|
EL-ESNA Fİ ŞERHİ ESMAİLLAHİ’L-HÜSNA VE SIFATİHİL ULYA |
|
3- HU (HUVE) |
Bazı alimler
isimlerin şerhinde bu ismi zikretmişlerdir. Allah'ın isimlerinden bir isim
saymışlardır. Akleşi der ki: Bunun hakkında bir eser gelmemiştir.
Ayrıca Arapçadaki tam isimlerden değildir. Bilakis bu arkasından bir cümleye
öncesinde de kendisini ifade edecek bir isme muhtaçtır. Ancak bu şekliyle
faydalı bir manası olur. Çünkü "Huve" deyip
sussan faydalı bir kelam olmaz. Ancak arınmış gönül ve ulvi makale ehli olan
büyük zatlar nezdinde bu kelime zat isimleri gibi kullanılır olmuştur. "Ya
Allah" dedikleri gibi, "Ya hu" demişlerdir.
Mansur b. Abdullah der
ki: "He" sabit bir manaya işaret, "vav"
ise sıfatlarının gerçek mahiyeti duyu organlarıyla idrak edilemeyene işarettir.
Daha önce bu konuda Ebu Bekr
b. Fürek'in görüşünü aktarmıştık. Şöyle demişti:
"He" boğazın en alt tarafından çıkar. Bu da harflerin ilk mahrecidir.
Vav ise dudaktan çıkar. Bu da harflerin son mahreç
yeridir. Sanki her şeyin iki tarafına, başına ve sonuna işaret gibi olmaktadır.
Bazı alimler
şöyle der: Allah "hu" sözüyle sırları, diğer isimleriyle de
"kalpleri" açandır.
Akleşi der ki: Bunların hepsi evliyanın işaretidir. Alimlerin delili inceleme yoluyla ulaştıkları zahiri isim
dışındadır. Bu manaları tam bir arınmışlık ve ihlasa
erince elde etmişlerdir.
Sonraki sayfa için
aşağıdaki link’i kullan: