|
MÜSNED-İ HANBEL |
MENKIBELER |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
89- Amr b. el-As
1. Ukbe b. Amir
26844- Ukbe b. Amir'in bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem): ''İnsanlar müslüman olurken Amr b. el-As ise iman etti''
buyurmuştur.
[Hasen]
Diğer tahric: Tirmizi,
menakib 5/687 (3844) rivayet etti.
2. Amr
26845- Amr b. el-As der ki: "Resulullah'tan (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) bin tane mesel öğrendim."
[Hasen]
Diğer tahric: Ebu Nuaym
Hilye'de (5/169) rivayet etti.
3. Ebu Hureyre
26846 (1) Ebu Hureyre'nin bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem): ''As'ın iki oğlu Amr ile Hişam mümin kişilerdir''
buyurmuştur.
[Hasen]
Diğer tahric: İbn Sa'd,
Tabakat'ta 4/1 (141) ve Hakim, Müstedrek'te (3/452-453) rivayet ettiler.
26847 (2)- Ebu
Hureyre'nin bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''As'ın
iki oğlu mümin kişilerdir'' buyurmuştur.
[Hasen]
26848 (3)- Ebu
Hureyre'nin bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''el-As'ın iki oğlu Hişam ile Amr mümin kişilerdir'' buyurmuştur.
[Hasen]
26849 (4)- Ebu
Hureyre'nin bildirdiğine göre Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''el-As'ın iki oğlu mümin kişilerdir'' buyurmuştur.
[Hasen]
4. Amr b. el-As
26850- Amr b. el-As der ki: Medine'de bir düşman baskını paniği
vardı. Ebu Huzeyfe'nin azatlısı Salim'in yanına geldiğimde kılıcının kayışını
üzerine bağlamıştı. Ben de bir kılıç alıp kayışını üzerime bağladım. Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Ey insanlar! Neden Allah'a ve Resulüne
sığınmadınız?'' buyurdu. Sonra bizi göstererek: ''Siz de bu iki mümin adam gibi
yapsaydınız ya'' buyurdu.
[Sahih]
Heysemi (9/300):
"Ravileri Sahih'in ravileridir" demiştir.
5. Amr b. el-As
26851 (1) Abdurrahman b. Şimase der ki: Amr b. el-As ölüm
döşeğindeyken ağlamaya başladı. Oğlu Abdullah: "Neden ağlıyorsun? Ölüm
korkusundan mı?" diye sorunca, Amr: "Vallahi hayır, ama ölümden
sonrası için ağlıyorum" karşılığını verdi. Abdullah ona: "Ama sen
hayır üzereydin" diyerek Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in ashabından
olduğunu ve Şam'ı fethetmesini hatırlatınca Amr şöyle dedi: "Ancak
bunların hepsinden daha önemli olan bir şeyi zikretmedin. O da Allah'tan başka
ilah olmadığına şehadettir. üç aşamadan geçtim ki her bir aşamasını çok iyi
bilirim. İlk aşamada kafir biriydim ve Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'e en sert şekilde karşı çıkanların başında geliyordum. Şayet o
haldeyken ölseydim cehennemi hak etmiş olurdum. Sonra (müslüman olup) ona biat
ettiğimde Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'den en çok haya eden
kişilerden biri oldum. Bu hayamdan dolayı da Allah ruhunu alana kadar doyasıya
onu göremedim ve isteklerim konusunda ona müracaat edemedim. Şayet bu haldeyken
ölseydim insanlar: "Ne mutlu Amr'a! Müslüman olup hayır üzerindeyken öldü.
Cennetlik biri olmasını umuyoruz" diyebilirdi. Daha sonra yönetim gibi
işlere bulaştım ki bunların lehime mi aleyhime mi olacağını bilmiyorum. Bundan
dolayı şayet ölürsem arkamdan bana yas tutan ve ateş yakan olmasın! İzarımı
sıkıca bağlayın zira daha sorguya çekileceğim. Beni gömerken mezarımın içini
toprakla iyice doldurun. çünkü sağ tarafım toprağı sol tarafımdan daha fazla
hak etmiyor. Mezarıma tahta veya taş koymayın. Beni gömdükten sonra bir devenin
kesilmesi ve parçalanması kadar bir süre kabrimin başında durun ki sizinle
teselli bulayım."
[Hasen]
Diğer tahric: Başka
kanalla Müslim, iman 1/112 (121) ve Beyhaki (9/98) rivayet ettiler.
26852 (2)- Ebu Nevfel b.
Ebi: Akreb der ki: Amr b. el-As ölüm anı geldiğinde büyük bir endişeye kapıldı.
Oğlu Abdullah b. Amr onun bu halini görünce: "Ey Ebu Abdullah! Neden bu
kadar endişelisin? Oysa Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) seni kendine
yakın tutmuş ve vali olarak da tayin etmişti" dedi. Amr şu karşılığı
verdi: "Evladım! Dediğin gibiydi ama sana şunu da söyleyeyim ki Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) bunu beni sevdiğinden mi, yoksa gönlümü almak
için mi yaptı bilmiyorum. Ancak sana Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in
vefat ederken sevdiği iki adam söyleyeyim. Bunlardan biri Sümeyye'nin oğlu
(Ammar), diğeri de ümmü Abd'in oğlu (Abdullah b. Mes'ud)dur." Bunları
anlattıktan sonra Amr elini çenesine koydu ve: "Allahım! Emirlerini yerine
getirmedik, yasaklarından uzak durmadık. Bağışlamadan olmadan da kurtulacak
değiliz" dedi. Ruhunu teslim edene kadar da son sözleri bu oldu.
[Sahih]
Heysemi (15899) der ki:
"Sahih'te bir kısmı vardır. Ahmed rivayet etti. Ravileri Sahih'in
ravileridir."