MÜSNED-İ HANBEL |
MENKIBELER |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
30- Huzeyfe b. el-Yeman
31- Haram b. Milhan
30- Huzeyfe b.
el-Yeman
1. Huzayfa
26594 (1) Huzeyfe der ki: Annem bana: "Hz. Nebi (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) ile en son ne zaman görüştün?" diye sorunca, ben:
"Şu şu zamandan beri onunla hiç görüşmedim" dedim. Bundan dolayı
annem bana ağır laflar edip azarlayınca ona: "Bana müsaade et de gidip
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte akşam namazını kılayım ve
hem benim hem de senin için bağışlanma dilemeden onu bırakmayayım" dedim.
Sonra Allah Resulü'nün (Sallallahu aleyhi ve Sellem) yanına geldim ve akşam
namazını ardında kıldım. Akşam namazından sonra yatsıya kadar nafile namazı
kıldı. Yatsı namazından sonra dönerken peşinden gittim. Ancak giderken
karşısına biri çıktı ve aralarında bir şeyler konuştular. Adam çekip gidince
yine peşine takıldım. Sesimi duyunca: ''Kim a?'' diye sordu.
"Huzeyfe'yim" dedim. ''Ne oldu?'' diye sorunca olanları anlattım.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Allah seni de, anneni de
bağışlasın'' buyurdu ve: ''Biraz önce karşıma çıkan kişiyi gördün mü?'' diye
sordu. "Evet, gördüm" dediğimde de şöyle buyurdu: ''0; bir melekti ve
yeryüzüne ilk defa iniyordu. Beni selamlamak için Rabbinden izin istedi ve
Hasan ile Hüseyin'in cennet gençlerinin efendisi, Fatıma'nın da cennet
kadınlarının efendisi olduğu müjdesini verdi.''
[Sahih]
Diğer tahric: Tirmizi,
menakib 5/660 (3781, "hasen ğarib"), Nesai, fadan (193, 2600) ve İbn
Huzeyme 2/207 (1194) rivayet ettiler.
26595 (2)- Huzeyfe der
ki: Öğle, ikindi, akşam ve yatsı namazlarını Hz.
Nebi'in (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) arkasında kıldım. Namaz sonrası odalardan birine girmek isterken
peşinden gittim. Tam arkasına yetiştiğimde sanki biriyle konuşuyor gibiydi.
Sonra: ''Kim a?'' diye sorunca: "Huzeyfe'yim" dedim. ''Demin yanımda
olanın kim olduğunu biliyor musun?'' diye sorunca: "Hayır" dedim.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Cibril di! Hasan ile Hüseyin'in
cennet gençlerinin efendisi olduğu müjdesini vermek için gelmişti'' buyurdu.
Ona: "Bana ve anneme bağışlanma dile" dediğimde: ''Ey Huzeyfe! Allah
seni ve anneni bağışlasın'' diye dua etti.
[Sahih]
31- Haram b. Milhan
1. Enes
26596- Enes bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem),
ümmü Süleym'in kardeşi olan dayım Haram'ı yetmiş adamla birlikte gönderdiği
zaman Bi'r-i Maune'de öldürüldüler. O zamanlarda müşriklerin lideri Amir b.
et-Tufeyl idi ve Allah Resulü'ne (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gelip şu üç
teklifi getirmişti: "Ya şehir ahalisi senin, köylüler benim olur. Ya da
ben senin halifen olurum. Ya da Gatafan ahalisinden iki bin süvariyle sana
karşı savaşırım." Sonra Amir, ümmü filanın evinde vebaya yakalandı.
"Filan oğullarından bir kadının evinde deve şişliği gibi şişim mi çıktı!
Bana atımı getirin!" dedi ve atının üzerindeyken öldü.
ümmü Süleym'in kardeşi
Haram iki kişiyle birlikte önden yola koyuldu.
Bu iki kişiden biri
Umeyye oğullarındandı, diğeri de topal biriydi. Haram yanındakilere:
"Yanlarına varana kadar bana yakın bir yerlerde durun! Eğer bana güvence
verirlerse siz de benimle beraber olursunuz. Yok, öldürürlerse arkadaşlarınızın
yanına geri dönersiniz" dedi. Haram yanlarına varınca: "Resulullah'ın
mesajını size aktarmam için bana güvence veriyor musunuz?" diye sordu.
"Veriyoruz" dediler.
Sonra onlarla konuşmaya
başladı. Ancak onlar adamın birine işaret edince o, Haram'ın arkasından yanaştı
ve mızrakla vurup öldürdü. Haram ölürken: "Allahu Ekber! Kabe'nin Rabbine
andolsun ki kazandım!" dedi. Daha sonra topalolan kişi dışında diğer bütün
Müslümanlar öldürüldü. Topalolan kişi dağın başında olduğu için onu
öldüremediler. Bunun üzerine Allah, daha sonra neshedilen şu ayeti indirdi: "O
bizden biz de O'ndan razı bir şekilde Rabbimize kavuştuğumuzu kavmimize
bildirin."
Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) kırk gün boyunca sabah namazında Allah ve Resulü'ne karşı
gelen Ri'l, Zekvan, Lahyan oğulları ve Usayya'ya (kunut ederek) beddua etti.
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari
(2801, 4091) rivayet etti.
5250 (36)'da tekrar
etmiştir.