammed b. Yakub tahdis etti, bize Ebu Usame Abdullah b. Usame el-Halebi tahdis etti.

Bize Ebu Amr Osman b. Ahmed b. es-Simmak da Bağdat'ta haber verdi.

Bize İsa b. Abdullah et-Tayalisi tahdis etti.

Bize Hafız Ebu Bekr b. Ebi Darim de Kufe'de tahdis etti. Bize Musa b. Harun tahdis etti. Bize (hepsi) dediler ki: Bize Muhammed b. İmran b. Muhammed b. Abdurrahman b. Ebi Leyla tahdis etti. Bize Muaviye b. Ammar ed-Duhni babasından tahdis etti. O Ebu'z-Zubeyr'den, o Cabir'den şöyle dediğini nakletti: Dayım Cedd b. Kays beni ben taş atabilecek güce sahip değilken Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'nin huzuruna heyet olarak giden ensardan yetmiş kişi ile birlikte bine ği ne bindirip götürdü. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanımıza amcası Abbas bulunduğu halde çıkıp geldi. "Amcacığım dayılarım üzerine benim adıma söz al" buyurdu. Ey Muhammed Rabbin için ve kendin için neyi arzu ediyorsan iste dedi. Allah Rasulü: "Kendim için istediğim husus beni kendi mallarınızı ve canlarınızı nasıl koruyorsanız öylece korumanızdır" buyurdu. Ensar: Bunu yaptığımız takdirde bize ne var dediler. Allah Rasulü: "Cennet" buyurdu.

Bütün bu rivayetler tek bir lafızIa gelmiştir. Musa (b. Harun)'ın rivayet ettiği hadiste ise: Bize Muhammed b. İmran tahdis etti denilmektedir ve o bu hadisi yalnızca ondan (yani İbn İmran’dan) dinlemiştir.

Bu senedi sahih bir hadis olmakla birlikte Buhari ve Müslim bunu tahriç etmemişlerdir. Abbasilerin (Abbas'ın soyundan gelenlerin) -Allah hepsinden razı olsun- Abbas'ın erken Müslüman olduğuna dair bu hadisten daha sahih bir rivayetleri yoktur.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

2186- Abbas'ın Bedir'den Önce Müslüman Olduğuna Dair Hadis