|
MÜSNED-İ HANBEL |
ÖLDÜRME, YARALAMA VE DİYETLER |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
DEVAM: 39- Kasame
2. SehI b. Ebi Hasme
17088 (1) Sehl b. Ebi Hasme anlatıyor: Harise oğullarına mensub Abdullah
b. Sehl, Harise oğullarından bir grupla hurma getirmek için Hayber'e gitti.
Abdullah b. Sehl'e bir saldırı yapıldı ve boynu kırıldı. Sonra da Hayber
derelerinden bir dereye atıldı. Arkadaşları onu arayıp buldu ve onu defnetti.
Kardeşi Abdurrahman b. Sehl, amcası oğlu Huvayyisa ve Muhayyisa, Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in yanına geldiler. Abdurrahman topluluğun ileri
geleni ve maktulün sahibi idi. Bu sebeple öne çıkıp Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) ile konuşmaya başlayınca, Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): ''Önce büyüğünüzı önce büyüğünüz konuşsun'' buyurdu. Bunun üzerine
Abdurrahman geri çekilince önce Huvayyisa, sonra Muhayyisa, sonra da
Abdurrahman konuşarak şöyle dediler: "Ey Allah'ın Resulü! Yakınımıza bir saldırı
yapıldı ve öldürüldü. Hayber'de Yahudilerden başka bir düşmanımız yoktur."
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Önce katilin kim olduğunu söyler ve
sonra elli yemin edersiniz. Sonra da onu teslim alırsınız'' buyurunca: "Ey
Allah'ın Resulü! Biz şahid almadığımız bir şey üzerine yemin etmeyiz"
cevabını verdiler. Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''0 zaman onlar elli
yemin eder ve yakınınızın kanından beri olurlar'' buyurunca: "Ey Allah'ın
Resulü! Yahudilerin yeminini kabul etmeyiz. Onların kifır olması bir suçtan
dolayı yemin etmelerinden daha büyüktür" dediler. Bunun üzerine Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) kendi yanından yüz deve verip diyetlerini ödedi.
Sehl der ki:
"Vallahi hiç unutmam. O yüz deveden kırmızı genç bir deve, onu yavaşça
sürerken beni tepmişti."
[Sahih]
Diğer tahric: Malik
(2573), Müslim (4364), İbn Mace (2677) ve Nesai (8/5) rivayet ettiler.
17089 (2)- Sehl b. Ebi
Hasme ve kavminden ileri gelenler bildiriyor: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem), Huvayyisa, Muhayyısa ve Abdurrahman'a: ''Yemin ederek arkadaşınızın
kanını isteyebilir misiniz?'' buyurunca: "Hayır (yemin etmeyiz"
dediler. Allah Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''0 zaman Yahudiler
(cinayeti işlemediklerine dair) yemin etsin'' buyurunca: "Onlar Müslüman
değildir" karşılığını verdiler. Bunun üzerine Allah Resulü (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) kendi yanından diyetlerini ödedi.
[Sahih]
17090 (3)- Sehl b. Ebi
Hasme ile Rafi b. Hadic bildiriyor: Abdullah b. Sehl ve Muhayyisa b. Mes'üd ihtiyaçlarından
dolayı Hayber'e gittiler. Bir ara birbirlerinden ayrıldılar ve Abdullah b. Sehl
öldürüldü. Onu ölü olarak bulduklarında Muhayyisa, Huvayyisa b. Mes'üd ve
maktulün kardeşi Abdurrahman b. Sehl, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'e geldiler. Abdurrahman b. Sehl ikisinden de küçük olmasına rağmen kan
sahibi olmasından dolayı ilk olarak lafa başlayınca Allah Resulü (Sallallahu
aleyhi ve Sellem): ''Yaşça büyük olana saygı göster'' dedi. Muhayyisa ve
Huvayyisa arkadaşlarının durumunu anlatınca, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem): ''Onu Yahudilerin öldürdüğüne dair sizden elli kişi yemin etsin''
buyurdu. Onlar: "Ey Allah'ın Resulü! Görmediğimiz bir şey için nasıl yemin
ederiz?" karşılığını verdiler. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''Peki Yahudilerden elli kişi öldürmediklerine dair yemin etsin'' buyurunca:
"Onlar kifirdir" dediler. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi
ve Sellem) kendi tarafından diyeti ödedi.
Sehl der ki: "Ağıla
girdiğimde Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in diyet olarak vermiş
olduğu develerden bir deve ayağıyla beni tepti."
[Sahih]
17091 (4)-Z Yahya b.
Said bildiriyor: Buşeyr b. Yesar: "Sehl b. Ebi Hasme ile Rafi b. Hadic,
Allah Resulü'nden (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bildiriyor." dedi ve bir
önceki hadisin aynısını aktardı.
[Sahih]
17090 (3)'te tekrar
etmiştir.
17092 (5)- Sehl b. Ebi
Hasme bildiriyor: Ensar'dan olan Abdullah b. Sehl, Hayber kuyularından bir
kuyunun yanında ölü olarak bulundu. Amcaları ve kardeşi Resulullah (Sallallahu
aleyhi ve Sellem)'e geldiler. Amcaları Huvayyise ve Muhayyise idi. Kardeşi ise
Abdurrahman b. Sehl idi. Abdurrahman, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'in yanında lafa başlayınca, Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''Önce büyükler (konuşsun) önce büyükler (konuşsun)'' buyurdu. Bunun üzerine
iki amcasından biri Huvayyise veya Muhayyise, -Süfyan: "Hangisinin daha
büyük olduğunu unuttum" dedilafa başlayarak: "Ey Allah'ın Resulü!
Abdullah'ı Hayber kuyularından bir kuyunun yanında ölü olarak bulduk"
dedi. Sonra Yahudileri, onların kötülüğünü ve düşmanlığını zikretti. Bunun
üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem):
''Onu Yahudilerin
öldürdüğüne dair sizden elli kişi yemin etsin'' buyurdu. Onlar:
"Görmediğimiz bir şey için nasıl yemin ederiz?" karşılığını verdiler.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): ''Peki Yahudilerden elli kişi
öldürmediklerine dair yemin etsin'' buyurunca: "Onlar müşrik oldukları
halde nasıl yeminlerini kabul ederiz?" dediler. Bunun üzerine Hz. Nebi (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) kendi tarafından diyeti ödedi.
Sehl: "O develerden
bir deve beni tepti" diye ekledi.
Süfyan'a:
"(Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): " (Onu Yahudilerin
öldürdüğüne dair sizden elli kişi yemin etsin) ve arkadaşınızın diyetini hak
edin'' şeklinde mi buyurdu?" denilince: "Evet (öyle buyurdu)"
karşılığını verdi.
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari,
Fethu'l-bari 6/275 (3173), Müslim, kasame 3/1291 (1669), Ebu Davud 4/178
(4521), Tirmizi 4/30 (1422), Nesai, kasame (8/7) ve İbn Mace 2/892 (2677) rivayet
ettiler.
3. Ebu Said el-Hudri
17093 (1) Ebu Said der ki: "İki köyarasında öldürülmüş -veya:-
ölü bir kişi bulundu. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)
maktulün hangi köye daha yakın olduğuna dair ölçüm yapılmasını emretti. Köylerden
birine bir karış daha yakın bulundu. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'in karışı, hala gözümün önündedir. Hz. Nebi (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) ölü(nün diyetini) daha yakın olan köyün üzerine attı.
[Zayıf]
Heysemi (10734) der ki:
"Hadisi Ahmed ve Bezzar rivayet etmiştir. Ravilerinden Atiyyetu'l-Avfi
zayıftır."