HAKİM el-Müstedrek

İMAN

94- Adem'in Yaratılış Kıssası ve

Ömründen 60 Yılı Davud (a.s)'a Bağışlaması

222- ... Bize el-Haris b. Abdurrahman b. Ebi Zubab, Said b. Ebi Said elMakbud'den tahdis etti. O Ebu Hureyre'den şöyle dediğini nakletti: Rasulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: "Allah Adem'i yaratıp da ona ruh üfleyince aksırdı ve elhamdulillah diyerek Allah'ın izniyle Allah'a hamdetti. Bunun üzerine Rabbi kendisine: Rahimekallahu Rabbuke ya Adem (Rabbim olan Allah sana rahmet eylesin ey Adem)" dedi. Ayrıca ona şunları söyledi: Ey Adem! Şu meleklerden oturmakta olan bir grubun yanına git ve onlara es-selamu aleykum de. Adem gitti, onlar: Ve aleykesselam ve rahmetullahi ve berekatuh diye selamını aldılar. Sonra Rabbine döndü, Rabbi: işte bu senin ve senin oğullarının ile onların oğullarının selamlaşmasıdır buyurdu. Allah iki eli kapalı olduğu halde ona: ikisinden dilediğini seç dedi. Adem: -Rabbimin her iki eli de yemin (sağ) ve mübarek olmakla birlikte ben Rabbimin yeminini (sağını) seçtim dedi. Sonra (Rabbin) elini açtı, içinde Adem ve zürriyeti vardı. Adem: Rabbim bunlar nedir? deyince, Rabbi: Senin zürriyetindir buyurdu. Adem baktı ki her insanın ömrü gözlerinin arasında yazılmış. Aralarında da hepsinden daha aydınlık (nurani) bir adam vardı -ya da (ravi) en nuranilerinden birisi dedi- ona sadece kırk yıllık bir ömür yazılmış olduğunu görünce, Adem: Rabbim bunun ömrünü arttır deyince, Allah: Onun için yazılan ömür budur buyurdu. Adem: Ben ona kendi ömrümden altmış sene verdim deyince, Allah: istediğin gibi olsun buyurdu. (Ravi devamla) dedi ki: Sonra (Adem) Allah'ın dilediği kadar bir süre cennette iskan ettirildi. Arkasından Adem oradan indirildi. Kendisi için (ömrünü) sayıyordu. Ölüm meleği ona gelince, Adem kendisine: Sen acele ettin, bana bin yıl(lık ömür) yazılmıştır deyince, melek: Öyledir ama sen o ömründen oğlun Davud'a altmış sene vermiştin dedi. Ancak Adem bunu inkar etti. Bu sebeple onun zürriyeti de inkar etti. Adem unuttu, bu sebeple onun zürriyeti de unuttu. işte o gün yazı ve şahitler ile belgelemekle emrettik."

Bu Müslim'in şartına göre sahih bir hadistir. Çünkü Müslim, el-Haris b.

Abdurrahman b. Ebi'z-Zubab'ın rivayetini delil göstermiştir. Ayrıca bu hadisi kendisinden Safvan'dan başkaları da rivayet etmiş bulunmaktadır. Benim Safvan'ın rivayet ettiği bir hadis olarak bunu tahriç etmemin sebebi bundaki senedin ali oluşundan ötürüdür.

Hadisin sahih bir şahidi de bulunmaktadır:

Diğer Tahric: Tirmizi, 3591; İbn Hibban, Sahih, 6167; İbn Ebi Asım, es-Sünne, Beyhaki, el-Esma ve's-Sıfat, s. 324; Hakim, IV, 7755 hasen, sahihtir.

223- Bize Ebu Bekr Muhammed b. Ali el-Pakih eş-Şaşi başkaları ile birlikte tahdis edip dediler ki: Bize Ebu Bekr Arube tahdis etti. Bize Mahled b. Malik tahdis etti, bize Ebu Halid b. el-Ahmer, Davud b. Ebi Hind'den tahdis etti. O eş-Şa'bi'den, o Ebu Hureyre'den, o Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'den hadisi buna yakın olarak zikretti.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

95- Muhammed (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Rabbini Gördü Mü?