HAKİM

el-Müstedrek

TEFSİR-2

Sened Sahih Olduğu halde NEBİ (s.a.v.)'in Buhari ve Müslimde Olmayan Kraatleri

 

1416- Zümer Suresi VE

Cennetliklerin Şükrü ve Cehennemliklerin Hasreti

 

3677- * ... Bize Hammad b. Zeyd tahdis etti, bana Ebu Lubabe tahdis edip dedi ki: Aişe (r.anha)'yı şöyle derken dinledim: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) (ramazan dışında) o kadar oruç tutardı ki bir daha oruç açmayacak diyorduk. (Arka arkaya) o kadar oruç tutmazdı ki oruç tutmak istemiyor derdik. Her gece de Beni İsrail (el-İsra) ve Zümer surelerini okurdu.

 

Diğer Tahric: Hadisin baş tarafları: Buhari, 1868; Müslim, 1156; İmam Malik, Muvatta, I, 330; Ebu Davud, 2431,2434; Tirmizi, 736; Nesai, IV, 199; İbn Mace, 1649. "Her gece ... okurdu" bölümünü ise tespit edemedim. Tetkike ihtiyacı vardır. Hakim'in senedi ceyyiddir.

 

 

 

3678- ... Yahya b. Abdurrahman b. Hatıb’dan, o Abdullah b. ezZubeyr’den, o ez-Zubeyr b. el-Avvam (r.a)’dan şöyle dediğini nakletti: Şu: "Muhakkak sen de öleceksin, hiç şüphesiz onlar da öleceklerdir. Sonra muhakkak sizler kıyamet gününde Rabbinizin huzurunda muhakeme olacaksınız." (Zümer, 30-31) ayeti Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'a nazil olunca şöyle dedi: Dünyada aramızda meydana gelmiş olan özel günahlar bizim aleyhimize tekrar edilecek dedim. Allah Rasulü şöyle buyurdu: "Evet, her hak sahibine hakkı tamamen verilinceye kadar bu sizin aleyhinize (dahi olsa) tekrar edilecektir." ez-Zubeyr: Allah'a yemin ederim ki şüphesiz iş çok ağırdır dedi.

 

Diğer Tahric: Tirmizi, 3236 hasen, sahihtir diyerek; İbn Ebi Davud, el-Ba's, no: 29, Hasen bir hadistir. Bir sonrakine bakınız,

 

 

 

3679- *Bunu bize Abdurrahman b. Ebi'z-Zubeyr haber verdi. .. Yahya b. Abdurrahman b. Hatıb’dan, o Abdullah b. ez-Zubeyr’den şöyle dediğini nakletti: Şu ayet-i kerime nazil olunca deyip, hadisin geri kalan kısmını zikretmekle birlikte senedinde ez-Zubeyr b. el-Avvam'ı zikretmemektedir.

 

Müslim'in şartına göre sahih bir hadis olmakla birlikte Buhari ile bunu tahriç etmemişlerdir.

 

Önceki hadisin aynısıdır. Şu kadar var ki (ez-Zubeyr'in) oğlu Abdullah'a kadar senet ulaşmaktadır. Mecmau'z-Zevaid, VII, ıOO'de yer aldığı gibi bu şekliyle Taberani'de yer almıştır. Heysemi ravilerinin sika olduklarını belirtmektedir.

 

 

 

3680- *Bana Ebu İshak, İbrahim b. İsmail el-Kari tahdis etti ... Bana Muhammed b. İshak tahdis edip dedi ki: Bana Nafi de Abdullah b. Ömer’den haber verdi. O Ömer’den şöyle dediğini nakletti: Biz fitneye maruz kalmış (büyük günahlar işlemiş) bir kimsenin tövbesinin kabulolmayacağını ve Allah'ın ondan hiçbir şeyi kabul etmeyeceğini söylüyorduk. Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Medine'ye gelince, bu gibileri hakkında: ''Ey nefisleri aleyhine ileri giden kullarımı Allah'ın rahmetinden ümit kesmeyin, çünkü Allah bütün günahları bağışlar. Muhakkak o çok çok mağfiret edendir, rahmet edendir." (Zümer, 53) ayeti ve ondan sonraki ayetler bunlar hakkında nazil oldu. Ömer (devamla) dedi ki: Ben bu ayetleri yazdım ve deveme bindikten sonra Medine'yi dolaştım. Sonra Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Mekke'de Allah'ın kendisine ve muhacir ashabına izin vermesini beklemek üzere ikamet etti. Ebu Bekr (r.a) da Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'a izin verilip de onunla birlikte (hicret etmek üzere) çıkmayı bekledi.

 

Bu Müslim'in şartına göre sahih bir hadis olmakla birlikte Buhari ile bunu tahriç etmemişlerdir.

 

Diğer Tahric: Taberani, el-Kebir, XXII, 462. Bundan başka bir yoldan İbn Ömer'in rivayet ettiği bir hadis olarak kaydetmiştir. Taberani'deki senedinde Abdurrahman b. Beşir vardır ki Mecmau'zZevaid, VI, 61'de belirtildiği gibi Ebu Hatim onun zayıf olduğunu belirtmiştir. Fakat bu hadisin rivayetinde Abdullah b. İdris sözü geçen Abdurrahman'a muhalefet etmiş bulunmaktadır. Oradaki (el-Kebir'deki) anlatımı ise daha mükemmeldir. ed-Durru'l-Mensur, ıv, 619'da hadisin Hakim, Taberani, İbnu'l-Münzir, İbn Cerir ve başkaları tarafından Ömer'den değil de İbn Ömer'den rivayet edildiği belirtilmektedir. Orada olayın önemli bir bölümü kendisine işaret edildiği üzere nüshadaki kusur dolayısıyla düşmüş bulunmaktadır. Olay Taberani'de Ömer'in değil Hişam'ın olarak anlatılmıştır. Ancak Hakim'deki rivayet bana göre bütün bunların en sahih alanıdır.

 

 

 

**********************************************************

Cennetliklerin Şükrü ve Cehennemliklerin Hasreti

**********************************************************

 

3681- " ... Bize Ebu Bekr b. Ayyaş, el-A'meş'ten tahdis etti. O Ebu Salih'ten, o Ebu Hureyre (r.a.)’den şöyle dediğini nakletti: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Bütün cehennemlikler (itaat etmiş olsalardı) cennetteki kalacağı yeri görecek ve: Keşke Allah bana hidayet vermiş olsaydı diyecek ve bu onun bir hasret sebebi olacaktır. Bütün cennetlikler de (hidayet bulmamış olsaydı) cehennemde kalacağı yeri görecek ve: Ya Allah bana hidayet vermemiş olsaydı diyecek bu da onun şükrü olacaktır." Sonra Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Öyle ki kimse: Allah'a karşı işlediğim kusurlardan dolayı vay benim halime demesin." (Zümer, 56) buyruğunu okudu.

 

Bu Buhari ve Müslim'in şartına göre sahih bir hadis olmakla birlikte bunu tahriç etmemişlerdir.

 

Diğer Tahric: el-Fethu'r-Rabbani, xxıV, ı61'de belirtildiği üzere Müsned'inde İmam Ahmed rivayet etmiş Mecmau'z-Zevaid, X, 399'da da ravileri Sahih'in ravileridir demiştir,

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

1417- Cehennemin Genişliği ve Köprüsü