|
MÜSNED-İ HANBEL |
KUR’AN: FAZİLET, TEFSİR VE NÜZULÜ |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
11- Azab veya Rahmet
Ayeti Okununca ve Bazı Sureleri Bitirince Söylenecek Şeyler
1. Huzeyfe b. el-Yeman
21073 (1) Huzeyfe der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile
birlikte namaz kıldım. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) rükusunda:
''Sübhane Rabbiye'l-azim'' diyordu. Secdesinde de: ''Sübhane Rabbiyel-al'aI
(=En yüce olan Rabbim her türlü eksiklikten münezzehtir)'' diyordu. Okuması
anında her rahmet ayetine geldiğinde durup (Allah'tan rahmetini) istiyor, her
azab ayetine geldiği zaman da ondan Allah'a sığınıyordu.
[Sahih]
Diğer tahric: Müslim
(772), Ebu Davud (871), Tirmizi (262-3) ve İbn Mace (2604-5) rivayet ettiler.
21074 (2)- Huzeyfe der
ki: Bir gece Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile birlikte namaz
kıldım. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) her rahmet ayetine
geldiğinde durup (Allah'tan rahmetini) istiyor, her azab ayetine geldiği zaman
da ondan Allah'a sığınıyordu. Allah'ı noksanlıklardan tenzih eden ayetleri
okuduğu zaman ise tesbih ediyordu.
28551 (3)'te tekrar
edecektir.
21075 (3)- Huzeyfe
bildiriyor: Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) okuması anında korku
ayetine geldiği zaman (Allah'a) sığımrdI. Rahmet ayetine geldiği zaman da
Allah'tan rahmetini isterdi. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) Rükuya
vardığında: ''Sübhane Rabbiye'l-azim'' derdi. Secde ettiği zaman da: ''Sübhane
Rabbiye'l-alaI (=En yüce olan Rabbim her türlü eksiklikten münezzehtir)''
derdi.
[Sahih]
14808 (2)'de tekrar
etmiştir.
21076- Ebu Hureyre'nin
bildirdiğine göre Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: ''Mürselat
Suresini okuyanı ''Onlar artık ondan (Kur'an'dan) sonra hangi söze
inanacaklar?'' ayetini okuduktan sonra: ''Allah'a iman ettik'' desin. Tin
Suresini okuyan da, sonunda: ''Evet! Ben de buna şahitlerdenim'' desin.
''Şimdi, bunları yapan Allah'ın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?''[Mürselat
40] ayetini okuyan da: ''Bilakis yeter'' desin.''
[Zayıf]
Diğer tahric: Ebu Davud
1/331 (887) ve Tirmizi (4/215) rivayet ettiler.