|
MÜSNED-İ HANBEL |
ZÜHD |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
3- Nebi (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'in Bu Konudaki Bir Mucizesi
1. Ebu Hureyre
22833 Ebu Hureyre der ki: Vallahi açlıktan bazen yüzüstü yere
yatar, yine açlıktan dolayı karnıma taş bağlardım. Bir gün ashabın çıktığı yol
üzerinde oturdum. Ebu Bekr çıkınca ona Kur'an'dan bir ayeti sordum ki sırf beni
doyurması için sormuştum. Ancak beklediğim yönde bir şey yapmadan geçip gitti.
Sonra Ömer yanımdan geçti. Ona da Kur'an'dan, sırf beni doyurması için bir ayet
sordum. O da bir şey yapmadan geçip gitti. Sonra Ebu'l-Kasım (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) yanımdan geçerken yüzümdeki ifadenin ne anlama geldiğini ve ne
istediğimi anladı. Bana: ''Ey Eba Hureyre!'' diye seslendi. "Buyur ey
Allah'ın Resulü!" dediğimde: ''Beni takip et'' buyurdu.
Eve girmek için izin
istediğimde izin verdiler. İçerde bir kasede süt gördüm. Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem): ''Bu süt nereden?'' diye sorunca, evdekiler: "Filan
adam" veya "Filan aile hediye olarak göndermiş" dediler. Nebi (Sallallahu
aleyhi ve Sellem): ''Ey Eba Hureyrer diye seslenince: "Buyur ey Allah'ın
Resulü!" dedim. ''Suffe dek ile re git ve onları yanıma çağır'' buyurdu.
Suffedekiler İslam'ın misafirleriydi. Ne aileleri, ne de malları vardı.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e hediye olarak bir şey geldiği zaman
bir
kısmını onlara
gönderirdi. Sadaka olarak bir şey geldiği zaman da ona dokunmadan bu sadakayı
onlara yollardı.
Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'in onları da çağırmamı istemesi benim canımı sıktı. Zira kalan
günümü aç geçirmemek için o sütten ben içmek istiyordum. Kendi kendime:
"Onları çağıracak kişi ben olduğum için geldiklerine sütü onlara ikram
edecek olan kişi de ben olacağım. Ancak kase bana ulaşana kadar içinde bir şey
kalmaz" diye düşündüm. Ama Allah ve Resulü'nün emrine de itaat etmek
zorundaydım. Sonunda yanlarına gelip onları da davet ettim. Gelince girmek için
izin istediler, izin verilince de herkes evdeki yerini alıp oturdu.
Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem): ''Ey Ebu Hureyre! Bu kaseyi al ve onlara ver'' buyurdu.
Kaseyi aldım ve dolaştırmaya başladım. Verdiğim kişi doyana kadar içiyor ve
geri bana iade ediyordu. Diğerine veriyor o da doyana kadar içip geri bana
veriyordu. Herkes içtikten sonra kaseyi Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e
verdim. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kaseyi alıp elinde tuttu. İçinde de
az bir şey kalmıştı. Sonra başını kaldırdı. Bana bakıp gülümsedi ve: ''Ey Ebu
Hureyrer diye seslendi. "Buyur ey Allah'ın Resulü!" dedim. ''Benle
sen kaldık'' buyurdu. "Doğru söylüyorsun ey Allah'ın Resulü!" dedim.
Bana: ''Otur ve sen de iç'' buyurunca, oturup ben de içtim. Bir daha bana:
''İç'' buyurunca bir daha içtim. Bir daha: ''İç!'' buyurunca bir daha içtim.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) iç demeye devam ediyordu, ama en
sonunda: "Seni hakla gönderene yemin olsun ki süt için içimde yer
kalmadı!" dedim. ''Kaseyi bana ver'' buyurunca ona verdim. Nebi
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) süt'ten geri kalanı içti.
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari,
rikak 11/281 (6452) rivayet etti.