MARİFETU

SUNEN VE’L-ASAR

ŞAHİDLİKLER

 

ANA SAYFA      Kur’an      Hadis      Sözlük      Biyografi

 

Davacı Yemin Etmekten Kaçınınca Davalının Yemin Etmesini İstemek

 

20076- Ebu Leyla b. Abdillah b. Abdirrahman b. Sehl, Sehl b. Ebi Hasme ile kabilesinin bazı büyüklerinden bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Huvayyisa, Muhayyisa ve Abdurrahman'a: ''(Arkadaşınızı onların öldürdüğüne dair) yemin ederseniz katili öldürmeyi hak edersiniz" buyurunca: "Hayır" karşılığını verdiler. Bunun üzerine: ''O zaman Yahudiler yemin eder" buyurdu.(--- Şafii, el-Ümm (7/37).

 

20077- Sehl b. Ebi Hasme'nin bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) önce Ensarlıların yemin etmesini söyledi. Onlar yemin etmeyince, Yahudilerin yemin etmelerini söyledi.''(--- Şafii, el-Ümm (7/37).

 

20078- Beşır b. Yesar kanalıyla Allah Resulü'nden (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bir öncekinin aynısı mürselolarak rivayet edilmiştir.(--- Şafii, el-Ümm (7/37).

 

20079- Şafii bunu bu haberler arasında bu şekilde muhtasar olarak rivayet etmiş, ancak Kasame bölümünde bu rivayetleri tam metin olarak zikretmiştir. Burada da Süfyan'ın hadisini Abdulvehhab es-Sekafı'nin hadisi yönünde yorumlamıştır. Müslim b. el-Haccac da bu şekilde yorumlamıştır. Çünkü Süfyan hadisinde şüphe düşmüştür. Ayrıca Şafii bunu Kasame bölümünde açıklamıştır.

 

20080- Süleyman b. Yesar bildiriyor: Sa'd b. Leys oğullarından bir adam atını koştururken Cüheyne kabilesinden bir adamın parmağını ezdi. Adam da kan kaybından öldü. Ömer b. el-Hattab, öldürdüğü iddia edilen kişilera: "Adamın atla ezilmeden dolayı ölmediğine dair Allah adına elli yemin eder misiniz?" deyince kabul etmediler ve yemin etmeye yanaşmadılar. Ölen adamın tarafına: "Peki siz (ondan dolayı öldüğüne dair) yemin eder misiniz?'' diye sorunca onlar da yemin etmeyi kabul etmediler.(--- Şafii, el-Ümm (7/37).

 

20081- Şafii der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Ensarlıların yeminl hak ettiklerini gördü, ancak onlar yemin etmeyince, Yahudilerin yemin edip töhmetten kurtulmalarını söyledi. Ömer b. el-Hattab ise, Leysılerin yemin edip töhmetten kurtulmalarını söyledi. Onlar kabul etmeyince ölenin yakınları olan Cuhenılerin yemin etmeye hak kazandıklarını gördü. Bu şekilde taraflardan birinden istenen bir yemin, edilmemesi halinde o tarafa muhalif olan kişilere geçer. Yetiştiğimiz alimler yeminin taraf değiştirmesi konusunda böyle demişlerdir.

 

20082- Şafii sözlerine devam ederek şöyle demiştir: Yeminin taraf değiştirmesi konusunda sünnet bu şekilde devam etti. Sünnet olan davacının delil getirmesi ve davalının yemin etmesidir. Ancak Resulullah'ın (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kavlinde: "Davalının yemin etmemesi kendisine isnat edilen şeyi ikrar etmesi demek olduğundan yemin taraf değiştirerek davalıya ettirilir. Eğer davalı yemin etmekten geri durmazsa ona inanılır" lafzı yoktur.

 

20083- Şafii, eski Risale'sinde şu eklemede bulunmuştur: "Yemin davalıya düşer, eğer yemin ederse töhmetten kurtulur. Bir delilin olmaması ve davalının yemin etmemesi halinde töhmette bulunulduğu şeyi yüklenmiş demek değildir."

 

20084- Sonra yeni Risale'sinde, kısasta ve hadlerde şahitlikten dönmeyi suçu ikrar olarak kabul etmediklerini belirterek tezada düştüklerini belirtmiştir.

 

20085- Darekutni'nin kitabında isnadıyla şöyle geçmektedir: İbn Ömer'in bildirdiğine göre Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) önce hak sahibinin (davacının) yemin etmesini istedi.(--- Darakutni, Sünen (4/213) ve Hakim, Müstedrek (4/100).

 

20086- Başka bir kanalla bir öncekinin aynısı Mesruk'tan rivayet edilmiştir.

 

20087- Bunu Muhammed b. el-Münzir el-Herevı, Yezid b. Abdissamed ed-Dimaşkı ile Süleyman b. Eyyub kanalıyla Süleyman b. Abdirrahman'dan rivayet etti.

 

20088- Osman b. Said ed-Darimi bunu Süleyman b. Abdirrahman kanalıyla rivayet etmiştir. Bu ğarıb (tek kanallı) bir hadistir ve isnadında meçhulolan biri bulunmaktadır. Ancak bu konuda daha önce zikredilenler yeterlidir.

 

20089- Hz. Ali şöyle dedi: "Yeminin yanında şahit de gereklidir. Davacının kanıtı yoksa istemesi halinde davalı olan taraf yemin eder. Davalı yemin etmek istemezse de davacı yemin eder."(--- Beyhaki, Sünenü'l-kübra (10/184).

 

20090- Bu isnadla başka bir rivayette ise şöyle demiştir: "Davalı yemin etmekte daha önceliklidir. Ancak davalı yemin etmek istemezse davacı yemin eder ve hakkını alır.''(--- Darakutni, Sünen (4/214).

 

20091- Bu rivayet, Darekutni'nin kitabında geçmektedir.

 

20092- Ebu'l-Velld'in el-Mahrec kitabında sahih bin isnadla geçmektedir:

Şa'bi bildiriyor: Mikdad, Osman b. Affan'dan yedi bin dirhem borç almıştı. Bu borcu ödeyeceği zaman: "Borcum dört bin dirhemdir" deyince, Ömer'in yanında davalaştılar. Mikdad: "Yedi bin dirhem olduğuna dair ona yemin ettir" deyince, Ömer, Osman'a: "Sana insaflı davrandı" dedi. Ancak Osman yemin etmeyi reddetti. Bunun üzerine de Ömer: "Sana verdiği kadarını al" dedi.(--- Beyhaki, Sünenü'l-kübra (10/184).

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

Şahitlikler