DELAİLU NÜBÜVVE

RESULULLAH'IN (S.A.V.) KATILDIĞI GAZVELER VE GÖNDERDİĞİ ASKERİ BİRLİKLER BÜYÜK BEDİR SAVAŞI

Ebu Süfyan'ın Müslümanlara Baskın Yapmak İçin Yola Çıkması -Sevik Gazvesi-

ibn ishak, bu gazvenin Bedir'den iki ay sonra Zilhicce ayında olduğunu söylemiştir.

ibn Şihab der ki: Kureyş'in ileri gelenleri Bedir'de öldürülünce Ebu Süfyan Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile savaşmadan ve hurmalık ve ekinlerini yakmadan başına su değdirmemeyi, yıkanmamayı ve ailesine yaklaşmamayı adadı. Bunun üzerine otuz süvari ile birlikte yeminini yerine getirmek için korka korka yola çıktı. insanların bazısı onun yola çıkış sebebinin sadece yeminini yerine getirmiş olmak olduğunu söylemiştir. Medine'nin Nebt denilen bir dağında konaklayıp, arkadaşlarından bir veya iki kişiyi göndererek Medine'nin en yakın hurmalıklarını yakmalarını söyledi. Gidenler bir hurmalığı yakıp geri döndüler ve Ebu Süfyan da adamlarıyla beraber hızlıca Mekke'ye kaçtı.

Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Müslümanlarla beraber yola çıkıp Karkaratü'l-Kudr'e kadar peşlerinden gitti. Ancak onlara yetişemeyince geri döndü.

Urve der ki: Müşrikler, liderleri öldürülmüş bir şekilde Bedir'den döndükten sonra Ebu Süfyan bin Harb, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile savaşmadan başına su değdirmemeyi, yıkanmamayı ve ailesine yaklaşmamayı adadı. istediği sayıda insanı etrafında toplayamayınca otuz süvariyle yeminini yerine getirmek için yola çıktı. Bir evde konaklayıp Urayd ve etrafındaki hurmalıkları yaktılar. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ve müslümanlar yardıma çağrılınca bineklerine binip peşlerine düştüler. Ebu Süfyan ve adamları yüklerini hafifletmek için azıklarını bıraktılar. Ebu Süfyan'la yapılan bu gazveye Sevik gazvesi denilmiştir.

ibn ishak der ki: "Ebu Süfyan, Sevik gazvesine Zilhicce ayında çıkmıştır."

Ubeydullah bin Ka'b bin Malik der ki: Ebu Süfyan, Mekke'ye döndüğü zaman, Kureyş ordusu da hezimete uğramış bir şekilde dönünce, Ebu Süfyan, Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile savaşmadan cünüplükten yıkanmamayı adadı. Kureyşlilerden iki yüz süvariyle yeminini yerine getirmek için yola çıktı ve yüksek yerlerden yola devam etti. Medine'den bir berid ya da buna yakın bir mesafe ötede Seyb denilen bir dağa doğru kazılmış bir çukurun başına gelip durdu. Sonra geceleyin yola çıktı ve gece karanlığı içinde Beni Nadir'e gelip Huyey bin Ahtab'a uğrayarak kapısını çaldı. Huyey, korktuğu için kapısını açmayınca, oradan ayrılarak Sellam bin Mişkem'e doğru gitti. Sellam, o zaman Beni Nadir'in lideri ve ihtiyaç anında kullanılmak üzere topladıkları mallarının bakıcısı idi. Ondan izin isteyince o da izin verdi. Ona yedirip içirdikten sonra halkın haberlerine dair gizledikleri sırları ona bildirdi. Sonra gecenin sonlarına doğru çıkıp arkadaşlarına gitti. Kureyş'ten bazı adamları Medine'ye gönderdi. Onlar da oraya yakın bir yere geldiler ve bir hurmalıktaki bazı hurma ağaçlarını yaktılar. Orada Ensar'dan bir adamı ve onun bir müttefikini kendilerine mahsus ekili bir tarlada bulunca öldürdüler. Sonra dönüp oradan ayrıldılar. Medine halkı durumlarını etrafa bildirdiler. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) onları aramaya çıkıp Karkaratü'l-Kedre ulaştı. Sonra geri döndü. Ebu Süfyan ve adamları kaçıp kurtulmuşlardı.

Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ashabı orada birçok azık buldular. Müşrikler yüklerini hafifletip kaçabilmek için oraya bırakmışlardı. Müslümanlar: "Ey Allah'ın Resulü! Bunun bizim için bir gazve olmasını arzulamıyor musun?" diye sorunca Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Evet'' cevabını verdi. ibn ishak daha sonra Ebu Süfyan'ın okuduğu şiiri ve Ka'b bin Malik'in ona verdiği cevabı da aktarmıştır.

Ebu Süfyan'a karşı yapılan bu gazveye Sevik gazvesi denmesinin sebebi, müşriklerin bıraktıkları azıklarında bolca sevik olmasıdır.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

Gatafan Gazvesi ve Bu Olayda Peygamberliğe Dair İşaretler